در مراسم تشییع پیکر این هنرمند فقید، هنرمندانی چون؛ پرویز پرستویی، اصغر همت، خسرو احمدی، مانی حقیقی ، بهزاد فراهانی، ایرج راد، بهنام تشکر، وحید آقاپور، سیاوش چراغی، قطب الدین صادقی، ابراهیم کیا، فرهاد اصلانی، پیمان شریعتی، علی مرادخانی و بسیاری دیگر از اهالی قدیمی رسانه و تئاتر حضور داشتند.
در ابتدای شروع مراسم، آیاتی چند از قرآن کریم برای شادی روح آن مرحوم قرائت شد.
بعد از قرائت آیاتی چند از قرآن کریم، پیکر وی به داخل محوطه آورده شد و برای شادی روح وی فاتحه ای خوانده شد.
سپس اصغر همت به بالای سکو رفت و بعد از خواندن شعری گفت: روزی که این شعر را برای اولین بار خواندم، نمیدانستم باید بارها و بارها آن را در مراسم عزا تکرار کنم.
وی افزود: مهم چگونه زندگی کردن و چگونه رفتن است. سخت است در مرگ کسی بگوییم خوش به حال او که رفته است. پنجاه و نه سالگی برای یک هنرمند جوانی است و تازه زمانی است که او میخواهد از اندوختههایش بهره ببرد. نقیِ عزیز ما هم از جمله این افراد بود و تازه به جنبوجوش افتاده بود، به همین دلیل از دست دادنش برای همه ما تاسفبار است.
حمیدرضا نعیمی در این مراسم بیان کرد: همیشه
میگویند وقتی کسی میمیرد، عزیز میشود؛ نقی رفت ولی زیبا شد و رفت. چرا
که نقی سیف جمالی حضور داشت و به من این درس را داد که همیشه به بودن کسی
امیدوار نباش. او اصلا بر صندلی که نشسته بود احساس مالکیت نداشت. از
بزرگان هنر وام هنری نمیگرفت و از آنها به حس عاشقی نام میبرد.
وی
افزود: دلم برای شعر خواندن او تنگ میشود. لازم نیست که او را سالها
بشناسیم، یک روز هم که با او باشیم عاشق او می شویم. من تنها میتوانم
بگویم که تا روزی که زنده هستم، لحظه لحظه با یاد او زندگی خواهم کرد.
سپس
حسن ریاضی دوست دوران کودکی، نقی سیف جمالی به بالای صحنه رفت و گفت: من و
نقی در یک سال متولد شدیم. من با نقی سیف جمالی رفیق قدیمی بودم. من با
نقی فامیل و هم روستا بودم، ولی بیشتر رفیق بودم. کسی که تئاتر را به
بچههای جنوب شهر شناساند، نقی بود. من باور نمی کنم که نقی مرده است؛ او
نمرده و در بین ماست. آن چیزی که از نقی مانده است، انسان بودن اوست.
سپس،
بهزاد فراهانی به بالای سن رفت و ضمن عرض تسلیت، گفت: من برای اولین بار
است که جامعه تئاتری را دلبسته و متحد میبینم. نقی سیف جمالی عضو اصلی
تئاتر کوچ و البته حلقه ای بود که ما را دور هم جمع می کرد و عاشق آرمان و
اندیشههایش بود. او کسی بود که به حرفهایش عمل میکرد و تمام کوچه و
خیابان آواهایش و غمنامههایش را میشناختند. او تا آخرین روزهای حال خوبش
سر تمرینها میآمد و همیشه ارجمندی را به ما هدیه میکرد.
وی
افزود: نقی خیلی عاشق بود؛ آنقدر که تنها به تئاتر و معانی تئاتر
میاندیشید و سپس در پایان سخنان خود، بعد از تعریف خاطرهای از این هنرمند
فقید از تمام علاقهمندان که در این مراسم شرکت کردند، تشکر کرد.
پس از آن، پرویز پرستویی به روی سن رفت و گفت: عروج
نقی عزیز را به خانواده محترم و عزیزانی که هستند، تسلیت می گویم. افتخار
من بود که با نقی قبل از گروه کوچ در نمایش، «چشم در برابر چشم» آشنا شوم و
کار را با هم آغاز کنیم. یک نفر، الان منتظر نقی در بهشت زهرا (س) است و
من می دانم که تنها نیست.
در این مراسم علی مرادخانی معاون هنری
وزارت ارشاد، حضور داشت و گفت: تا زمانی که در کنار عزیزان هستیم باید قدر
هم را بدانیم. نقی سیف جمالی بسیار انسان با وقار، فهیم و با اخلاقی بود.
با توجه به این شرایط، به نظر میرسد که این فرد بسیار انسان خوش اخلاق و
در رفاقت عالی بوده است. هنرمندان مشکلات بسیار دارند ولی شرایط بسیار
بهتری برای آنها فراهم میشود تا بهتر بتوانند کارها را پیش ببرند. خداوند
به خانواده عزیزش صبر بدهد.
و در انتها هم
سیاوش چراغی پور به نمایندگی از خانواده نقی سیف جمالی بر صحنه آمد و
نوشتهای را که در وصف نقی سیف جمالی، آماده کرده بود، برای شادی روح وی
خواند.
همچنین اصغر همت با اشاره به اینکه مجلس ترحیم این هنرمند روز جمعه هشتم اردیبهشتماه از ساعت ۱۴ تا ۱۵:۳۰ در مسجد پیامبر اعظم (ص) واقع در میدان سرو برگزار میشود، از منوچهر بهروج، دیگر هنرمند قدیمی تئاتر یاد کرد که روز چهارشنبه دار فانی را وداع گفت.
گفتنی است؛ نقی سیف جمالی متولد 1337در تهران، بازیگر سینما و تئاتر کشورمان بود.
از
فعالیتهای هنری او میتوان به ایفای نقش در نمایشهای «زنجیر عدالت»،
«مریم و مرداویچ»، «دنیای دیوانه دیوانه دیوانه» و ... و فیلمهای سینمایی
«خداحافظی طولانی» و «ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه» اشاره کرد.
انتهای پیام/
خدا رحمتش کنه