از نقاشی تا بازیگری برای بازیگر کم حاشیه سینما/ بیش از هر چیز به گزیده کاری توجه کردم
مهدی احمدی به سوال‌های متعددی در زمینه سینما پاسخ داد.
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در سینما بازیگرانی هستند که کم‌‌حاشیه و یا بی‌حاشیه به کار خود می‌پردازند و جلو می‌روند. مهدی احمدی یکی از این بازیگران است که سال‌های زیادی در این عرصه فعالیت می‌کند. ما گفتگویی با وی درباره موضوعات مختلف انجام دادیم که می‌خوانید.آقای مهدی احمدی امسال در چند پروژه ایفای نقش کرده‌اید؟
سالی که گذشت در سه پروژه «برگ جان» به کارگردانی مختاری، «پشت دیوار سکوت» به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی و «چهل و هفت» به کارگردانی احمد اطراقچی و علیرضا تبریزی ایفای نقش کرده‌ام؛ البته فیلم «چهل و هفت» هنوز اکران نشده ولی قرار بر این است که یا در سی وششمین جشنواره ملی فجر به نمایش گذاشته شود و یا خارج از این جشنواره اکران شود.
چرا در ظاهر کم‌کار شده‌اید و بدون حاشیه کار می‌کنید؟
من از آغاز فعالیتم در عرصه بازیگری هم حاشیه نداشتم و سعی می‌کردم که کارم را بدون حاشیه انجام بدهم ولی به هر حال کم‌کاری ظاهری یک فرد به این برمی‌گردد که گاهی شرایط زندگی‌اش تغییر می‌کند.
وی افزود: کار اصلی من نقاشی است و در سال‌های اخیر درگیر پروژه‌های مرتبط با این هنر هستم و شاید همین امر باعث می‌شود که فعالیت کمتری در عرصه بازیگری داشته باشم.
گزیده کاری تا چه اندازه‌ای در دستور کار شما قرار گرفته است؟
شاید از ابتدای فعالیتم در عرصه بازیگری بیش از اندازه به گزیده کاری توجه کردم و در برخی از سال‌ها به حاشیه کشیده شدم ولی اینگونه هم نیست که همیشه گزیده کار باشم .
وی افزود: به هر حال اگر تولیداتی که در سال‌های اخیر در سینمای ایران دیده می‌شوند و فیلمنامه‌هایی که برای من می‌فرستند از نظر کیفی از یک سطحی پایین‌تر باشند تمایلی به بازی در آنها ندارم البته ممکن است که این فیلم‌ها در پایان کار کیفیت خوبی داشته باشند.
از علت همکاری‌تان در سه پروژه «پشت دیوار سکوت»، «برگ جان» و «چهل و هفت» بگویید؟
من به سابقه کاری مختاری اشراف داشتم و می‌دانستم که فیلم‌های مستند خوبی داشته و جزو فیلمسازان به اصطلاح شریف است. پروژه وی، پروژه‌ای بود که یک فیلم‌نامه خوب داشت و هر بازیگری می‌توانست بازی در آن را قبول کند.
وی افزود: در خصوص کار جعفری جوزانی هم می‌توانم بگویم که سال‌ها قبل در سر کار پروژه «پوریای ولی» با وی کار کردم و این کارگردان از من خواست که در میانه راه تولید پروژه «پشت دیوار سکوت» به عوامل این فیلم ملحق شوم. به هر حال بعضی مواقع آشنایی و دوستی آدم‌ها، افراد را به انجام کاری مجبور می‌کند؛ البته من برای همکاری با پروژه «پشت دیوار سکوت» اجباری نداشتم و دوست داشتم که با جعفری جوزانی همکاری کنم و جنس کار وی را تجربه کنم.
این بازیگر اظهار داشت: همکاری با این پروژه برای من یک تجربه خیلی خوب و تازه بود.
