به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی بلومبرگ نوشت: فقط به این توجه کنید که چطور دو تولیدکننده از بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان، این ماه متحد شدند تا به بازارها اعلام کنند خواستار حفظ کاهش تولید نفت به مدت نه ماه دیگر هستند.
افشای هماهنگ شده مسائل و بیانیه های رسمی روسیه و عربستان که حتی پیش از آنکه سعودی ها پنجشنبه این هفته برای موافقت با اوپک در خصوص کاهش تولید مذاکره کنند، موجب شد قیمت نفت بیش از پنج درصد افزایش یابد.
ایگور یوسف اف که بین سال های 2001 تا 2004 وزیر انرژی روسیه بود و آخرین بار روسیه و عربستان در آن زمان در خصوص سیاست های نفتی همکاری داشتند، گفت:«مسئله دو کشوری مطرح است که به شدت به نفت وابسته اند.»
این همکاری مصلحتی به سبب ضرورت مشترک برای تثبیت بهای نفت بوجود آمد که اقتصادها و مشروعیت سیاسی روسیه و عربستان به آن وابسته است. روسیه و عربستان در حال تغییر توازن قدرتی هستند که سال ها پس از نفوذ در حال کاهش اوپک بر بازار جهانی انرژی حاکم است.
اینکه آیا این ائتلاف به اندازه کافی قدرتمند است که با گذشت زمان باقی بماند یا به سرعت از هم می پاشد، بستگی به این دارد که این تمدید پیش بینی شده کاهش تولید نفت تا مارس 2018 تا چه اندازه در افزایش قیمت ها موثر باشد. این موضوع برای عربستان اهمیت دارد زیرا آمریکا مشتری دیرینه و وفادار عربستان در حال تقویت وضعیت خود به عنوان یک تولیدکننده رقیب است.
روسیه و عربستان، انگیزه های داخلی مهمی دارند تا برای موثر واقع شدن اقدامات خود تلاش کنند. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه پیش از شرکت در انتخابات مارس دو هزار و هجده برای ابقاء در سمت خود، مشتاق است اقتصاد کشورش را که تازه از رکود دو ساله خارج شده است، تقویت کند. محمد بن سلمان، جانشین ولیعهد عربستان که مسئولیت اجرای تغییرات کلی بی سابقه اقتصادی را به عهده دارد، برای تقویت ارزش شرکت آرامکوی عربستان پیش از آنکه فروش سهام آن امسال آغاز شود، نیازمند قیمت های بالاتر نفت است.
اختلاف هایی نیز بین عربستان و روسیه پدیدار شده است. در حالی که عربستان به سرعت به قول خودش عمل کرد و میزان تولید را ششصد هزار بشکه در روز کاهش داد، روسیه تقریبا پس از حدود چهار ماه این میزان کاهش را اعمال کرد.
افرادی که با نگرش مقامات عربستانی آشنایی دارند گفتند ریاض برخی اوقات در برابر کند بودن روند تبعیت مسکو، شکیبایی خود را از دست دادند.
جان براون از مقامات روسی فعال در زمینه انرژی گفت: «مهم ترین عامل، درآمدهای نفتی است. اما انگیزه دیگری نیز وجود دارد و آنهم، اهرم فشار و قدرت ژئوپولیتیک انرژی است.»
مدیران اجرایی صنعت نفت، تحلیلگران و مقامات انرژی که روسیه و عربستان را زیر نظر دارند گفتند به غیر از پول، انگیزه های سیاسی محاسبه شده ای برای پایان دادن به چند سال رقابت بر سر نفت وجود دارد.
عربستان بویژه سیاست های نفت خام را ابزاری برای اعمال نفوذ بر سیاست روسیه در خاورمیانه (غرب آسیا) می داند که در آنجا دو کشور از طرف های متفاوتی در جنگ های یمن و سوریه حمایت می کنند. پوتین و محمد بن سلمان در اقدامی حاکی از همکاری، ماه سپتامبر در حاشیه نشست گروه بیست که در چین برگزار شد دیداری رو در رو برگزار کردند.
ائتلاف عربستان و روسیه، زمین بازی را برای معاملهگران نفتی افزایش داده است. معاملهگران نفتی سال ها هر کلمه ای را که مقامات نفتی اوپک در حاشیه دیدارهای اوپک در هتل های وین بیان می کردند به دقت زیر نظر داشتند. آنها اکنون سخنانی را که از روسیه شنیده می شود با دقت بیشتری زیر نظر دارند.
انتهای پیام/