باید و نبایدهای بارفیکس
«بارفیکس» تمرینی معجزه آسا است که بدون شک می‌توانید نتیجه بسیار مثبت آن را دریافت کنید، فقط یادتان باشد که تکرارهای زیاد معادل ارتقای قدرت بدنی نیستند، بلکه تکنیک اجرایی کلید کار است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از بهترین حرکات تمرینی، بارفیکس است که اگر به درستی از آن بهره ببرید، می‌توانید عضله‌سازی بزرگی را در کنار فواید دیگری را تجربه کنید. در این مطلب مجید علی نژاد - کارشناس ورزش‌های رزمی به بررسی باید و نبایدهای اجرای بارفیکس می‌پردازد.
چراغ‌های سبز و قرمز برای بارفیکس
بارفیکس در واقع کشیدن وزن بدن برخلاف جاذبه زمین است که عضلات زیربغل را درگیر می‌کند، اما نیاز به گفتن نیست که در این حرکت ثبات دهنده‌های متعددی در شانه، جلو بازو، قدرت پنجه‌ها و حتی عضلات مرکزی بدن نیز درگیر می‌شوند.
به خاطر همه این فواید، بارفیکس می‌تواند و باید در هر فاز از تمرینات شما جای داشته باشد، این باید و نبایدها را دنبال کنید تا از اجرای صحیح بارفیکس مطمئن شوید و ریسک‌ها را به حداقل برسانید.
نبایدهای بارفیکس
* نباید اجازه دهید شانه‌ها سمت جلو و بالا متمایل شوند. زمانی که اجازه دهید این اتفاق رخ دهد و سینه سمت داخل متمایل شود فشار فوق‌العاده زیادی روی شانه‌ها اعمال می‌شود و از روی عضلات اصلی منحرف می‌شود.
اجرای یک یا دو تکرار اضافی ارزش آن را ندارد که استرس‌های خطرناک به بدن وارد کنید.
*نباید بیش از حد پشت خود را قوس دهید. اگر اجازه دهید تا حداکثر ممکن در کمر قوس ایجاد شود، می‌تواند معنایش ساختار ضعیف‌بدنی یا شکم ضعیف باشد مثل شنا سوئدی؛ حرکت بارفیکس هم روی کل بدن فشار می‌آورد.
* نباید بدن را تاب دهید. یادتان باشد که هدف از اجرای بارفیکس کارکردن روی عضلات کششی بدن است، بنابراین باید سعی کنید حرکات اضافی بدن را در حداقل ساکن حفظ کنید.
بایدهای بارفیکس
* گام اول از بارفیکس این است که شانه‌ها را پایین نگه‌دارید و آنها را سمت همدیگر متمایل کنید. این کار باعث درگیر شدن عضلات خاص ثبات‌دهنده در شانه می‌شود که اگر آمادگی خوبی پیدا کنند به کشش‌ها، مشت زدن و پرتاب کردن‌های شما کمک می‌کنند بدون آنکه دردی به وجود آورند.
* درگیر کردن عضلات شکم خیلی مهم است و به بهره‌وری از بارفیکس کمک می‌کند. بدن باید در این حالت باشد: وقتی از میله آویزان می‌شوید و زانوها را از پشت خم می‌کنید، باید به‌طورعادی نفس بکشید و سپس زانوها بالا ببرید تا عضلات شکم سفت شوند. بعد از آن زانوها را به حالت آویزان بازگردانید، اما شکم را در طول اجرای بارفیکس همان‌طور سفت حفظ کنید.
* براساس توانایی رشد خود را دنبال کنید. چنانچه تا به حال بارفیکس را انجام ندادید، می‌توانید از این طرح برای پیشرفت استفاده کنید: با بارفیکس کمکی آغاز کنید، یا از دستگاه بارفیکس کمک بگیرید و با کمک یار تمرینی خود بارفیکس بروید که 2 الی 3 ست و 10 تکرار برای شروع خوب است.
بعد از آن باید در بخش منفی حرکت پیشرفت کنید، به طوریکه بخش مثبت را با کمک اجرا کنید، اما بخش‌منفی را خودتان و با وزن بدن انجام دهید. بخش‌منفی را باید 4 الی 8 ثانیه طول دهید. این روش را هم 2 الی 3 ست با 10 تکرار اجرا کنید.
