زیباسازی چشم؛ به چه قیمت؟
افراد به‌خصوص جوانان برای زیباتر شدن چشم‌ها دست به کارهایی می‌زنند که اغلب آنها هم مورد تایید چشم‌پزشکان نیستند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، افراد به‌خصوص جوانان برای زیباتر شدن چشم‌ها دست به کارهایی می‌زنند که اغلب آنها هم مورد تایید چشم‌پزشکان نیستند. در این زمینه 4 روش برای زیباسازی چشم بیان می‌شود که 2 نوع آنها غیرجراحی و 2 نوع دیگر جراحی هستند.
روش‌های غیرجراحی
استفاده از لنز تماسی: مورد اول استفاده از لنز تماسی چشمی است. نکته مهم در استفاده از لنز این است که لنز وسیله‌ای کاملا شخصی است اما در بعضی از آرایشگاه‌ها یک لنز را برای چند نفر استفاده می‌کنند که احتمال عفونت چشمی را خیلی بالا می‌برد.
لنزها تاریخ مصرف دارند. 2 نوع تاریخ مصرف برای لنزها تعریف شده است؛ تاریخ مصرف روی بسته لنز که کارخانه سازنده آن را تعیین می‌کند و به معنای آن است که لنز تا چه مدت قابل‌مصرف است و تاریخ مصرف دیگر که پزشک آن را تعیین می‌کند. این لنزها ممکن است روزانه، هفتگی، ماهیانه، فصلی یا سالیانه باشند و بیمار باید به زمانی که توسط پزشک مشخص می‌شود توجه کند، حتی اگر لنز را یک بار مصرف کرده یا هیچ احساس ناراحتی با لنز نداشته باشد، به محض تمام شدن زمان مصرف دیگر نباید از لنز استفاده کند. لنز تاریخ مصرف گذشته درست مانند ماده غذایی‌ای است که تاریخ مصرف آن گذشته و باید دور ریخته شود.
زیباسازی چشم؛ به چه قیمت؟
یکی از عوارض بسیار خطرناک لنز، زخم قرنیه است. زخم قرنیه ممکن است باعث کاهش دید دائمی و حتی نابینایی شود. افرادی که لنز تماسی استفاده می‌کنند با مشاهده هر گونه علائم مشکوک مانند قرمزی، تاری یا کاهش دید، درد، ترشح و... حتما باید لنز را خارج و به پزشک مراجعه کنند.
لنزهای تماسی قیمت زیادی دارند و فرد سعی می‌کند، نهایت استفاده از لنز را ببرد. بنابراین گاهی با وجود مشکلات چشمی استفاده از آن را ادامه می‌دهد. این کار بسیار اشتباه است و واقعا ارزش آن را ندارد که چشم صدمه ببیند. هزینه درمانی عفونت‌های چشمی بسیار بیشتر از قیمت یک لنز است.
گاهی لنز تماسی، باعث حساسیت می‌شود ولی افتراق حساسیت ساده چشم از مراحل اولیه عفونت چشمی برای بیماران و گاهی حتی برای پزشکان (بدون وسایل معاینه) دشوار است. با معاینه دقیق می‌توان عفونت را از حساسیت ساده تشخیص داد. بیمارانی که لنز استفاده می‌کنند نباید به صرف اینکه چشم دچار حساسیت شده مراجعه به پزشک را به تعویق بیندازند. استفاده از لنز باید موقتی باشد. با استفاده دائمی از لنز، خطر ابتلا به عفونت چشمی در طول 1 سال، 1 درصد است و این درصد از نظر علم پزشکی زیاد است و منطقی به نظر نمی‌رسد برای زیباتر شدن، افراد خود را در معرض این بیماری خطرناک قرار دهند.
کاشت مژه مصنوعی: برخلاف نام آن، درواقع مژه‌ای کاشته نمی‌شود و اکستنشن مژه انجام می‌شود، به گونه‌ای که با چسباندن مژه مصنوعی مژه‌ها پرپشت‌تر دیده می‌شوند. این کار گاهی باعث حساسیت پوستی مانند قرمزی، التهاب و پوسته‌پوسته شدن پلک می‌شود و گاهی هم حساسیت، بخش داخلی چشم را درگیر می‌کند. گاهی نیز چسب داخل چشم وارد می‌شود که حساسیت و واکنش آزاردهنده‌ای ایجاد می‌کند. چنین جسم خارجی‌ای که به فاصله کمی از داخل چشم قرار گرفته، احتمال عفونت قسمت خارجی و داخلی چشم را بیشتر می‌کند. در مواردی که فرد علاوه بر مژه مصنوعی، لنز هم دارد، خطر عفونت چند برابر می‌شود.
