به گزارش خبرنگار سیاست‌خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، در جمهوری اسلامی ایران 6 تا 12 تیرماه به عنوان هفته حقوق بشر آمریکایی نامگذاری شده است. در این هفته با بررسی حوادث و اتفاقات سالهای گذشته پی می‌بریم که در این رویدادهای تلخ و ضد انسانی این هفته بیشترین نقش و تاثیرگذاری مربوط به آمریکا به‌عنوان یکی از بازیگران نظام بین الملل و مداخله‌گر در امور دیگران است.

برای درک بیشتر موضوع شاید بهتر است بدانیم علت نامگذاری این هفته به‌نام "حقوق بشر آمریکایی" به این دلیل است که در تاریخ تحولات و حوادث بیش از سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به مواردی برمی‌خوریم که نقش و میدان‌داری واشنگتن به طور مستقیم و غیر مستقیم در این حوادث مشهود است. حوادث مهم این هفته می‌تواند چنین مواردی از تحولات ایران باشد:

6 تیر 1360 سوء قصد و ترور نافرجام مقام معظم رهبری

ششم تیر سال 1360 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران توسط عوامل منافقین ترور شد. هرچند درباره انتساب این ترور به منافقین و یا باقیمانده‌های گروه فرقان اختلاف نظر است، اما در سایت مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای آمده که منابع غیررسمی همچنان این ترور را به گروهک تروریستی منافقین منسوب کردند و این اقدام اولین مورد از سلسله اقدامات تروریستی منافقین علیه مقامات جمهوری اسلامی بوده است.

شرح حادثه بدین گونه بود که؛ پس از شروع سخنرانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در مسجد ابوذر تهران، ضبط صوتی میان مردم دست به دست می‌شود و سمت راست سخنران، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای قرار می‌گیرد.

این ضبط صوت توسط عامل انفجار به گونه­ ای در جلوی آیت‌الله خامنه­ ای قرار داده می­ شود که قلب ایشان را نشانه رود؛ اما در میانه سخنرانی به دلیل مشکل صدا، ایشان (آیت‌الله خامنه‌ای) کمی جابه‌جا می‌شوند و ضبط از جلوی قلب فاصله می‌گیرد. همین مساله باعث می‌شود آسیب جدی در نهایت به دست ایشان وارد شود و دست راست، صدمه زیادی می‌بیند. هر چند وضعیت قلب هم بحرانی بوده به نوعی که بعد از انتقال ایشان به یک درمانگاه در خیابان قزوین و سپس بیمارستان بهارلو در پل جوادیه، آیت‌الله خامنه‌ای در نهایت به بیمارستان قلب شهید رجایی منتقل می‌شوند تا ادامه درمان آنجا صورت گیرد.

فاجعه هفتم تیر

انفجار تروریستی 7 تیر ماه 1360 از بزرگترین انفجارهای تروریستی تاریخ جمهوری اسلامی ایران است که طی آن آیت‌الله سیدمحمد حسینی بهشتی رئیس دیوان عالی کشور و 72 تن از مسئولان نظام (چهار وزیر، 12 معاون وزیر و حدود 30 نماینده مجلس) با بمب‌گذاری منافقان ترور شده و به شهادت رسیدند.

این فاجعه آن قدر بزرگ بود که به تعبیر رهبر معظم انقلاب «به‌طور طبیعی باید منجر به شکست انقلاب اسلامی می‌شد اما به برکت خون این شهدا، درست عکس آنچه تصور می ­رفت اتفاق افتاد و بعد از این حادثه، ملت متحد شد و انقلاب در مسیر واقعی و صحیح خود قرار گرفت.»

حادثه هفتم تیر، 6 روز پس از عزل بنی‌صدر از ریاست جمهوری و یک ماه قبل از فرار وی و مسعود رجوی سرکرده گروهک تروریستی منافقین به فرانسه صورت گرفت.

بمباران شیمیایی سردشت

در بعداز ظهر روز 7 تیر1366، نیروی هوایی ارتش رژیم بعثی مورد حمایت آمریکا و غرب، با استفاده از بمب‌های شیمیایی دریافتی از کشورهای غربی، چهار نقطه پر ازدحام شهر سردشت ( از توابع استان آذربایجان غربی) را مورد حمله قرار داد.

