به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان کمبود نقدینگی، عدم توان کافی در پرداخت حقوق و تأمین هزینه های جاری، تعدیل نیرو، کاهش ظرفیت تولید و اخراج کارگران از واژگانی است که برای بسیاری از کارخانجات و مراکز تولیدی عینیت پیدا کرده است.

اساسا واژه ورشکستگی و تعطیلی آنچنان تلخ و تاسف آور است که به اعتقاد برخی از صاحب نظران و کارشناسان، پیشگیری و جلوگیری از آن در شرایط فعلی اقتصادی کشور به عنوان یک توفیق و دستاورد بزرگ محسوب می شود.

موسی فکرانه، یکی از فعالان صنعتی و تولیدی در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به وضعیت وخیم اقتصادی کشور، اظهار داشت: این موضوع به میزانی جدی و عمیق است که مقام معظم رهبری بخش عمده فرمایشات خود را در سخنرانی سالانه(حرم مطهر رضوی)به مقوله اقتصادی اختصاص دادند.

وی افزود: با نیم نگاهی به اخبار و رخدادهای منتشر شده در رسانه ها،به کرات با مواردی مواجه می شویم که در آن به تعطیلی کارخانجات و واحدهای بزرگ صنعتی و تولیدی اشاراتی شده و بعد از مدتی با تکذیب و رَدِ مسئولان ذیربط واحدهای مذکور همراه شده است.

فکرانه عنوان کرد:فارغ از این تأییدها و تکذیب ها، تردیدی در این موضوع وجود ندارد که متأسفانه حال و روز حوزه صنعت و تولید در کشور مساعد نیست و به واقع ریشه این اخبار نیز به وضعیت نامساعدی باز می گردد که امکان تنفس را از بسیاری صنعت کاران سلب کرده است.

این فعال صنعتی و تولیدی گفت: اخراج یک کارگر از واحد تولیدی و صنعتی،در خوشبینانه ترین حالت ممکن به معنای اضافه شدن یک نیروی مصرف کننده به جمعیت کشور است که البته در بسیاری از این موارد، اخراج ها  و تعدیل های اینچنینی نه یک فرد،بلکه یک خانواده و بعضا جامعه را درگیر می سازد.

وی افزود:امروزه نقش اقتصاد در کاهش معضلات اجتماعی و فرهنگی غیر قابل انکار است و با عنایت به چنین اصل و قاعده پذیرفته شده والبته اثبات شده ای باید اعتراف کرد که تعطیلی مراکز تولید،چرخ ظهور و بروز ناهنجاری های اجتماعی را تند تر از گذشته می سازد.

بیمه بیکاری،حلال موقت مشکلات کارگران بیکار است اما تکلیف اقتصاد کشور چه می شود؟

مسعود نجمی،کارشناس اقتصاد در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به تجارب تلخ تعطیلی برخی از مراکز واحدهای صنعتی و تولیدی در گذشته گفت: نباید از نظر دور داشت که مسئولان و مدیران کارخانجات و واحدهای صنعتی و تولیدی،علاقه ای به تعطیلی،اخراج یا تعدیل نیرو ندارند،اما وضعیت اقتصادی،زیان دهی بالا و عدم سود کافی برای بقا و استمرار فعالیت های صنعتی و تولیدی آنها را مجاب به  اتخاذ چنین تصمیمات ناخوشایندی می کند.

وی افزود: با نیم نگاهی به فرآیند طی شده در تعدیل و اخراج کارگران و نیروهای فعال دستگاه های تولیدی و صنعتی با مواردی مواجه می شویم که متولیان امر، وعده دریافت بیمه بیکاری را به کارگران و نیروهای در معرض تعدیل یا اخراج می دهند.

نجمی گفت: بدون تردید،پرداخت بیمه بیکاری یک قاعده پذیرفته شده در تمامی کشورهای دنیا می باشد و این بسته حمایتی،ضرورتی است که از عمیق تر شدن مشکلات سرپرست خانواده یا فرد شاغلی که قرار است خانه نشین شود جلوگیری می کند.

