وی با اشاره به اینکه مکتب فلسفی اصفهان به زمان صفویه محدود نمی‌شود، افزود: ابن‌سینا پایه‌گذار مکتب فلسفی اصفهان بود و بهترین تألیفات خود را در اصفهان نوشته که همچنان نیز مجهول است.

استاد بازنشسته دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: عده‌ای که فلسفه را به درستی نخوانده‌اند فکر می‌کنند که ابن‌سینا تکرار ارسطو بوده است در حالی که او ابتکارات زیادی داشته که در کتاب‌های مرتبط با وی چندان به آن پرداخته نشده است.

اعوانی با اشاره به اینکه ابن‌سینا در منطق نوآوری‌های زیادی داشته است، یادآور شد: او کسی است که منطق را اصل موضوع قرار داده و وجود و ماهیت را مطرح کرده و آن را مبنای متافیزیک قرار داده است.

وی مهم‌ترین دستاورد ابن‌سینا را حکمت مشرقی دانست و گفت: این حکمت از منطق شروع شده و به عرفان و حکمت ذوقی منتهی می‌شود.

این استاد فلسفه تأکید کرد: غربی‌ها خیال می‌کنند فلسفه از آن‌هاست و شرق چیزی از خود ندارد، در صورتی که حکمت شرقی فوق استدلال بوده و حتی می‌توان تاریخ فلسفی جدیدی را بر این مبنا نگارش کرد.

اعوانی مخالفت‌های مستمر با فلسفه را عامل رشد آن ذکر کرد و افزود: در ایران هرکجا پایتخت قدرت می شده، پایتخت حکمت نیز لقب می‌گرفته است.

چهره علمی ماندگار کشور خاطر نشان کرد: خواستگاه معنوی حکمت، تشیع است چراکه در کتب احادیث شیعه اولین موضوع بحث عقل و جهل است در حالی که کتب اهل سنت با مبحث ایمان آغاز می‌شود.

وی با بیان اینکه پایه قرآن حکمت است، ادامه داد: در قرآن آیه‌ای هست که خدا بعد از آنکه از همه پیامبران پیمان گرفته به همه آن‌ها کتاب و حکمت یاد داده است.

اعوانی جریان حکمت در ایران و غرب را دو جهت مخالف یکدیگر دانست و گفت: حکمت در ایران اسلامی بعد از ابن‌سینا تا ملاصدرا جمع بین حکمت قرآنی، عرفانی و برهانی بوده در حالی که در غرب فلسفه و حکمت از یکدیگر جدا شده است به این سبب که بنیان‌گذاران علم حکیم نبودند و بین جوهر علم و حکمت تفاوت قائل شده‌اند.

انتهای پیام/م