در این حمله، 110 نفر از ساکنان غیرنظامی که تعداد زیادی از آنها را زنان و کودکان خردسال تشکیل می­‌دادند، به شهادت رسیده و بیش از 8000 نفر دیگر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و مسموم شدند، که هنوز نیز مصدومیت‌های ناشی از آن اقدامات تروریستی را با خود به همراه دارند.

بمباران شیمیایی سردشت یکی از نقاط تاریک تاریخ است که حمایت مدعیان حقوق بشر از اقدامات تروریستی و انفعال نهادهای بین‌المللی را در این زمینه نشان می‌دهد. با گذشت بیش از 29 سال از بمباران شیمیایی دشمن بعثی، هنوز فجایع ناشی از آن التیام نیافته و آثار مصیبت‌بار آن و قصور و اغماض عامدانه حامیان صدام را ـ که با کمک و مساعدت به این رژیم و تجهیز آن به سلاح‌های ممنوعه شیمیایی، او را در ارتکاب این جنایات یاری کردند ـ نمی‌توان فراموش کرد.

به گفته حسن قشقاوی، معاون وزیر امور خارجه؛ 400 شرکت خارجی در تهیه مواد مورد نیاز بمب‌های شیمیایی با رژیم بعث عراق همکاری داشتند، ولی هیچ‌گونه اقدامی برای احقاق حقوق مردم این شهرستان در مجامع بین‌المللی انجام نداده‌اند.

وزارت امور خارجه بیش از 12 هزار صفحه مدرک و سند در محکومیت شرکت‌های اروپایی در اختیار دادگاه بین‌المللی لاهه قرار داد؛ ولی این دادگاه تاکنون فقط به محکوم کردن یک نفر هلندی در این زمینه اکتفا کرده است. تاکنون یک دلار نیز در راستای کمک به مردم بی‌دفاع سردشت و جبران خسارت‌های وارد شده از سوی مجامع بین‌المللی پرداخت نشده است.

فاجعه سردشت نشان داد کنوانسیون‌ها و معاهدات حقوقی درباره منع استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی چگونه تحت تاثیر ملاحظات سیاسی و منفعت‌نگری قدرت‌های به اصطلاح حامی حقوق بشر قرار می‌گیرد که امروز نیز همین کشورها مانع اجرایی شدن کنوانسیون منع استفاده از سلاح‌های شیمیایی هستند.

 شهادت آیت‌الله صدوقی چهارمین شهید محراب

ترور و شهادت آیت‌الله صدوقی از یاران دیرین نهضت اسلامی و از افراد موثر جریان انقلاب اسلامی توسط عوامل استکبار از دیگر وقایع هفته دوم تیرماه است. آیت‌الله صدوقی که پس از پیروزی انقلاب توسط امام خمینی(ره) به امامت جمعه یزد منصوب شده بود به دلیل تاثیرگذاری فراوان در جریان انقلاب، به شدت مورد خشم دشمنان انقلاب قرار داشت و چند بار نیز مورد سوءقصد قرار گرفت.

سرانجام آیت‌الله صدوقی در یازدهم تیر 1360 مصادف با دهم ماه مبارک رمضان 1402 بعد از نماز جمعه مورد حمله انتحاری مزدور منافقین محمدرضا ابراهیم‌زاده قرار گرفت و در سن 75 سالگی به شهادت رسید که به شیخ الشهدای محراب نیز لقب گرفت. در این حادثه علاوه بر شهید آیت‌ا... صدوقی، تعدادی از پاسداران محافظ ایشان مجروح شدند و سه نفر از نمازگزاران نیز به شهادت رسیدند.

حمله ناو جنگی آمریکا به هواپیمای مسافری ایرباس

از مهم‌ترین وقایع هفته دوم تیرماه که استکبار جهانی به طور مستقیم دست به جنایت علیه مردم ایران زد، حمله موشکی ناو جنگی آمریکا به هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی در آب­های نیلگون خلیج فارس در 12 تیرماه 1367 برابر با سوم ژوئیه 1988 میلادی است. این حادثه لکه ننگی است که در کنار دیگر جنایات آمریکا به خوبی بی‌صداقتی مقامات این کشور را در زمینه حقوق بشر نشان می‌دهد.

در اقدام تروریستی 12 تیر 67، پرواز مسافربری شماره ۶۵۵ شرکت هواپیمایی ایران ایر شناسه پروازی R655 از مبدأ بندرعباس به مقصد دبی، با شلیک دو موشک کروز از ناو هواپیمابر یو.اس.اس.جک وینسنس متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بر فراز آب‌های نیلگون خلیج فارس و در نزدیکی جزیره "هنگام" در فضای هوایی جمهوری اسلامی ایران مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد.