روش‌های جراحی
کاشت نگین چشم: نگین‌های چشم را شرکت‌ها با شکل و ظاهر زیبا تولید می‌کنند. شرکت‌های تولیدکننده نگین چشم مدعی هستند که نگین‌ها از مواد خنثی (مثلا پلاتین) ساخته شده‌اند و حساسیتی ایجاد نمی‌کنند. البته همین‌طور هم هست و کمتر حساسیت ایجاد می‌کنند ولی مشکلات مهم‌تری ممکن است در اثر کاشت نگین ایجاد شود. نگین چشمی زیر ملتحمه و روی قسمت سفیدی چشم (صلبیه) تعبیه می‌شود. نگین‌ها با روش جراحی نصب می‌شوند و فقط جنبه زیبایی دارند ولی به هر حال کاشت نگین عمل جراحی محسوب می‌شود و احتمال عفونت وجود دارد.
نگین داخل چشم، در درازمدت ممکن است باعث چسبندگی شود چون نگین زیر پرده متحرک روی صلبیه نصب می‌شود. (پرده‌ای که به راحتی تکان می‌خورد). جوان‌ها بیشتر خواهان کاشت نگین هستند ولی ممکن است با گذشت زمان و بالا رفتن سن دچار بیماری مانند گلوکوم یا آب‌سیاه شوند. جراح چشم برای درمان بیماری گلوکوم به ملتحمه نیاز دارد و اگر ملتحمه دچار چسبندگی باشد مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد.
تغییر رنگ دائمی چشم: رنگ چشم هر فرد، ناشی از رنگدانه‌های داخل عنبیه است. پروتزهای رنگی وجود دارد که داخل چشم قرار داده می‌شود. در عمل جراحی تغییر رنگ چشم، بخش داخلی چشم دستکاری می‌شود و احتمال عفونت خیلی بیشتر خواهد شد و اگر این اتفاق بیفتد خطر زیادی چشم را تهدید خواهد کرد.
این روش نیز می‌تواند باعث بروز بیماری آب‌سیاه شود. پروتز داخل چشم باعث می‌شود روند طبیعی تخلیه مایع زلالیه چشم دچار اشکال شود. به همین دلیل احتمال افزایش فشار داخل چشم و بیماری آب‌سیاه بیشتر می‌شود. چنین روشی اصلا توصیه نمی‌شود و گرچه در بعضی از کشورهای آمریکای لاتین انجام می‌شود، خوشبختانه در کشور ما هنوز خواهان زیادی ندارد.
پزشکان وقتی با چنین بیمارانی مواجه می‌شوند سعی می‌کنند زمان زیادی را به صحبت با بیمار و عوارض این کار اختصاص دهند تا بتوانند بیمار را از این تصمیم منصرف کنند ولی همچنان بعضی از افراد اصرار دارند این کار را انجام دهند. در هر صورت تغییر رنگ قرنیه یکی از پرعارضه‌ترین و خطرناک‌ترین روش‌ها برای زیباسازی چشم محسوب می‌شود.
منبع: هفته نامه سلامت
انتهای پیام/
روش‌های غیرجراحی
استفاده از لنز تماسی: مورد اول استفاده از لنز تماسی چشمی است. نکته مهم در استفاده از لنز این است که لنز وسیله‌ای کاملا شخصی است اما در بعضی از آرایشگاه‌ها یک لنز را برای چند نفر استفاده می‌کنند که احتمال عفونت چشمی را خیلی بالا می‌برد.
لنزها تاریخ مصرف دارند. 2 نوع تاریخ مصرف برای لنزها تعریف شده است؛ تاریخ مصرف روی بسته لنز که کارخانه سازنده آن را تعیین می‌کند و به معنای آن است که لنز تا چه مدت قابل‌مصرف است و تاریخ مصرف دیگر که پزشک آن را تعیین می‌کند. این لنزها ممکن است روزانه، هفتگی، ماهیانه، فصلی یا سالیانه باشند و بیمار باید به زمانی که توسط پزشک مشخص می‌شود توجه کند، حتی اگر لنز را یک بار مصرف کرده یا هیچ احساس ناراحتی با لنز نداشته باشد، به محض تمام شدن زمان مصرف دیگر نباید از لنز استفاده کند. لنز تاریخ مصرف گذشته درست مانند ماده غذایی‌ای است که تاریخ مصرف آن گذشته و باید دور ریخته شود.
زیباسازی چشم؛ به چه قیمت؟
یکی از عوارض بسیار خطرناک لنز، زخم قرنیه است. زخم قرنیه ممکن است باعث کاهش دید دائمی و حتی نابینایی شود. افرادی که لنز تماسی استفاده می‌کنند با مشاهده هر گونه علائم مشکوک مانند قرمزی، تاری یا کاهش دید، درد، ترشح و... حتما باید لنز را خارج و به پزشک مراجعه کنند.
لنزهای تماسی قیمت زیادی دارند و فرد سعی می‌کند، نهایت استفاده از لنز را ببرد. بنابراین گاهی با وجود مشکلات چشمی استفاده از آن را ادامه می‌دهد. این کار بسیار اشتباه است و واقعا ارزش آن را ندارد که چشم صدمه ببیند. هزینه درمانی عفونت‌های چشمی بسیار بیشتر از قیمت یک لنز است.