زمانی‌که برایتان تکرارهای منفی عادی شد سراغ بارفیکس بروید و مچ برعکس اجرا کنید. یادتان باشد که تکرارهای زیاد معادل ارتقای قدرت بدنی نیستند، بلکه تکنیک اجرایی کلید کار است. بدنسازان با حرکت بارفیکس می‌توانند از پاسخ‌دهی عضلات زیربغل خود مطمئن شوند.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/
چراغ‌های سبز و قرمز برای بارفیکس
بارفیکس در واقع کشیدن وزن بدن برخلاف جاذبه زمین است که عضلات زیربغل را درگیر می‌کند، اما نیاز به گفتن نیست که در این حرکت ثبات دهنده‌های متعددی در شانه، جلو بازو، قدرت پنجه‌ها و حتی عضلات مرکزی بدن نیز درگیر می‌شوند.
به خاطر همه این فواید، بارفیکس می‌تواند و باید در هر فاز از تمرینات شما جای داشته باشد، این باید و نبایدها را دنبال کنید تا از اجرای صحیح بارفیکس مطمئن شوید و ریسک‌ها را به حداقل برسانید.
نبایدهای بارفیکس
* نباید اجازه دهید شانه‌ها سمت جلو و بالا متمایل شوند. زمانی که اجازه دهید این اتفاق رخ دهد و سینه سمت داخل متمایل شود فشار فوق‌العاده زیادی روی شانه‌ها اعمال می‌شود و از روی عضلات اصلی منحرف می‌شود.
اجرای یک یا دو تکرار اضافی ارزش آن را ندارد که استرس‌های خطرناک به بدن وارد کنید.
*نباید بیش از حد پشت خود را قوس دهید. اگر اجازه دهید تا حداکثر ممکن در کمر قوس ایجاد شود، می‌تواند معنایش ساختار ضعیف‌بدنی یا شکم ضعیف باشد مثل شنا سوئدی؛ حرکت بارفیکس هم روی کل بدن فشار می‌آورد.
* نباید بدن را تاب دهید. یادتان باشد که هدف از اجرای بارفیکس کارکردن روی عضلات کششی بدن است، بنابراین باید سعی کنید حرکات اضافی بدن را در حداقل ساکن حفظ کنید.
بایدهای بارفیکس
* گام اول از بارفیکس این است که شانه‌ها را پایین نگه‌دارید و آنها را سمت همدیگر متمایل کنید. این کار باعث درگیر شدن عضلات خاص ثبات‌دهنده در شانه می‌شود که اگر آمادگی خوبی پیدا کنند به کشش‌ها، مشت زدن و پرتاب کردن‌های شما کمک می‌کنند بدون آنکه دردی به وجود آورند.
* درگیر کردن عضلات شکم خیلی مهم است و به بهره‌وری از بارفیکس کمک می‌کند. بدن باید در این حالت باشد: وقتی از میله آویزان می‌شوید و زانوها را از پشت خم می‌کنید، باید به‌طورعادی نفس بکشید و سپس زانوها بالا ببرید تا عضلات شکم سفت شوند. بعد از آن زانوها را به حالت آویزان بازگردانید، اما شکم را در طول اجرای بارفیکس همان‌طور سفت حفظ کنید.
* براساس توانایی رشد خود را دنبال کنید. چنانچه تا به حال بارفیکس را انجام ندادید، می‌توانید از این طرح برای پیشرفت استفاده کنید: با بارفیکس کمکی آغاز کنید، یا از دستگاه بارفیکس کمک بگیرید و با کمک یار تمرینی خود بارفیکس بروید که 2 الی 3 ست و 10 تکرار برای شروع خوب است.
بعد از آن باید در بخش منفی حرکت پیشرفت کنید، به طوریکه بخش مثبت را با کمک اجرا کنید، اما بخش‌منفی را خودتان و با وزن بدن انجام دهید. بخش‌منفی را باید 4 الی 8 ثانیه طول دهید. این روش را هم 2 الی 3 ست با 10 تکرار اجرا کنید.
زمانی‌که برایتان تکرارهای منفی عادی شد سراغ بارفیکس بروید و مچ برعکس اجرا کنید. یادتان باشد که تکرارهای زیاد معادل ارتقای قدرت بدنی نیستند، بلکه تکنیک اجرایی کلید کار است. بدنسازان با حرکت بارفیکس می‌توانند از پاسخ‌دهی عضلات زیربغل خود مطمئن شوند.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/
