به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رویا حس خوشایندی دارد، اغلب ما لذت رویایی را تجربه کرده‌ایم و به ندرت کسی وجود دارد که در این کره خاکی این احساس را نچشیده باشد اما این حس در بین اکثر جوانان وجود دارد. رویا پردازی و در رویا زندگی کردن با دوران جوانی عجین شده است.

 اما زندگی روی دیگری به نام حقیقت دارد، بهتر نیست کمی هم خود را با این واقعیت منطبق کنیم؟!

 افراد در ذهن خود اهدافی را به شکل یک رویا می‌پرورانند اما آیا فقط تخیل یک هدف یا خواسته برای فرد کفایت می‌کند یا بهتر است که در جهت اهداف و رویاهای دست یافتنی حرکت کند؟ رویا می‌تواند فرد را به سمت جلو و پیشرفت هدایت کند به شرط اینکه او تلاش کند که  آن موقعیت یا خواسته ذهنی را  برای خود به واقعیت مبدل کند.

 

 با اردلان 18 ساله دانشجوی رشته مهندسی برق درباره تلاش برای تحقق رویاهایشان در خیابان جردن گفتگو کردیم:

 سعی می‌کنم رویا پردازی را به میزان لازم داشته باشم و از واقعیت زندگی خود خارج نشوم برای تحقق رویاهایم در حد توانم تلاش می‌کنم.

 برخی جوانان می‌خواهند که ره صد ساله را یک شبه طی کنند و پله‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری با سرعت هر چه تمام‌تر پشت سر بگذارند و دائما برای خود خیال بافی می‌کنند و در این هنگام از حقیقت و واقعیت زندگی فاصله می‌گیرند. زمانی که یک جوان اکثر اوقات به خواسته خود فکر می‌کند اما در جهت آن تلاش مثبت نمی‌کند باعث رکود و عقب افتادگی او در زندگی می‌شود.

افرادی هستند که دائما در رویا زندگی ‌می‌کنند و واقعیت زندگی را به کلی نادیده می‌گیرند، این گونه افراد شب تا صبح خود را در رویای مورد نظر می‌بینند و از وجود این احساس‌های زودگذر لذت می‌برند. رویا از ذهن اکثر جوانان می‌گذرد و حتی ممکن است در سن‌های بعد از دوره جوانی نیز گاهی به سراغ فرد بیاید، خلاصه امکان تصور رویا برای هر کسی وجود دارد.

مهرنوش اشکانی زاده کارشناس ارشد مشاوره و روانشناسی در خصوص رویا پردازی در دوره جوانی می‌گوید: رویاپردازی بیشتر در بین کودکان و جوانان شایع است. به این پدیده به عوامل گوناگونی همچون عدم تفکر درست، عدم شناخت درست هویت خود واقعی، و عدم تفکیک بین خود واقعی و خودآرمانی است. جوان اگر برای زندگی و اهداف خود به شکل واقع‌بینانه برنامه‌ریزی کند و اهداف خود را به کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت، طبقه‌بندی کند زودتر به اهداف خود می‌رسد. اگر فرد دائما رویاپردازی برای اهداف دست نایافتنی کند بعد از مدتی دچار افسردگی، اضطراب، ناکامی، عدم برقراری ارتباط صحیح با دیگران می‌شود. اگر بزرگسالان هم واقع بینانه فکر نکنند، ممکن است با رویا سر کنند.

زمانی که فرد حالت‌های مختلف مکانی و زمانی و شخصیتی را برای خود تصور کند، قدرت تصورپذیری ذهن نیز به تبع آن بالا می‌رود و هنگامی که خود واقعا شیفته رویای خود شود، باید ابتدا با ذهنش تمام ابعاد دست‌یابی به رویا را در نظر بگیرد. اگر رسیدن به آن برای او امکان‌پذیر باشد، می‌تواند با توجه به ویژگی‌های شخصیتی خود در جهت رسیدن به آن تلاش کند.

با سوگل 21 ساله دانشجوی رشته روانشناسی در خصوص چگونگی دستیابی به رویاهای امکان‌پذیر گفتگو کردیم: انسان با رویا می‌تواند زندگی را بسازد و او بدون وجود رویا و هدف به پوچی می‌رسد. فرد با توانایی خ و تلقین برای توانستن انجام کارها و تلاش در جهت آن می‌تواند به رویای خود شکل واقعیت بدهد.

اگر شخص با خود این ذهنیت را داشته باشد که خواسته‌ها و رویاهایش امکان‌پذیر هستند و هیچ کاری ناممکن نیست، می‌تواند با وجود این انگیزه و انرژی مثبت و حرکت در جهت دستیابی به آن این امر را محقق کند.

فرد فقط در بعضی مواقع و آن هم با کوشش و سعی فراوان و کسب مهارت و ویژگی‌های لازم برای کسب موقعیت می‌تواند آن را بدست آورد اما این امر همیشگی هم نخواهد بود. در بعضی موارد فرد هر چقدر هم که سعی کند به رویاهای خود جامه عمل بپوشاند، این امکان برای او به وجود نمی‌‌آید که این امر بستگی به عوامل گوناگونی دارد یا کلا فرد موقعیت خاص و ویژگی‌های لازم را ندارد و یا اصلا در جهت کسب ویژگی‌ها کوشش نمی‌کند. بنابراین ممکن است سال‌های سال در جا بزند و در رویای دست‌یابی به یک خواسته و آرزو بماند.

انتهای پیام /