به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ عبدالباری عطوان در یادداشتی در "رأی الیوم" نوشت: رئيس جمهور آمريکا براي آنکه به وعده هايش مبني بر بازسازي زيرساخت هاي کشورش عمل کند به باج خواهي از کشورهاي عربي خليج فارس متوسل شده است و درخواست دونالد ترامپ از کويت براي پرداخت نه ميليارد دلار بابت آزادسازي اين کشور در سال 1991، در همين راستا تفسير مي شود.

عطوان با اشاره به اين موضوع در مطلبي نوشت: از دهلي نو براي شما مي نويسم. شنیده ایم که ترامپ از امير کويت خواسته است صورتحساب 9 ميليارد دلاری از باقيمانده فاکتور جنگ خليج فارس در سال 1991 را بپردازد. راستیچرا رئيس سازمان اطلاعات آمريکا (سيا) در سفر اخيرش به رياض فقط با محمد بن نايف وليعهد عربستان ديدار کرد؟

عطوان نوشت: اگر روايتي کهاز يک ديپلمات عرب بلند پايه نقل شده مبني بر اينکه دونالد ترامپ رئيس جمهور آمريکا از کويت خواسته 9 ميليارد دلار بابت هزینه هایآزادسازي کويت و بيرون راندن نيروهاي عراقي از اين کشور در سال 1991، بپردازد؛ صحت داشته باشد اين بدان معني است که «فاکتورهاي» مشابه ديگري براي برخي کشورهاي ديگر عربي خليج فارس در اجراي تهديدات ترامپ فرستاده شده و در اين تهديدات از اين کشورها خواسته شده است بهاي حمايت هاي آمريکا از اين کشورها را بپردازند.

به عقیده عطوان، اين روايت تأييد مي کند ترامپ هنگام گفتگوي تلفني با شيخ صباح الاحمد امير کويت از اين خواسته پرده برداشته و امير کويت نيز گفته است کشورش همه مبالغ مالي خواسته شده را همانند برخي ديگر از کشورهاي عربي خليج فارس که حدود صد ميليارد دلار برآورد شده، پرداخته است اما ترامپ بر پرداخت نه ميليارد دلار اصرار کرده که باعث نگراني امير کويت شده است.

هنوز مشخص نيست ترامپ اين درخواست را سه هفته پيش، از سلمان بن عبد العزيز پادشاه عربستان و محمد بن زايد وليعهد ابوظبي داشته است يا خير، اما شواهد نشان مي دهد او چنين خواسته‌اي داشته است. آنچه مهر تأييدي بر اين نتيجه گيري است اظهارات دکتر خالد الفالح وزير انرژي عربستان درباره عزم کشورش براي سرمايه گذاري در بخش «نفت صخره‌اي» در آمريکاست.

ترامپ در مصاحبه مطبوعاتي گفته است کشورهاي عربي خليج فارس به غير از پول هيچ چيزي ندارند و آنها به لطف آمريکا مانده‌اند که اين نشانگر بي شرمي و در عين حال باج خواهي است.

عطوان افزود: همين منابع ديپلماتيک به من در حاشيه مشارکتم در کنفرانس سالانه مؤسسه مطالعات دفاعي و تحليلي که از ديروز در دهلي نو در خصوص بررسي کتاب من با عنوان «دولت اسلامي، خلافت ديجيتال» آغاز شده است،گفتند مايک پمپئو رئيس سيا ده روز پيش در سفر به عربستان با محمد بن نايف وليعهد و وزير خارجه اين کشور ديدار کرده، اما با سلمان بن عبد العزيز پادشاه سعودي و فرزندش محمد بن سلمان جانشين وليعهد ديدار نکرده است. اين حرکت رئيس سيا به عنوان حمايت دولت ترامپ از نقش برجسته بن نايف در مبارزه با تروريسم تفسير شده است.

اين مؤسسه از مهم ترين مؤسسات در آسيا محسوب مي شود زيرا کنفرانس هايي در زمينه هاي تجارب دفاعي و امنيتي و سياسي برگزار و درباره مسائل منطقه به خصوص مسائل تروريسم در افغانستان و عراق و سوريه و يمن و نيز هند و پاکستان به صورت عميق بررسي مي کند.

شايد علت توجه آمريکا به محمد بن نايف ناشي از آن است که واشنگتن به اين باور رسيده که شبکه القاعده با قدرت از يمن به جزيره العرب بازگشته است و همين موضوع نيز به هماهنگي گسترده‌ تر با نهاد امنيتي سعودي نياز دارد و نهاد امنيتي نيز در اختيار محمد بن نايف است که دو دهه در جنگ با القاعده تجربه دارد.

فرصت هاي دوام آوردن ترامپ در کاخ سفيد در پي استعفاي دو تن از مهم ترين مسئولان دولتش به اتهام تماس با سفارت روسيه در واشنگتن يعني مايکل فلين مشاور امنيت ملي و جف سشنز وزير دادگستري و نيز اقدام دولت ترامپ به تصويب قانون جديد مهاجرت کاهش يافته است.

اسم عراق در قانون جديد از فهرست کشورهايي که مرزهاي آمريکا به روي آنها به مدت هفت ماه بسته خواهد بود حذف شده است. به همين سبب شايد ترامپ به اجبار کردن برخي کشورهاي عربي خليج فارس متوسل شود تا فاکتور وعده هاي خود را براي بازسازي زيرساخت هاي آمريکا که صدها ميليارد دلار است بپردازند.

به نوشته عطوان، سفير روسيه در واشنگتن يعني سرگئي کيسلياک که بيشترين نقش را در سقوط وزيران ترامپ يکي پس از ديگري ايفا کرده و به گفته برخي منابع روسي در اين کنفرانس شرکت کرده يک ديپلمات حرفه اي و کارکشته است و عضو يک سازمان امنيتي روسي نيست که چه بسا برخي ديگر از مسئولان آمريکايي از جمله خود ترامپ را در روزهاي آينده به علت تماس ها و ديدارها با برخي تجار دولت کنوني و به سبب اطلاعات مهمي که از آنها از جمله درباره پرونده هاي شخصي و تجاري آنان دارد، سرنگون کند. اين سفير روسي قطعاً اسمش در تاريخ سياسي و ديپلماتيک ثبت خواهد شد و جاي تعجب ندارد که در دولت روسيه به خاطر نفوذها و موفقيت هايش در واشنگتن جايگاه بزرگي داشته باشد.

انتهای پیام/