به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اراک؛ مراسم عید نوروز در استان مرکزی نیز مانند تمام نقاط ایران با خانه تکانی و تدارکات سفره هفت سین شروع می‌شود.

تلاش مردم برای تهیه لباس نو، خرید آجیل و شیرینی، چیدن سفره هفت‌سین هنگام تحویل سال نو از دیگر سنت‌های رایج در استان مرکزی است.

مردم استان مرکزی نیز همانند دیگر مردم استان های مختلف با رسوم و آیین های متنوع و با انجام مراسم هایی مانند خانه تکانی و تدارکات سفره هفت سین به استقبال عید نوروز می‌روند.

همچنین بعد از صله ارحام و رفتن به خانه دوستان و آشنایان و دادن عیدی به کوچکترها از دیگر رسومات رایج بین مردم استان مرکزی است و از رسوم نوروزی رایج در بین مردم شهرستان دلیجان هله هله است.

از رسم های قدیمی این استان که پنجاه روز مانده به تحویل سال انجام شد می توان به

عده‌ای از جوانان اشاره کرد که با کوله‌هایی روی دوش خود داشتند، دور هم جمع می‌شدند و یکی از آنها لباس زنانه ‌پوشیده و دیگری نیز به نقش تگه (بز) در می‌آمد و در حالی که زنگوله‌های زیادی به کمر خود می‌بست، در روستا به راه می‌افتادند و با سر و صدا و شادی سرودهایی مانند هله، هله، هو، هو صد به غله، هو، هو به معنای صد روز به جمع آوری غله ( گندم و جو) مانده است و پنجاه روز به نوروز داریم. سر می‌دادند و با خواندن این اشعار از مردم انعام دریافت می‌کردند که این انعام نیز در پایان مراسم میان فقرا تقسیم می‌شد.

از دیگر رسم های شهرستان ساوه این است زنانی که نذر دارند شب قبل از عید اسم خود را بر روی کاغذ نوشته و درون کوزه یا بستک می‌اندازند و یا گاهی به جای نوشتن اسم، یک سکه، انگشتر و یا چیز دیگری را برای نشان داخل ظرف می‌اندازند و صبح روز بعد، یکی از زنان مورد اعتماد در حالی که دعا می‌خواند، هر یک از نشانه‌ها را بیرون آورده و بدین ترتیب هر کس به نیتش می‌رسد.

در لحظه تحویل سال نیز کوچکترها در منزل بزرگترها و پدران خود جمع می شوند و با خواندن قرآن به استقبال سال نو می روند.

در سفره هفت سین انواع خوراکی ها مانند شیرینی، تخمه، نقل، کشمش، انواع میوه‌ها و آیینه، قرآن و چراغ نفتی وجود دارد که در این مراسم، این چراغ نفتی باید آنقدر روشن بماند تا با تمام شدن سوخت خود به خود خاموش شود و نانی که بر سر سفره هفت‌سین به عنوان برکت در سال جدید گذاشته شده پس از تحویل سال بین افراد خانواده تقسیم و تناول می‌شود.

پختن رشته پلو در شب عید بسیار مرسوم است، که اشاره به پیوستگی رشته زندگی و محبت ها دارد. در شب عید، غذای مخصوص این شب یعنی سبزی پلو با ماهی پخت می شود.

پس از تحویل سال نیز کوچکترها دست بزرگترها را بوسیده، همه با هم روبوسی می‌کنند و عید را به یکدیگر تبریک می‌گویند و بزرگ خانواده به هر یک از حاضران سکه‌ای به عنوان دشت و یا 2 عدد تخم مرغ و یک جفت جوراب و یا یادگاری معنوی هدیه می‌دهد.

در گذشته مردم استان مرکزی به جای سفره عید نوروز، مجمه ای پر از تنقلات فندق، پسته، سبزی، شیرینی، تخم مرغ رنگ شده، انجیر خشک، قرآن، آیینه آماده می کردند و معتقد بودند تخم مرغ های داخل سینی در لحظه سال تحویل تکان می خورد و آب ها از حرکت می ایستند و حیوانات نشخوار می کنند و در این لحظه هر کس در این لحظه دعایی بکند دعایش مستجاب می شود.

از دیگر رسوم استان مرکزی دیدار با اهل قبور در آخرین جمعه سال است با گلاب و حلوا و خرما یادی از تازه گذشتگان می کنند.

اما سیزده بدر یا همان روز سیزدهم فروردین مردم استان ماندن در خانه را بد می‌دانند و با رفتن به دل طبیعت و انجام بازی‌های محلی، گره زدن سبزه و انداختن هفت سنگ در آب روان بدی را از خود دور می‌کنند.

انتهای پیام/ب