در پی این حمله تروریستی، همه 290 سرنشین ایرباس ایرانی شامل ۱۵۶ مرد، ۵۳ زن، ۵۷ کودک ۲ تا ۱۲ ساله و ۸ کودک زیر دو سال و ۴۲ نفر با ملیت‌های یوگسلاو، پاکستانی، هندی، عربی و ۱۶ خدمه پروازی در دم جان باختند.

بر اساس گزارش‌ها، اولین موشک، بال سمت چپ هواپیما را جدا می‌کند و موشک دیگر نیز مستقیم به قسمت دم هواپیما شلیک می‌شود که پس از برخورد، آن را از جا می‌کند. هواپیما مستقیم به سمت دریا شیرجه می‌رود و تنها 84 ثانیه پس از شلیک موشک‌ها، هواپیما به سطح دریا برخورد می‌کند و منفجر می‌شود.

بلافاصله پس از این حادثه، مقامات آمریکایی تلاش کردند با بازی رسانه‌ای، خود را در این اقدام تروریستی بی­گناه نشان دهند و ابتدا مدعی شدند به اشتباه تصور کرده‌اند یک فروند هواپیمای اف14 جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرار داده‌اند؛ ادعایی که البته طبق شواهد و اسناد به دست آمده رد شد.

آمریکا ادعا می‌کرد هواپیمای ایرباس 300 A خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده و رزمناو آمریکایی نیز هفت بار اخطار رادیویی برای هواپیما مخابره کرده، ولی در پی آن جوابی دریافت نکرده است؛ در حالی که مطابق اسناد و مدارک موجود ایرباس شماره 655 در مسیر پروازی خود در دالان تجاری آمبر 59 و در ارتفاع 14 هزار پایی در حال پرواز بوده است.

دلایل و قرائن نشان می‎دهد که نه تنها کشتی­‌های جنگی ایالات متحده از پیام‌های رادیویی هواپیمای ایرباس شماره 655 که بر روی فرکانس­‌های باز و به زبان انگلیسی مخابره می‌­شد، باخبر و مطلع بودند، بلکه قطعاً آن پیام­‌ها را نیز در اختیار داشتند.

پیام­‌های رادیویی‎ای که نشان‌دهنده غیرنظامی بودن هواپیما و مسافری و تجاری بودن آن بود. این مدعا با بررسی یافته‎های مربوط به تحقیقات رسمی که ایالات متحده بلافاصله بعد از حادثه انجام داد، ثابت می‎شود. تحقیقات وزارت دفاع آمریکا در خصوص حادثه مزبور در تاریخ 19 ژوئیه (28 تیرماه 67)انجام و در تاریخ 28 ژوئیه(6 مرداد) منتشر شد.

گزارش وزارت دفاع آمریکا در پاراگراف چهارم از صفحه E-8 اظهار می‎دارد: «پرواز 655 ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیری عادی ادامه داد تا اینکه هفت دقیقه پس از پرواز توسط یک موشک پرتاب شده از سوی ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت… آخرین تماس خلبان برای گزارش­ده ی در خصوص موقعیت هواپیما نیز حدوداً در ساعت 9:58 بود.» از این رو باید نتیجه گرفت که در زمان مزبور، آمریکا از مسئله مسافربری بودن هواپیما و غیرنظامی بودن آن پرواز اطلاع کاملی داشته است.

با این حال مقام های آمریکایی پس از چندی، در توهینی آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخدای این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمی خود را از این جنایت اعلام نمودند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بی شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانی ثبت شد و لکه ننگ دیگری بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست.

 اشاره به موارد دیگر..

در کنار موارد ذکر شده، اقدامات بی­شمار دیگری از مصادیق حقوق بشر آمریکایی را علیه ملت ایران طی 38سال گذشته پس از پیروزی انقلاب اسلامی می­‌توان نام برد که در اینجا به گوشه­ ای از آنها اشاره می شود.

 حمایت از تجزیه طلبی و تروریسم

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران مجموعه دستگاه­‌های سیاسی، تبلیغاتی، امنیتی، حقوقی و اقتصادی غرب به‌­ویژه آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه انقلاب اسلامی بسیج شدند. سفارتخانه آمریکا در تهران به ستاد ایجاد هماهنگی میان نیروهای مخالف انقلاب تبدیل شد.

