به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، از زمانی که در زمستان سال 95 ،خبر تعطیلی کارخانه قدیمی و مشهور ارج ، رسانه ای شد بسیاری از کارشناسان و مسئولان امر نگرانی خود را از وضعیت صنایع کشور بویژه صنعت تولید لوازم خانگی ابراز کردند.

در طول یک سال گذشته خبر تعطیلی کارخانه های دیگری همچون آزمایش نیز نگرانی ها را افزون کرد و نشان داد که پیش بینی های صورت گرفته از قبل جدی است و باید فکر اساسی برای نجات این بخش مهم از صنعت کشور بشود تا با خودنمایی برندهای لوکس خارجی در بازار ،صنعت لوازم خانگی ایرانی تضعیف نشده و کارگران بیشتری با معضل بیکاری روبرو نشوند.

اصلی‌ترین مساله صنعت لوازم خانگی  ایران در حال حاضر رقابت‌پذیر بودن این صنعت است. این مساله‌ای است که در صنعت نمی‌توان آن را با تسهیلات مالی حل کرد و باید با در پیش گرفتن روش‌های‌ مدیریتی مناسب به دنبال آن بود .

از رشد ۶.۵  درصدی شش ماهه اول سال ۹۵، ۹.۱ درصد سهم صنعت بود. صنعتی که سال ۹۴ را در رکود گذرانده بود و بخش بزرگی از بنگاه‌های‌ آن در آستانه ورشکستگی قرار گرفته بودند. زمانی که رشد اقتصادی بهار سال ۹۵ و در ادامه شش ماهه اول سال بالای ۴ درصد و در نهایت ۶.۵ درصد اعلام شد، فعالان اقتصادی از پابرجایی رکود در صنعت خبر دادند و اینکه رشد اقتصادی نفتی است و خبری از رشد صنعت نیست.

در حالی که صنعت لوازم خانگی برای بقا تلاش می‌کرد ، یکی از مهم‌ترین و البته خبرسازترین اقدامات دولت در این سطح، پرداخت تسهیلات ۱۶ هزار میلیارد تومان به بنگاه‌های دولتی بود. تسهیلاتی که اثرگذاری آن بر فضای صنعت با اما و اگرهای‌ زیادی از سوی فعالان اقتصادی همراه شد .

از سوی دیگر عدم توجه وزارت صنعت به طرح انجمن لوازم خانگی مبنی بر فروش کالای ایرانی ، موجب شد تا  طرح اعطای کارت خرید لوازم خانگی با موفقیت چشمگیری همراه نشده و در حال حاضر تعداد زیادی کالا در انبار‌ها مانده است و پرداخت‌های کارخانجات به کارگران نیز معلق ماده است، و در صورتی که  این کالا‌ها به فروش نروند، کارخانجات و صنایع نیز با وضعیت اقتصادی بدی همراه می‌شوند.

به نظر می‌رسد اگر مسئولان اقتصادی کشور سیاست‌های‌ روشن توسعه اقتصادی را اعلام کنند و در اجرا به آن عمل ‌کنند به نتایج بهتری در صنعت می‌رسیم. آزادسازی اقتصادی تک‌نرخی کردن ارز، عدم دخالت دولت در تصدی گری و قیمت‌گذاری و پذیرفتن معیارهای عرضه و تقاضا در بازار، سیاست‌هایی است که اگر دولت در پیش بگیرد، وضعیت صنعت بهتر می‌شود.


در جهت روشن تر شدن زوایای بیشتری از این موضوع با آرمان خالقی دبیر انجمن لوازم خانگی ایران به گفتگو نشسته ایم؛

چرا کارخانه های صنعتی بزرگ کشور در حوزه تولید لوازم خانگی به ورشکستگی رسیده اند ؟

ما در مقطعی شرکتی مانند ارج  را داشتیم که بین المللی به حساب می‌آمد و در آن زمان سامسونگ و ال جی هم حرفی برای گفتن در بازارهای ایرانی نداشتند، گذشت سالها و رفتن مدیریت ها به سمت دولتی شدن  
باعث شد تا کارخانه ارج رو به فرسودگی بگذارد، در واقع کارخانه هایی شبیه به ارج دچار  بیماری مدیریت دولتی شدند و مدیران دولتی تنها به دنبال انجام وظایف خود و دریافت حقوق بودند و به فکر ایجاد روش های نوین تولید و ورود تکنولوژی های جدید به کارخانه‌ها نبودند و در نتیجه بسیاری از شرکت‌های همچون ارج و آزمایش رو به افول گذاشت.
 
