به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، برای اثبات دیه باید در مراجع صالح طرح دعوا شود ومستلزم طی مراحلی از جمله تنظیم شکوائیه و مراجعه به کلانتری و دادسرا و پزشکی قانونی است و در قانون مجازات اسلامی موادی برای اثبات دیه مطرح شده است که در ذیل به آن اشاره شده است:
 
ماده ۴۵۴ قانون مجازات اسلامی بیان می‌دارد ادله اثبات دیه، علاوه بر قسامه، همان ادله اثبات دیون و ضمان مالی است.
 
طبق ماده ۴۵۵ قتل عمدی موجب دیه، به شرح مقرر در باب قصاص با قسم پنجاه مرد و قتل غیرعمدی با قسم بیست و پنج مرد، تن‌ها درصورت حصول لوث و فقدان ادله دیگر غیر از سوگند منکر، اثبات می‌شود.
 
ماده ۴۵۶ بیان می‌دارد در جنایت بر اعضاء و منافع اعم از عمدی و غیرعمدی درصورت لوث و فقدان ادله دیگر غیر از سوگند منکر، مجنیٌ علیه می‌تواند با اقامه قسامه به شرح زیر، جنایت مورد ادعاء را اثبات و دیه آن را مطالبه کند. لکن حق قصاص با آن ثابت نمی‌شود.
 
 الف- شش قسم در جنایتی که دیه آن به مقدار دیه کامل است.
 
 ب- پنج قسم در جنایتی که دیه آن پنج ششم دیه کامل است.
 
 پ- چهار قسم در جنایتی که دیه آن دو سوم دیه کامل است.
 
 ت- سه قسم در جنایتی که دیه آن یک دوم دیه کامل است.
 
 ث- دو قسم در جنایتی که دیه آن یک سوم دیه کامل است.
 
 ج- یک قسم در جنایتی که دیه آن یک ششم دیه کامل یا کمتر از آن است.
 
تبصره ۱ ـ. در مورد هر یک از بندهای فوق در صورت نبودن نفرات لازم، مجنیٌ علیه، خواه مرد باشد خواه زن، می‌تواند به همان اندازه قسم را تکرار کند.
تبصره ۲ ـ. در هر یک از موارد فوق چنانچه مقدار دیه، بیش از مقدار مقرر در آن بند و کمتر از مقدار مقرر در بند قبلی باشد، رعایت نصاب بیشتر لازم است.
 
ماده ۴۵۷ بیان می‌دارد اگر مدعی به ترتیب فوق، اقامه قسامه نکند، می‌تواند از مدعی علیه، مطالبه قسامه کند و در این صورت مدعی علیه با قسامه تبرئه می‌شود.
 
طبق ماده ۴۵۸ قانون مجازات اسلامی مقررات سوگند در قسامه همان مقررات کتاب قصاص است.
 
در ماده ۴۵۹ بیان شده هرگاه در اثر جنایت واقع شده مجنیٌ علیه یا، ولی او مدعی زوال یا نقصان منفعت عضو شود در صورت لوث و عدم دسترسی به کارشناس مورد وثوق و عدم امکان آزمایش و اختبار موجب علم، ادعای مجنیٌ علیه یا، ولی او با قسامه به ترتیبی که ذکر شد، اثبات می‌شود.
 
در ماده ۴۶۰ آمده در اختلاف میان مرتکب و مجنیٌ علیه یا، ولی او نسبت به بازگشت تمام یا بخشی از منفعت زائل شده یا نقصان یافته، درصورت فقدان دلیل اثباتی، قول مجنیٌ علیه یا، ولی او با سوگند مقدم است و نوبت به اجرای قسامه نمی‌رسد.
 
طبق ماده ۴۶۱ قانون مجازات اسلامی هرگاه مجنیٌ علیه در ایامی که کارشناس مورد وثوق برای بازگشت منفعت زائل شده تعیین نموده است فوت نماید و مرتکب، مدعی بازگشت منفعت قبل از وفات بوده و اولیای میت، منکر آن باشند، در صورتی که مرتکب نتواند ادعای خود را ثابت کند، قول اولیاء با سوگند مقدم است و نوبت به اجرای قسامه نمی‌رسد و چنانچه تن‌ها برخی از اولیاء سوگند بخورند، دیه نسبت به سهم آنان ثابت می‌شود.
 
منبع:میزان
 
انتهای پیام/