گاهی لنز تماسی، باعث حساسیت می‌شود ولی افتراق حساسیت ساده چشم از مراحل اولیه عفونت چشمی برای بیماران و گاهی حتی برای پزشکان (بدون وسایل معاینه) دشوار است. با معاینه دقیق می‌توان عفونت را از حساسیت ساده تشخیص داد. بیمارانی که لنز استفاده می‌کنند نباید به صرف اینکه چشم دچار حساسیت شده مراجعه به پزشک را به تعویق بیندازند. استفاده از لنز باید موقتی باشد. با استفاده دائمی از لنز، خطر ابتلا به عفونت چشمی در طول 1 سال، 1 درصد است و این درصد از نظر علم پزشکی زیاد است و منطقی به نظر نمی‌رسد برای زیباتر شدن، افراد خود را در معرض این بیماری خطرناک قرار دهند.
کاشت مژه مصنوعی: برخلاف نام آن، درواقع مژه‌ای کاشته نمی‌شود و اکستنشن مژه انجام می‌شود، به گونه‌ای که با چسباندن مژه مصنوعی مژه‌ها پرپشت‌تر دیده می‌شوند. این کار گاهی باعث حساسیت پوستی مانند قرمزی، التهاب و پوسته‌پوسته شدن پلک می‌شود و گاهی هم حساسیت، بخش داخلی چشم را درگیر می‌کند. گاهی نیز چسب داخل چشم وارد می‌شود که حساسیت و واکنش آزاردهنده‌ای ایجاد می‌کند. چنین جسم خارجی‌ای که به فاصله کمی از داخل چشم قرار گرفته، احتمال عفونت قسمت خارجی و داخلی چشم را بیشتر می‌کند. در مواردی که فرد علاوه بر مژه مصنوعی، لنز هم دارد، خطر عفونت چند برابر می‌شود.
روش‌های جراحی
کاشت نگین چشم: نگین‌های چشم را شرکت‌ها با شکل و ظاهر زیبا تولید می‌کنند. شرکت‌های تولیدکننده نگین چشم مدعی هستند که نگین‌ها از مواد خنثی (مثلا پلاتین) ساخته شده‌اند و حساسیتی ایجاد نمی‌کنند. البته همین‌طور هم هست و کمتر حساسیت ایجاد می‌کنند ولی مشکلات مهم‌تری ممکن است در اثر کاشت نگین ایجاد شود. نگین چشمی زیر ملتحمه و روی قسمت سفیدی چشم (صلبیه) تعبیه می‌شود. نگین‌ها با روش جراحی نصب می‌شوند و فقط جنبه زیبایی دارند ولی به هر حال کاشت نگین عمل جراحی محسوب می‌شود و احتمال عفونت وجود دارد.
نگین داخل چشم، در درازمدت ممکن است باعث چسبندگی شود چون نگین زیر پرده متحرک روی صلبیه نصب می‌شود. (پرده‌ای که به راحتی تکان می‌خورد). جوان‌ها بیشتر خواهان کاشت نگین هستند ولی ممکن است با گذشت زمان و بالا رفتن سن دچار بیماری مانند گلوکوم یا آب‌سیاه شوند. جراح چشم برای درمان بیماری گلوکوم به ملتحمه نیاز دارد و اگر ملتحمه دچار چسبندگی باشد مشکلات زیادی ایجاد خواهد شد.
تغییر رنگ دائمی چشم: رنگ چشم هر فرد، ناشی از رنگدانه‌های داخل عنبیه است. پروتزهای رنگی وجود دارد که داخل چشم قرار داده می‌شود. در عمل جراحی تغییر رنگ چشم، بخش داخلی چشم دستکاری می‌شود و احتمال عفونت خیلی بیشتر خواهد شد و اگر این اتفاق بیفتد خطر زیادی چشم را تهدید خواهد کرد.
این روش نیز می‌تواند باعث بروز بیماری آب‌سیاه شود. پروتز داخل چشم باعث می‌شود روند طبیعی تخلیه مایع زلالیه چشم دچار اشکال شود. به همین دلیل احتمال افزایش فشار داخل چشم و بیماری آب‌سیاه بیشتر می‌شود. چنین روشی اصلا توصیه نمی‌شود و گرچه در بعضی از کشورهای آمریکای لاتین انجام می‌شود، خوشبختانه در کشور ما هنوز خواهان زیادی ندارد.
پزشکان وقتی با چنین بیمارانی مواجه می‌شوند سعی می‌کنند زمان زیادی را به صحبت با بیمار و عوارض این کار اختصاص دهند تا بتوانند بیمار را از این تصمیم منصرف کنند ولی همچنان بعضی از افراد اصرار دارند این کار را انجام دهند. در هر صورت تغییر رنگ قرنیه یکی از پرعارضه‌ترین و خطرناک‌ترین روش‌ها برای زیباسازی چشم محسوب می‌شود.
منبع: هفته نامه سلامت
انتهای پیام/
