به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ كارگردان مجموعه‌های «كیف انگلیسی» و «كلاه پهلوی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری در زمینه توجه به آیین‌های باستانی گفت: اولا سینما و به ویژه كار مناسبتی ساختن در این فضا ذوق شخصی و دغدغه می‌خواهد و این طور نیست كه بتوان حكم كرد و چیزی را به سینما تحمیل كرد. در زمینه مقوله نوروز و اهمیت به آن در فضای سینما به عنوان یكی از آیین‌های بزرگ باستانی، جا دارد به این نكته اشاره كنیم كه ایام نوروز ما چرخشی است و ایام عزاداری همچون دهه فاطمیه(س)، ماه محرم و مناسبتی مثل ماه مبارك مضان با نورزومان مصادف می‌شود و همین چرخشی بودن مقوله فیكسی نیست.
 
وی اضافه كرد: شاید در میان فیلم‌سازان افرادی باشند كه با علاقه شخصی‌ مضمون مناسبتی انتخاب كنند اما به نظرم بقیه فیلم‌سازان چنین تعهدی ندارند كه كار مناسبتی بسازند.
 
وی سپس درباره كلیشه‌ای بودن و فضای شعارزدگی در برخی آثار مناسبتی نمایشی توضیح داد: به عنوان مثال، در نظر بگیرید فیلم یا سریالی نوروزی ساخته می‌شود، اگر در آن بیشتر از یكی دو دقیقه به طور مثال سفره هفت‌سین را شكل نمادین نوروز است نشان بدهیم، كسی به آن اثر توجهی نمی‌كند و حوصله مخاطب سر می‌رود. این مسئله در فضای تلویزیون متفاوت است و اساسا مسئله‌اش فرق می‌كند. در فضای تلویزیون كه ما كار مناسبتی به اندازه لازم داریم و بخشی از این آثار تبلیغاتی و یا عمومی است بنابراین روال تلویزیون در پرداخت به مناسبت ها فرق دارد.
 
دری همچنین خاطرنشان كرد: به عنوان مثال در برنامه‌های نوروزی تلویزیون با نشان دادن یك سبزه، تنگ ماهی یا سفره هفت سین ایام بهار و عید نوروز را یادآوری می‌كنند و یا مجموعه‌های 13 قسمتی مختص این ایام برای مخاطبان آماده می‌كنند.
 
این كارگردان سپس اظهار كرد: در زمینه شعارزدگی و كلیشه در كارها من خیلی نمی‌توانم صحبت كنم و درواقع نسخه بپیچم؛ چون این ماجرا به نگاه مردم و منتقدین برمی‌گردد اما بحث كلیشه در كارها اساسا به این خاطر است كه پژوهش در كارها كمتر است و متاسفانه در كشور ما كسی به خودش زحمت مطالعه و پژوهش كافی نمی‌دهد؛ چون ممكن است پول بیشتری نگیرد. بنابراین به نظرم متولیان امر باید پاسخ‌گوی این راهكار باشند.
 
وی در پایان درباره بها دادن به آیین‌های باستانی و حفظ آن ها به عنوان ارزش و فرهنگ كشورمان گفت: آیین‌های باستانی در همه جای دنیا هستند. به عنوان مثال، یونان و روم هم صاحب آیین‌های باستانی‌اند كه تغییر شكل داده‌اند منتها آن ها این وسواس‌ها را ندارند ولی ما یك مقدار دچار بی‌اطلاعی مدیریت تصمیم‌گیرنده هستیم كه هم بی اطلاع هستند و هم گاهی موانع ایجاد می‌كنند؛ در حالی كه در این زمینه می‌توان نوآوری كرد كه این مسئله به آدم ها برمی‌گردد. برای پرداخت به آیین‌های باستانی مثل نوروز خیلی مطالعات و تحقیق طولانی می‌خواهد و به نوعی باید اشراف كامل بر ریشه‌های فرهنگی و شناخت كافی در این زمینه داشته باشیم كه اگر افراد این مسائل را رعایت كنند و علاقه و خلاقیت هنری هم پشتش باشد موفق هستیم.

 

 

انتهای پیام/