به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از انگجت، 3 سال پیش پرواز 370 شرکت هواپیمایی «مالزی ایرلاینز» بر فراز دریای جنوبی چین ناپدید شد و چندین کشور در عملیات جستجوی آن درگیر شدند. با اینکه شایعاتی درباره ربوده شدن این هواپیما از سوی یک دولت خارجی مطرح شد در پایان احتمال غرق شدن آن در اقیانوس تقویت شد.
سازمان ملل متحد برای جلوگیری از رخ دادن اتفاقات مشابه بر فراز اقیانوسها درخواست کرد یک سامانه برای هواپیماها نصب شود که از طریق پایگاههای زمینی یا از طریق ماهوارهها قابل ردیابی باشد.
«مالزی ایرلاینز» پیرو این درخواست سازمان ملل متحد توافقی را امضا کرد و براساس آن از شبکهای استفاده خواهد کرد که امکان نظارت بر هواپیماها بر فراز خشکی (که شامل دو قطب هم میشود) را فراهم میکند.
اغلب پروازهای بینالمللی سیگنالهایی را ارسال میکنند که از طریق سیستم مشارکتی-نظارتی ADS-B قابل دریافت است و امکان ردیابی هواپیماها را فراهم میکند. اما مالزی قراردادی را با شرکت Aireon LLC امضا کرد که براساس آن این کشور قادر خواهد بود به طور مجزا بر پروازهای خود نظارت کند. شبکه ماهوارهای مالزی برای نظارت بر پروازها تا سال 2018 تکمیل میشود.
البته بلومبرگ در این خصوص نوشت احتمالاً چنین سامانه نظارتی هم نمی توانست پرواز MH 370 را ردیابی کند زیرا فرستنده این هواپیما به دلایل نامشخصی خاموش شده بود.
انتهای پیام/