میرسلیم خاطر نشان کرد: این موارد در سطح جامعه معلوم می شود بسیاری از ارزش گذاری ها امروزه براساس مدرک گرایی انجام می شود نه علم گرایی. نباید دانشجویان و طلاب به دنبال این باشند که با گرفتن مدرک حقوق خود را افزایش دهند این یک ارزش گذاری غلط است این موارد انحرافاتی است که در سطح جامعه ایجاد شده است.

این کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به سوال ارتباط بین حوزه و دانشگاه و وحدت آنها گفت: تاکنون تلاش های بسیاری انجام گرفته است به طوری که تاکنون شهدایی مانند شهید بهشتی، دکتر باهنر در ادغام این دو حوزه تقدیم نظام شده اند و مهمترین دلیل نزدیک سازی این دو حوزه نبود الگو است، بزرگوارانی که هم از تحصیلات حوزوی و هم دانشگاهی برخوردارند الگوهای بسیار مهم برای ما هستند مانند شهید مطهری و شهید بهشتی ما باید به این الگوها دقت کنیم و ارزش های آنها را احیا کنیم در دانشگاه ها بیشتر بر روی روش ها کار می شود در حالی که حوزه ها بیشتر به مفاهیم توجه دارند ما می توانیم با اتحاد این دو حوزه به یک اتحاد علمی در مسیر رشد کشور دست یابیم.

وی تاکید کرد: اتحاد حوزه و دانشگاه حتی به فعالیت های حوزوی کمک کرده است هم چنین اتحاد آنها به دانشگاه نیز خدمات ارائه داده است، اسلام به اهداف پژوهشی توجه دارد در این زمینه باید برنامه ریزی دقیق تری صورت بگیرد اما در دانشگاه ها همچنان روش های سابق حاکم است و استادان با شناخت اسلامی خود تدریس می کنند اما با اتحاد با حوزه ها می توانند علم خود و تزکیه بیشتری پیدا کنند.

میرسلیم تصریح کرد: تحصیل و تذهیب به معنای این نیست که فرد مدرکی به مدارک خود اضافه کند بلکه به معنای آشنایی با شیوه های جدید آشنایی در آن علم است.

این کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تاکید کرد: سند چشم انداز آموزش و پرورش برای آن بسیار زحمت کشیده شده به طوری که از اوایل 1383 بحث های مقدماتی آن صورت گرفت و ما در مجمع تشخیص مصلحت نظام سیاست های کلی آموزش و پرورش را ابلاغ کردیم و برمبنای آن سند تهیه شد و به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید ولی در اجرا ما متاسفانه موفق نبودیم، دولتی باید اجرا کننده این سند باشد که به دنبال شکوفایی آموزش و پرورش است. بر اثر عقب ماندن این سند نسل جدید ضربه های زیادی خورده است.

وی تاکید کرد: سند 2030یونسکو یک مقوله انحرافی است ما در ابتدا باید این سوال را از خود داشته باشیم که اسناد بالا دستی ما اسناد متقن، کارشناسی و دقیق و برمبنای شناخت از خودمان تهیه شده است چه نیازی به سند 2030 یونسکو داریم البته من کتمان نمی کنم که این سند یونسکو سند ارزشمندی از لحاظ روش ها و شیوه های آموزشی و پرورشی است اما در کشور ما کاربرد چندانی ندارد و ما می توانیم از بعضی از قسمت های آن استفاده کنیم این مورد اشکالی ندارد چشم بستن بر روی پیشرفت هایی که موجب فناوری آموزش و بهداشت در جامعه می شود کار اشتباهی است.

میرسلیم افزود: ما باید براساس شرایط فرهنگی و تمدن خود سندی را تهیه کنیم این خلا در سند 2030 وجود دارد و باید آن را رفع کنیم زیرا وجه قالب این سند بینشی است که در غرب وجود دارد و این بینش، حاکم کردن انسان گرایی در عقاید آنهاست. بینش عرف گرایی و یا به اصطلاح امونیسم این دو بینش بر سند یونسکو به طور واضح حاکم است این موارد با آموزش و پرورش ما سازگاری ندارد و بسیار خطرناک است مبانی اعتقادی ما با اتکا به یک سند نباید تضعیف شود ما باید خود را از هر چه که سبب گرفتاریهای اعتقادی مان شود منزه نگه داریم باید به این خطرات بسیار دقت کرد، وقتی چیزی به تصویب مقام معظم رهبری رسیده و ابلاغ می شود نکات ظریف و اساس اعتقادی آن حتما رعایت شده و کارشناسان به این موارد بنیادی توجه داشته اند ما نقدمان به دولت این است به جای این که حاکم کننده سند بومی کشور باشد یک سند 2030 را در کشور آورده که با عقاید بنیادی ما بسیار ناسازگار است چرا مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی به عقب می افتد؟ چرا به مصوبات مقام معظم رهبری درباره این موضوع توجه نمی شود؟