آیا کمکهای مالی دولت و وزارت صنعت که در سال ۹۵ به صنایع تزریق شد، توانست کمک حال کارخانه‌های ورشکسته باشد؟

 اوضاع رو به بهبود است اما با توجه به شرایط بحرانی که تورم تبدیل به رکودشد، تغییر شرایط فعلی زمانبر است، و با توجه به منابع مالی که دولت در سال ۹۵ به صنایع تزریق کرد باید منتظر گذشت زمان باشیم تا  بهبود وضعیت صنایع را  مشاهده کنیم.


آیا رشد صنعتی که دولت در سال ۹۵ اعلام کرد واقعی بود؟

بله، زیرا ما ازیک  توقف به  حرکت رسیدیم و در مقایسه با سال ۹۴ در سال ۹۵ رشد خوبی داشتیم  ولی قابل پیش بینی است که در سال ۹۶ نتوانیم تغییرات خوبی را در رشد صنعتی شاهد باشیم  و در واقع اگر به دنبال رشد شاخصه های  صنعتی هستیم باید ظرفیت های جدید در صنایع ایجاد کنیم.
 
چگونه لوازم خانگی خارجی به ویژه محصولات کره ای توانستند بازاراهای ایران را تسخیر کنند؟

لوازم خانگی به ویژه لوازم خانگی کره ای توانستند با فناوری های نو، شکل زیباتر و آپشن های جدید و حتی قیمت مناسب وارد بازار ایران شده باتوجه به سلیقه و فرهنگ مصرف امروزی، توانستند لوازم خانگی داخلی را به عقب برانند به همین دلیل است که تولیدات داخلی هم امروزه به دنبال  تکنولوژی های جدید رفته اند.

راهکار نجات برند ایرانی در تولید محصولات خانگی چیست؟

در  وضعیت فعلی ،بهترین راهکار این است که تولیدکتتدگان داخلی به دنبال  افزایش کیفیت و ارتقاء شکل ظاهری محصولاتشان بروند و این تغییرات بنیادی نیازمند ورود  صنایع دانش بنیان به این عرصه است  و دانش باید از دل دانشگاه شروع شده و افرادی که دانش آموخته  طراحی صنعتی هستند باید  طرح جدید ارائه داده و  مخاطبان بازار ایران را به درستی بشناسند و محصولات جدید را طراحی کنند.

اینها همه بر این اساس است که افرادی در دانشگاه تربیت ‌شده اند در کارخانه‌ها جذب شده و کارخانه هم به حدی از رشد اقتصادی برسد که بخشی از منابع مالی را به تحقیق و توسعه اختصاص دهد.
 
آیا کارخانه داروگر نیز سرنوشتی مشابه ارج دارد؟

 مشخص نیست که کارخانه ارج تعطیل شده و این کارخانه اعلام کرده برای برخی از تعمیرات ،کارگران خود را مرخص کرده اما آنچه که مشخص است اینست که این کارخانه نیز وضعیت خوبی ندارد و خبر هایی در مورد طول تعطیلی تولی پرس نیز به گوش می‌رسد.

در مورد داروگر باید گفت که این  کارخانه سالها محصولات خود مانند شامپو را با یک طراحی و بدون ایجاد تغییرات تولید می کند اما همچنان که می دانیم در بازار امروز رقابت بسیار مهم بوده ومحصولاتی که نتوانند با سرعت در مسابقه تغییرات شرکت کنند،محکوم به شکست هستند.
 
به عملکرد وزارت صنعت در چهار سال اخیر چه نمره ای می دهید ؟

وزارت صنعت در بخش ها یی عملکرد خوبی داشته بویژه در  حمایت از خودروسازان اما در بعضی از بخش‌ها مانند لوازم خانگی عملکرد مطلوبی نداشته و نمره خوبی نمی گیرد.
 
چرا توجه وزارت صنعت و دولت به برخی از صنایع مانند خودروسازی ویژه تر است؟

زیرا ظرفیت اشتغال زیادی در خودروسازیدرگیر است و در صورتی که مشکلی برای این صنایع پیش بیاید تعداد زیادی  از افراد بیکار خواهند شد.

آیا استراتژی توسعه صنعتی کشور در دولت یازدهم تدوین شده است ؟

انتظار می‌رفت  با توجه به اینکه مدیران صنعتی کنونی بسیار مدعی برنامه‌ریزی هستند این استراتژی در دولت اخیر تدوین  شود اما این اتفاق رخ  نداد،در صورتی که ۱۲ سال پیش این استراتژی تدوین می‌شد تا به حال معایب آن را مرتفع کرده بودیم و تا افق ۱۴۰۴ تکمیل میشد.

انتهای پیام/