به گزارش خبرنگار
حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مراسم یادبود رسول ملاقلی پور در موسسه سینمایی اوج پس از پخش سرود ملی و تلاوت قرآن کریم آغاز شد.
در ابتدای مراسم، یادداشتی نوشته شده از رسول ملاقلی پور خوانده شد.
احمدرضا درویش کارگردان فیلم «رستاخیز» در خصوص این کارگردان گفت: خیلی از افراد هستند که صحنهشان تغییر میکند ولی حذف نمیشوند، شماره تلفن ملاقلی پور هنوز در گوشی من موجود است و آن را پاک نکردم و میگویم او آینه تمام نمای این مطلب است که ظاهر و باطنش یکی بود و بسیار صداقت داشت و این راستگویی در عرصه سینما بسیار مهم است.
وی ادامه داد: در ظاهر به نظر جدی میرسید اما درونی دریایی و سرشار از عشق و محبت داشت و ما قاطعانه درباره شخصیت ایشان میتوانیم بگوییم که در عرصه سینمای دفاع مقدس پیشتاز است و میراث بزرگی از ایشان بر جای مانده و هر چه قدر که سینمای جنگ به ارتقا سینمای ما کمک کرده است، به خاطر رسول ملاقلی پور است.
درویش عنوان کرد: ایشان دغدغه وسیعی داشت و اگر من بخواهم او را توصیف کنم، باید بگویم انسانی معترض، دغدغه مند و متعهد بود و اعتراضش به خدشه دار شدن مولفههایی بود که شخصیتاش را شکل داده بود.
وی اظهار داشت: برای او طلب آمرزش میکنم و آرزو دارم سینمای ایران بتواند با نگاه جدی به الگوهای با اصالت خود، به چشم انداز آرمانی خود نزدیک شود.
سپس منوچهر محمدی گفت: من این افتخار را داشتم که آخرین کار را با رسول انجام دادم و من پیش از آن هم با کارهایش آشنایی داشتم.
وی ادامه داد: در سفری که با رسول به کربلا و نجف رفتم با وجه دیگری از شخصیتش آشنا شدم و مطمئنم که اگر عمرش کفاف میداد که فیلم «عصر روز دهم» را بسازد؛ صحنههای بیبدیلی از واقعه عاشورا در سینما ما ثبت میشد.
این تهیه کننده در خصوص فیلم «میم مثل مادر» گفت: این فیلم بسیار تاثیرگذار است و فکر میکنم روی خود او هم تاثیر داشت و قطعه هنرمندان نرفت و کنار مادرش خاک شد.
محمدی عنوان کرد: رسول یادگاری خیلی خوبی برای من به یادگار گذاشته است و آن پسرش علی است که هنوز موفق نشده فیلم دوم خود را بسازد و من امیدوارم که او مثل پدرش نشود که هر فیلمش را با سختیهای زیاد بسازد.
سپس مستندی از رسول ملاقلی پور ساخته پوریا آذربایجانی پخش شد.
در ادامه هادی حجازی فر، با بیان خاطرهای درباره رسول ملاقلی پور گفت: من دانشجو بودم که خیلی اتفاقی به جمع بازیگران فیلم «مزرعه پدری» اضافه شدم، زمانی که من برای تست گریم رفتم، ایشان به شدت عصبانی بود و من گفتم خدا به داد من برسد، روز فیلمبرداری به من گفت «پسرم تو فرماندهای خیلی نترس» و من هم گفتم چشم و بعد از انفجار اولین نفری که رفت زیر میز من بودم و باعث افتخارم بود که با ایشان همکاری داشتم.
همچنین جمال شورجه اظهار داشت: من در سالهای اول جنگ با رسول مااقلی پور آشنا شدم، ما گروه کوچکی در حوزه هنری بودیم و من از اولین کسانی بودم که فیلم «سقا تشنه لب» که اولین کار رسول بود، را دیدم.
وی ادامه داد: او شخصی بسیار مشاوره پذیر بود و از افکار دیگران استفاده میکرد تا کارهایش قویتر شود و من توفیق داشتم که در اولین فیلم بلند و حرفهای ایشان دستیار وی بودم.
شورجه افزود: ملاقلیپور با سختیهای زیادی برای فیلمش تانک آورد و با همین تلاشهایش فیلم او بنیان گذار سینمای دفاع مقدس شد و فکر میکنم خاطره انگیز ترین فیلم دفاع مقدسی ما همین فیلم است.
وی بیان کرد: من شبها زود میخوابیدم و رسول دوست داشت با یکی حرف بزند و تا میآمد و میدید من خوابم، بیدارم میکرد و با من حرف میزد.
شورجه گفت: رسول مثل شیشهای بود که میشد داخلش را دید و واقعا این جور افراد مثل یک گوهر کم یاب بسیار کم هستند.
سپس جمشید هاشم پور درباره زندهیاد ملاقلی پور به خواندن یک متن درباره ایشان اکتفا کرد و گفت: ایشان اسطوره فیلمهای دفاع مقدس بود و مردی که نامش پر افتخار است. فقدان ایشان را به سینمای ایران تسلیت میگویم و شادی روح ایشان را خواستارم. من 5 پروژه در خدمت ایشان بودم.
علی ملاقلیپور، پسر رسول ملاقلیپور گفت: ده سال از فوت پدرم گذشته است و کسانی که هنوز ایشان را یاد میکنند کسانی هستند که یا برایش بسیار احترام قائلند و یا دوستش دارند.
وی ادامه داد: کسانی که روی صحنه آمدند بسیار خوب پدر را روایت کردند ولی ما نباید این تصور را کنیم که فیلمساز بزرگی اگر از دنیا میرود باید از او قدیس ساخته شود، بلکه هنوز هم باید به نقد آثارش بپردازیم. خیلی دوست داشتم در این سالها آثار پدرم نقد و بررسی شود و معتقدم کاراکتر فیلمسازی پدرم قابل نقد است.
ملاقلیپور گفت: یک بار گزیده سخنان پدرم را برعلیه فیلم «رستاخیز» قرار داده بودند که بسیار زشت بود، من برای درویش جوابیه بردم اما ایشان جواب نداد و واقعا فرق افراد اصیل این گونه مشخص میشود.
سپس علی ملاقلیپور برای پاسداشت جمشید هاشمپور هدیهای را به او تقدیم کرد.
جواد طوسی اظهار داشت: من دوست دارم چند نکته به عنوان حلقه مفقوده درباره شخصیت رسول ملاقلیپور بگویم. من همواره به این نکته معتقدم که بدا به حال هنرمندی که به طبقه خود پشت کند و رسول از جمله هنرمندانی بود که همواره به هویت و طبقهاش میپرداخت.
وی ادامه داد: رسول عدالت خواهی را با بیتکلفی هرچه تمامتر به نمایش میگذارد. علی ملاقلیپور چه قدر درست گفت امکان ندارد که فردیت رسول ملاقلیپور سالها از ذهن من حذف شود.
طوسی بیان کرد: امکان نداشت اگر رسول ملاقلیپور الان هم فیلم بسازد باز هم از ویژگیهای اخلاقی فیلمهایش عدول نخواهد کرد.
احمدرضا درویش، جمشید هاشمپور، جمال شورجه، علی شاهحاتمی، منوچهر محمدی، پوریا آذربایجانی و خانوادهاش، جواد طوسی و... از جمله چهرههای حاضر در این مراسم هستند.
گفتنی است در پایان مراسم تمام هنرمندان به روی صحنه آمدند و عکس یادگاری گرفتند.