به‌ گزارش حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به‌ نقل از روابط‌ عمومی پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری، اردشیر صالح‌پور امروز یکشنبه ۲۸ خرداد در مجلس شهادت حضرت علی (ع) به روایت تعزیه و شبیه‌خوانی گفت: «تعلق ملی ایرانیان به ذوق و هنر در یکی از زیباترین اشکال نمایشی خود، تجلی زیباشناسانه‌ای پیدا کرده است که باعث مباهات و افتخار همه ایرانیان مسلمانی است که همواره آرزوها، فرهنگ، دین و دیانت را با شکلی زیباشناسانه بروز می‌دهند.»

صالح‌پور دکترای تخصصی پژوهش هنر و هنر‌های نمایشی، تعزیه را هنر ملی ایرانیان دانست و گفت: «برگزارکننده‌های این مجلس در رویکردی نوین تلاش دارند در کنار نمایش ابزار، اشیا و ابنیه و آثار در موزه‌ها و مکان‌های تاریخی، تجلی‌های ذوقی و فرهنگ معنوی و ناملموس را نیز در این مکان‌ها به‌ نمایش گذارند.»

وی به‌ نقل از الکساندر خچکو، یکی از پژوهشگران تعزیه گفت: «ایرانیان با شرکت در تعزیه خشت‌هایی را می‌خرند تا آخرت خود را با آن‌ها بنا کنند.»

صالح‌پور افزود: «اگر هنر اسطوره‌ای یونان تلاش می‌کند با اساطیر خودش، مذهب و دین و آیینش را ابراز کند، ایرانیان شیعه و مسلمان از دوران صفویه تلاش کرده‌اند با کمک هنر و فرهنگ، اشکال مختلفی از این تجلی‌ها را در سطوح مختلف ابراز کنند.»

شبیه‌خوانی، یگانه نمایش هنر جهان اسلام

صالح‌پور تعزیه را سامان‌یافته‌ترین و کامل‌ترین شکل هنر ملی و سنتی و آیینی ایرانی‌ها دانست و گفت: «هنر کامل، هنری است که دارای شعر، موسیقی، داستان و آواز باشد و همه این مؤلفه‌ها در تعزیه وجود دارد.»

وی یگانه نمایش هنر جهان اسلام را شبیه‌خوانی عنوان کرد و افزود: «خوشبختانه این هنر به‌عنوان میراث بشری ثبت شده است و ما باید به تعزیه نه‌ تنها به‌ عنوان هنری ایرانی بلکه به‌ عنوان هنری بشری توجه کنیم.»

این پژوهشگر با اشاره به تفاوت‌های موجود در نسخ تعزیه و شبیه‌خوانی در اقلیم‌های مختلف به‌ رغم واحد بودن موضوع، از وجود ۱۱۰۰ نسخه از مجالس شبیه‌خوانی در موزه واتیکان ایتالیا خبر داد.

صالح‌پور افزود: «تعزیه در ایران باستان ریشه دارد، این هنر در دوران صفویه انسجام و در دوران زندیه تجلی پیدا کرد و اوج شکوفایی آن در تکیه دولت، ضلع جنوبی کاخ گلستان و دوران قاجار بود.»

وی با اشاره به ممنوعیت تعزیه در دوران پهلوی، از احیا این هنر در زمان حاضر خبر داد و گفت: «همه آواز‌هایی که توسط هنرمندان تعزیه اجرا می‌شد در موسیقی دستگاه‌های سنتی ایرانی قرار داشتند و شعر برای آن‌ها سروده می‌شد.»

به گفته صالح‌پور، بسیاری از ترانه‌هایی که در موسیقی ایرانی تداوم یافته و مشهور شده‌اند، برآمده از تعزیه هستند.

وی در ادامه بر لزوم پاسداشت و تداوم این هنر ملی تأکید و ابراز امیدواری کرد که در کنار اجرا، زمینه‌های پژوهشی، آموزشی و اجرایی تعزیه نیز فراهم شود چرا که تعزیه بخشی از میراث ناملموس ماست.

مجلس شهادت حضرت علی (ع) به روایت تعزیه و شبیه‌خوانی به‌ همت موزه ملی ایران، موزه دوران اسلامی، پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری و کمیته ملی موزه‌ها (ایکوم) برگزار شد.

انتهای پیام/