چند سالی است که انواع و اقسام ظروف پلاستیکی به بهانههای مختلف وارد زندگی مردم شده اند و مخصوصا" ظروف یکبار مصرفی پلاستیکی که قرار بود برای جلوگیری از مریضیهای واگیردار و مشکلات بهداشتی برای مردم سلامتی به ارمغان بیاورند؛ ولی انگار همه چیز برعکس شد و امروزه وجود این ظروف باعث به خطر افتادن و نابودی محیط زیست و سلامت همه مردم شده است و گویا طراحان و پیشنهاد دهندگان اولیه این ظروف پیش بینی نمیکردند که روزی استفاده بیش از حد و خارج استاندارد این ظروف باعث شود که سلامتی محیط زیست که همان سلامتی مردم جامعه میباشد این چنان جدی تهدید شود.
● توصیههای زیست محیطی درباره کاهش استفاده از ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در ماه مبارک رمضان
با توجه به آمار تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در کشور ایران که" سالانه بیش از ۵۷۰ هزار تن میباشد" و از طرفی امکاناتی جهت جمع آوری و بازیافت دوباره این ظروف در کشور وجود ندارد و هر سال این مقدار ۵۷۰ هزار تن مواد پلاستیکی در طبیعت رها میشوند که به علت عدم تجزیه پذیری این مواد میتواند باعث نابودی طبیعت و محیط زیست شود لذا موارد زیر توصیه میگردد:
۱. امیدوارم مسئولین در این ماه مبارک از خواب غفلتی که محیط زیست این کشور را تهدید میکند بیدار شوند و محیط زیست و مشکلات آن را جزء یکی از اولویتهای اصلی کشور قرار دهند و همچنین به قوانین و دستورالعملهای تهیه شده در مورد استفاده از این ظروف (که تا به حال فقط بر روی کاغذ نوشته شده است) جامعه عمل بپوشانند؛ مخصوصا" جمع آوری و تفکیک از مبدا زبالههای پلاستیکی و بیمارستانی را که چند سالی است در تهران به صورت مقطعی در چند محله انجام شد، ولی این فعالیتها دوام ثابتی نداشته است.
۲. مسئولین با اختصاص بودجههای فرهنگی و کمک گرفتن از رسانههای گروهی و فعالین محیط زیست جهت آموزش دادن هموطنان از "خطرات استفاده از این ظروف پلاستیکی " اطلاع رسانی کنند.
۳. مسئولین با بالا بردن هزینههای از قبیل: افزایش قیمت مواد اولیه و عوارضهای زیست محیطی در روش تولید ظروف یکبار مصرف پلاستیکی؛ باعث کاهش تولید و مصرف ظرو ف. یکبار در جامعه بشوند و همچنین با کمک کردن به تولید کنندگان ظروف گیاهی از قبیل: وام کم بهره و یا کاهش قیمت خرید ظروف گیاهی در میان مردم فرهنگ استفاده از ظروف گیاهی را تشویق کنند.
۴. در ایام ماه مبارک رمضان با توجه طولانی بودن روزها و همچنین گرمی هوا که روزه داری را مقداری مشکل کرده است خانمهای خانه دار و مخصوصا" خانمهای که بیرون از خانه شاغل میباشند و کارشان خارج از منزل میباشد شاید بیشتر وقت آنان جهت تهیه افطاری گرفته شود به هممین دلیل به علت راحتی و ارزان بودن ظروف یکبار مصرف پلاستیکی (با توجه به اینکه انواع و اقسام این ظروف از قبیل: لیوان؛ قاشق؛ بشقاب؛ و حتی برای سفره نان هم از پلاستیک یکبار مصرف در بازار موجود است) استفاده از این ظروف برایشان راحتتر باشد لذا به آنان توصیه میگردد به خاطر سلامت خود و خانواده و همچنین کمک به اقتصاد خانواده؛ از استفاده ظروف یکبار مصرف پلاستیکی جدا" خودداری نمایند.
۵. ظروف پلاستیکی به علت اینکه از مشتقات مواد نقتی میباشند ساختار مولکولی آنها طور است که در دماهای پایین حتی زیر ۳۰ درجه نیز میتوانند وارد مواد غذائی شوند که در دراز مدت این مواد شیمیائی باعث کاهش مصونیت بدن در برابر انواع میکروبها و بیماریها میشود.
۶. با توجه به زیاد بودن منابع خدا دادی نفتی در کشورمان ایران (سرمایهای که آیندگان نیز در آن سهیم میباشند) روند تولید ظروف یک بار مصرف پلاستیکی هر روز نسبت به روز قبل افزایش مییابد و به جای آنکه این مواد نفتی را جهت ساخت قطعات صنعتی با کارآئی بالاتر و سود دهی بهتر استفاده کنیم متاسفانه این مواد نفتی را برای ساختن ظروفی ارزان قیمت و کم بها استفاده میکنیم که فقط چند لحظه استفاده میشوند و سپس وجودشان در طبیعت به یک معضل زیست محیطی تبدیل میشود که تجزیه شدن آن در طبیعت غیر ممکن است.
۷. در ماه مبارک رمضان چند تا مناسبت مذهبی وجود دارد؛ که در این مناسبتها هموطنان عزیزم جهت برآوردن حاجت خود با دادن طعام نذری به دیگران این ایام را گرامی میدارند در ایام ولادت امام حسن مجتبی (ع) که با جشن و سرور به همراه است و یا شهادت حضرت علی (ع) که جهان تشیع در مات و عزا میباشد و یا در جشن عید سعید قربان که جشن پیروز نفس انسان بر امیال شیطانی میباشد ومردم دوباره در جشن سرور هستند؛ که حتما" استفاده ظروف یکبار مصرف پلاستیکی زیاد میباشد لذا باید مردم جهت حفظ و سلامت محیط زیست از استفاده این ظروف جلوگیری کنند و به جای آن از ظروف پایه گیاهی و یا ظروف استیل و ملامین استفاده شود.
در پایان به این نکات اشاره کنم که در صورتیکه اگر مصرف ظروف یکبار مصرف پلاستیکی همچنان ادامه داشته باشد و مردم و دولت جهت جایگزینی این مواد اقدامی نکنند سالهای آینده مشکلات و معضلات شدید زیست محیطی گریبانگیرمان خواهد شد که رفع آن به این راحتیها نخواهد بود.
هزینه پیشگیری کمتر از درمان است.
انتهای پیام / د