وی افزود: اما نفس بیکاری و تعطیلی یک کارخانه یا مرکز تولیدی و صنعتی برای اقتصاد کشور ناگوار و مخرب است و هر آنچه دامنه این تعطیلی،تعدیل یا اخراج و خانه نشینی نیرو شدیدتر باشد،به همان میزان تبعات و پیامد های منفی تری برای جامعه و کشور در پی خواهد داشت.

کارشناس اقتصادی گفت: با پرداخت بیمه بیکاری،امکان حصول و تحقق اهداف از پیش تعیین شده در عرصه اقتصادی فراهم نمی شود و البته ذکر این نکته به معنای نفی این اقدام حمایتی نیست،بلکه منظور نظر بنده به این امر معطوف می شود که باید با اتخاذ تصمیمات منطقی و حمایت های سازنده،تدبیری لحاظ شود که سرنوشت یک واحد یا مرکز صنعتی و تولیدی به چنین بن بست هایی ختم نشود.

وی افزود: بیکار شدن یک نیروی نسانی در حوزه تولید،به معنای تبدیل عنصری مولد به فردی مصرف کننده است که نتایج این پدیده،برای اقتصادی که در صَدَدِ  پیمایش شکوفایی و پیشرفت است،مطلوب به نظر نمی رسد.

کابوس بیکاری،انگیزه و کارآمدی را از نیروی انسانی سلب می کند

فرهاد نعیمیان، یکی از فعالان حوزه تولیدی و صنعتی در غرب استان تهران در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی با اشاره به تأثیر وضعیت نامساعد اقتصادی در بالا رفتن ضریب تعطیلی، ورشکستگی و به تبع آن بیکاری کارگران واحدهای صنعتی و تولیدی گفت: بطور طبیعی در شرایط وخیم اقتصادی،شرایط برای ادامه فعالیت مراکز صنعتی و تولیدیِ بزرگ، متوسط و کوچک دشوار می شود.

وی افزود: بر اساس یک قاعده نانوشته اما تجربه شده، در چنین بستری،دامنه شایعات در خصوص احتمال اخراج و تعدیل نیرو گسترش می یابد و متأسفانه در برخی موارد این شایعات به واقعیت مبدل می شود که نمونه بارز آن در اخراج تعدادی از کارگران نساجی بروجرد(حدود یکسال گذشته)مشهود و ملموس بود.

نعیمیان عنوان کرد: فارغ از تحقق چنین پدیده تلخی(اخراج و تعدیل نیرو)شنیده شدن وضعیت وخیم اقتصادی یک واحد تولیدی و احتمال تعدیل نیرو،انگیزه کافی برای فعالیت سازنده در مراکز تولیدی را سلب می کند و همین موضوع بر روی کیفیت و گاهی کمیت فعالیت نیروی انسانی نیز اثرگذار خواهد بود.

این فعال عرصه تولید و صنعت در غرب استان تهران گفت: در طول سالیان گذشته موارد متعددی از اخراج و تعدیل نیرو در واحدهای صنعتی و تولیدی شهرستان های شهریار، قدس و ملارد وجود داشته که به واقع تحقق آن در ابتدا با طرح برخی شایعات،گمانه زنی ها و زمزمه های تأیید نشده آغاز و سپس به واقعیتی تلخ مبدل شده است.

وی افزود: ثبات و امنیت شغلی یکی از مؤلفه های حائز اهمیت در برنامه ریزی های میان مدت و بلند مدت و تلاش و پشتکار حداکثری نیروی انسانی فعال در مراکز تولیدی می باشد و قطعا در سایه بی ثباتی و عدم امنیت شغلی،امکان حصول اهداف و افق ترسیم و پیش بینی شده،سخت،دشوار و در مواردی ناممکن خواهد بود.