به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یازدهم اردیبهشت با نام روز کارگر، روز دست های پینه بسته و پیشانی های خیس از عرق خستگی نامگذاری شده است. این روزها نه تنها تفاوتی برای زنان و مردان ندارد که پای کودکان را نیز به این ماجرا باز کرده است.

در اغلب جوامع امروزی کودکان کار قربانیان کوچک معضلات اجتماعی به حساب می آیند. فقر، بیکاری، بی سرپرست و یا بدسرپرست بودن، اعتیاد و دیگر آسیب های اجتماعی پدیده تلخ و تأمل برانگیز کودکان کار را رقم زده است. کودکانی که به جای مدرسه کودکی خود را پشت چراغ قرمز چهارراه های شهر جا می گذارند و قربانی نابرابری های اجتماعی می شوند. کارگران کوتاه قامتی که رویاهای کودکی شان گاهی در میان زباله های بدبو و متعفن، مدفون است؛ نان آوران کوچکی که برای تأمین معاش خانواده ناتوان خود مجبور به تن دادن به مشاغلی کاذب و البته آزار دهنده هستند.

تصویب قوانینی که اجرایی نمی شوند، تأثیری در کاهش حجم سنگین کار کودک نخواهد داشت.

امان الله قرائی مقدم جامعه شناس در خصوص کودکان کار، اظهار داشت: معضل کودکان کار در نتیجه ناعدالتی‌های موجود در یک جامعه به وجود می آید و متأسفانه در اغلب کشورهای جهان بویژه در جوامع در حال توسعه رو به گسترش است.

وی افزود: فقر، اعتیاد، بیکاری و نبود سرپرست در جهت تربیت و آموزش کودکان آسیب دیده، بر افزایش معضل کودکان کار دامن می زند.

این جامعه شناس با اشاره به قوانین مصوب پیرامون کودکان کار، تصریح کرد: در خصوص حمایت از این کودکان قوانین مختلفی در جوامع گوناگون به تصویب رسیده است، اما اینکه این قوانین چگونه و تا چه مرحله ای به اجرا در می آید، نکته ای مهم و در خور توجه است.

قرائی مقدم گفت: بروز و افزایش هر یک از معضلات اجتماعی، بستگی به عملکرد نهادهای مرتبط و دارای مسئولیت آن حوزه است و تصویب قوانینی که اجرایی نمی شوند تأثیری در کاهش حجم سنگین کار کودک نخواهد داشت.

وی ادامه داد: هماهنگی سازمان های مردم نهاد که در موضوع کاهش آسیب‌های اجتماعی فعالیت می کنند با سایر دستگاه‌های دارای وظیفه و هم پیمان شدن آن ها با یکدیگر، گام موثری در جهت کاهش و رفع معضلات اجتماعی خواهد بود.

همانطور که با دست های کوچکش زباله ها را تفکیک می کرد و لبخندی از سر خجالت بر گوشه لبش نشسته بود، به نشانه تأسف سری تکان داد و به زن جوانی که از کنارش رد شد اشاره کرد؛ دسته موهایی که بر پیشانی اش پریشان بود به کنار زد و در چشمم زل زد و گفت: خانم به خدا خود ما هم دوست نداریم شب و روزهایمان را در میان زباله های متعفن سپری کنیم؛ ما هم دوست نداریم هر صبح همچون سایر همسن و سال هایمان که راهی مدرسه می شوند به سطل زباله های کوچه پس کوچه های شهر سرک بکشیم...

تبریک ویژه روز کارگر، تقدیم به کودکانی که از روی اجبار و در پی به دست آوردن لقمه ای نان، کارگری می کنند. کودکانی که راز کوچکی دست‌هایشان با مشکلات ریز و درشت زندگی را نمی دانند و بی توقع کار می کنند و قربانی نابرابری های اجتماعی می شوند.

گزارش از فرزانه فراهانی

 

انتهای پیام/