از فردای پیروزی انقلاب یعنی از 23 بهمن 1357 تحرکات تجزیه­ طلبانه آغاز گشت. اسنادی وجود دارد که نشان می­ دهد دولت آمریکا در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی نسبت به پیشبرد طرح های تجزیه طلبانه در ایران به عنوان یکی از راه­ های تضعیف نظام جمهوری اسلامی بی­ تمایل نبوده است.

در یکی از اسناد بدست آمده از سفارتخانه آمریکا در تهران تمایل به استفاده از ظرفیت قومیت‌ها جهت سرنگونی نظام جمهوری اسلامی به­ خوبی بازتاب یافته است. در این سند که در تاریخ 15/ 5/ 58 و با طبقه­ بندی سری منتشر شده آمده است: اگر کردها، آذربایجانی­ ها، اعراب و سایر گروه­ های قومی تلاش­ های خود را هماهنگ کنند و در جهت مشترک سرنگونی دولت کنونی با یکدیگر همکاری و از یکدیگر حمایت کنند به عقیده ما امکان موفقیت دارند.

 حمایت آمریکا از سازمان تروریستی منافقین (مجاهدین خلق)

هرچند آمریکا و برخی از کشورهای غربی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به صورت پنهانی و غیرمستقیم از اقدامات تروریستی سازمان مجاهدین خلق (منافقین) حمایت و پشتیبانی می­ کردند، اما اتحادیه اروپا و متعاقب آن آمریکا در اقدامی آشکار این گروه تروریستی و جنایتکار که دستشان به خون بیش از 17هزار انسان بی­گناه ایران آغشته است را از فهرست سازمان­های تروریستی خارج کردند.

این اقدام در واقع، وابستگی و تعلق داشتن گروه تروریستی منافقین و عملکرد آنها را به آمریکا و غرب ثابت کرد. شورای وزیران اتحادیه اروپا روز دوشنبه، ۷ بهمن ۱۳۸۷، با خارج شدن نام سازمان مجاهدین خلق ایران (منافقین) از لیست تروریستی اتّحادیه اروپا موافقت کرد.

وزارت خارجه آمریکا نیز روز جمعه 28 سپتامبر2012 برابر با هفتم مهر 1391با صدور اطلاعیه­ ای اعلام کرد که «وزیر امور خارجه آمریکا بنابر مفاد قانونی تصمیم گرفت که سازمان مجاهدین خلق و حامیان این گروه را از فهرست سازمان‌های تروریستی ایالات متحده خارج کند.»

 اختصاص بودجه برای براندازی جمهوری اسلامی ایران

یکی از اقداماتی که ایالات متحده آمریکا در راستای تضعیف و نهایتا ساقط کردن نظام جمهوری اسلامی ایران به انجام رسانده اختصاص بودجه جهت مقابله با نظام بوده است. به عنوان مثال در 14 فوریه سال 2006 (25 بهمن 1384) کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه وقت آمریکا به کمیته روابط خارجی کنگره این کشور رفت و درخواست 75 میلیون دلار برای بهبود وضعیت آزادی و حقوق بشر در داخل ایران را ارائه داد. مسئول آن­هم دیوید دنه ی یکی از مشاوران بخش خاور نزدیک وزارت امور خارجه آمریکا بود.

یادآور می­ شود این سومین سالی بود که برای چنین امری پول درخواست می ­شد. اما در دو سال قبل از آن به ترتیب تنها حدود 2 و سپس 11 میلیون دلار هزینه شده بود که ظاهرا بیشتر برای تلویزیون فارسی صدای آمریکا و رادیو فردا هزینه شده بود که هر دو در راستای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران فعالیت می­‌کنند. اما پس از اینکه آمریکا بودجه 75 میلیون دلاری را به بهانه گسترش دموکراسی در ایران اختصاص داد دامنه اقدامات خرابکارانه و براندازانه نیز گسترش پیدا کرد و طیف بیشتری از نیروهای برانداز مشمول کمک‌­های آمریکا شدند. اختصاص چنین بودجه‌ای یکی از مصادیق بارز دخالت­ و اقدام ضد بشری آمریکا در امور ایران بود.