احمدی ادامه داد: فیلم‌نامه پروژه «چهل و هفت» را هم اطراقچی و تبریزی برای من فرستادند و متوجه شدم که فیلم‌نامه خوبی است که سه اپیزود دارد و نقشی را هم که پیشنهاد شده بود را دوست داشتم. البته در حین کار متوجه شدم که اشتباه نکرده‌ام.
از زمانی که وارد عرصه بازیگری شدید هدف خاصی را برای خودتان در نظر گرفته اید؟ و آیا به این هدف رسیده‌اید؟
به نظر من برای یک بازیگر انتهایی وجود ندارد چون در هر پروژه و فیلمی که کار می‌کند فضایی را تجربه می‌کند که در قالب آن باید نقشش را به ایده‌آلی که تعریف شده برساند و وقتی که کار تمام می‌شود، دوست دارد که نقش‌ها و آدم‌های دیگر را تجربه کند و این روند برای بازیگر تمامی ندارد.
هم اکنون که در بطن سینما هستید فکر می‌کنید که سینمای ما چه کم و کاستی‌هایی دارد و به چه نقاط مثبتی دست پیدا کرده است؟
به نظر من آنچه که سینمای ما کم دارد، تکنسین سینما است زیرا در اغلب مواقع می‌بینیم که افراد زیادی می‌خواهند وارد عرصه کارگردانی شوند اما افراد کمی علاقه دارند که تکنسین سینما باشند. تکنسین‌های سینما فعالان بخش‌های فنی آن هستند البته تکنسین‌های ما در حد سینمای خودمان جواب می‌دهند؛ اما افرادی را نداریم که بتوانیم در سطح بین‌المللی مطرح کنیم؛ ولی چنین افرادی در بخش کارگردانی دیده می‌شوند و این امر به خاطر تمرکز بسیاری از افراد بر روی کارگردانی است.
وی افزود: به هر حال من فکر می‌کنم که مسائل زیربنایی سینمای ما دچار مشکل شده‌اند و در خور سینمای ما نیستند. این در صورتی است که ما جوان‌های مستعد و افرادی را داریم که اگر بر روی آنها سرمایه‌گذاری بشود می‌توانند سینمای ما را به جلو هدایت کنند.
آیا در سال جدید قراردادی بسته‌اید؟
در سال جدید قراردادی نبسته‌ام زیرا هم اکنون درگیر نمایشگاه نقاشی هستم و آن را برای پاییز آماده می‌کنم. در این نمایشگاه آثار نقاشی به نمایش گذاشته می‌شوند که با آکرلیک و رنگ روغن به تصویر کشیده شده‌اند و کارهای فیگوراتیو ملهم از فضای غرب و شرق به حساب می‌آیند.
شما به عنوان بازیگری که چند دهه سابقه فعالیت در این عرصه را داشته‌اید با توجه به نگاه امروز چه توصیه‌ای برای جوان‌هایی که به عرصه بازیگری ورود می‌کنند، دارید؟
من فکر می‌کنم با توجه به آن چیزی که برای خودم و افرادی که در کنار هم رشد کرده‌ایم رخ داده، عشق به بازیگری برای کسانی که می‌خواهند به این عرصه وارد بشوند حرف اول را می‌زند. موضوع بعدی توقع نداشتن است یعنی اینکه برای هیچ کس با ایفای نقش در یک یا دو فیلم اتفاق خاصی نمی‌افتد و افراد در طول زمان پخته‌تر می‌شوند و توقع‌هایی که دارند فراهم می‌شود.
وی افزود: به نظر من دانش، سواد، خواندن کتاب و در فضای هنر بودن یکی دیگر از مباحثی است که افرادی که می‌خواهند به عرصه بازیگری وارد شوند باید به آن توجه کنند. اگر یک بازیگر، نقاش و موزیسین در فضای هنر نباشد به بیراهه می‌رود.
این بازیگر خاطرنشان کرد: انسان باید فضای هنر را برای خودش حفظ بکند و در آن غوطه بخورد، یاد بگیرد، تجربه کند و نترسد.
انتهای پیام/
