شاید در دوران حکومت پنج ساله امام علی (ع)،کمتر کسی همانند مالک اشتر به ایشان وفادار بود.

به گزارشحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛در سال 38 هجری بعد از اینکه محمد بن ابی بکر فرزندخوانده امام علی (ع)بنا به دلایلی از فرمانداری مصر توسط امام عزل شد؛ ایشان مالک اشتر را به سمت فرماندار جدید سرزمین مصر برگزید.

در آن هنگام امام نامه ای به مردم آن سرزمین نوشت و به آنها فرمود:از بنده خدا على ، امير المؤمنين ، به مردمى كه براى خدا خشمگين شدند ، هنگامى كه ديگران در زمينش نافرمانى كردند و حقش را از ميان بردند . هنگامى كه ستم ، سراپرده اش را بر سر نيكوكار و تبهكار و مقيم و مسافر بر پاى داشت و هيچ معروفى نماند كه در سايه آن توان آسود و نه كس از منكرى سرباز مى  زد . 

اما بعد ، بنده اى از بندگان خدا را به سوى شما فرستادم . مردى كه در روزگار وحشت به خواب نرود و در ساعات خوف از دشمن رخ برنتابد . بر دشمنان از لهيب آتش سوزنده تر است . او مالك بن الحارث از قبيله مذحج است . 
 
سپس امام در ادامه می فرماید:در هر چه موافق حق بود به سخنش گوش بسپاريد و فرمانش را اطاعت كنيد . اگر گفت ، به راه افتيد ، به راه افتيد و اگر گفت ، درنگ كنيد ، درنگ كنيد . او شمشيرى است از شمشيرهاى خدا كه نه تيزيش كند شود و نه ضربتش بى اثر ماند . او نه به خود در كارى اقدام مى كند . و نه از كارى باز مى ايستد ، نه قدم واپس نهد و نه پيش گذارد ، مگر به فرمان من .

همچنین امام در ادامه می افزاید:در فرستادن مالك به ديار شما ، شما را بر خود ترجيح دادن، زيرا مالك را نيكخواه شما ديدم و ديدم كه او از هر كس ديگر سخت تر لجام بر دهان دشمنانتان زند.

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.