 راه ­اندازی جنگ تحمیلی ضد ایران با استفاده از کشور ثالث (عراق)

آمریکا در اوایل دهه ۱۹۸۰ بعد از شکست در واقعه طبس و کودتای نافرجام نقاب توان حمله نظامی موفقیت‌­آمیزی علیه ایران را نداشت. بدین خاطر در راه رسیدن به یک توان نظامی مناسب نیازمند زمان بود. در نتیجه اولویت را به بر اندازی جمهوری اسلامی ایران توسط دیگران می ­داد. به این دلیل، وظیفه حمله به ایران را به عراق سپرد. برژینسکی مشاور امنیت ملی کارتر، برای زمینه سازی و اطلاع از وضع عراق برای شروع جنگ، سفرهای محرمانه مکرری به بغداد کرد. مجله "وال استریت ژورنال" مورخ نوزدهم بهمن ۱۳۵۸ یکی از این سفرهای محرمانه را فاش ساخت و تایمز لندن مورخ ۲۷ خرداد ۱۳۵۹ به ملاقات برژینسکی و صدام حسین اشاره کرد. در یکی از این گزارشات چنین آمده است: برژینسکی پس از سفر محرمانه خود به بغداد در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: ما تضاد قابل ملاحظه­ ای بین ایالات متحده و عراق نمی­ بینیم، ما معتقدیم عراق که تصمیم به استقلال دارد در آرزوی امنیت خلیج عربی! (فارس) است و تصور نمی­ کنیم که روابط آمریکا و عراق سست گردد.

"کنت تیمر من" نیز در کتاب خود در این باره می نویسد: "به نوشته نیویورک تایمز و اظهارات یک ایرانی مقیم خارج از کشور، برژینسکی به امان پایتخت اردن رفت و با رهبر عراق در اواسط تیر ماه ۱۳۵۹ به طور محرمانه دیدار کرد. به نوشته این روزنامه، هدف از این دیدار بحث و مذاکره درباره راه ­های هماهنگ کردن فعالیت­ های آمریکا و عراق و مخالفت با سیاست ­های ایران بود".

علاوه بر این، آمریکا کمک ­های مستقیم و غیر مستقیمی از طریق کشورهای عربی منطقه به عراق انجام داد. آمریکا در کنار حمایت مستقیم از عراق در تهیه تجهیزات پیشرفته نظامى با کاربردهاى مختلف، برنامه ­اى تحت عنوان "استانج" ‏براى توقف صدور هرگونه اسلحه به ایران طرح و با تشکیل کمیسیونى تلاش­ هاى خود را با جمع‏ آورى اطلاعات از مراکز، کارخانه ­ها و کشورهاى فروشنده اسلحه به ایران آغاز کرد.

 مشارکت نظامی مستقیم آمریکا در جنگ تحمیلی علیه ایران

انهدام سکوهاى نفتى: در 27 مهر 1366 چهار ناو آمریکایى مجهز به موشک­ هاى هدایت ‏شونده «یانگ‏»، «هول‏»، «کید» و «لفت ویچ‏»، سکوهاى نفتى «رسالت‏» و «رشادت‏» ایران را واقع در صد و پنجاه کیلومترى شمال شرقى قطر گلوله باران کردند. در این گلوله باران، تأسیسات سکوها منهدم و تولید نفت از مناطق دریایى مزبور به طور کامل متوقف شد. ایالات متحده آمریکا این اقدام خود را دفاع مشروع و پاسخی به انهدام کشتی کویتی سی‏اویل سیتی با پرچم آمریکا عنوان کرد. در 29 فروردین 1367 دو سکوی نفتی رشادت‏ و سلمان مربوط به حوزه‏ های نفتی سیری‏ و سلمان پس از یک اخطار نیم ساعتی مبنی بر تخلیه سکوها، مورد حمله چند فروند ناو و هلیکوپتر جنگی آمریکا قرار گرفت و به آتش کشیده شدند. پس از حمله آمریکا به سکوهای نفتی ایران، ناوچه سهند که بندرعباس را به سوی مناطق نفتی مورد حمله ترک کرده بود، در 10 مایلی جنوب غربی پایانه نفتی لارک واقع در غرب تنگه هرمز از سوی هواپیماهای آمریکا هدف قرار گرفت و در اثر بمب‌های هدایت‏‌شونده لیزری که از سوی سه فروند هواپیمای شکاری بمب افکن A6 شلیک شده بودند، منهدم شد.

 تاریخ جمهوری اسلامی ایران سرشار از رویدادهایی این چنینی است که استکبار جهانی نقش اول را در آنها بازی می­‌کند. آن چه که ذکر شد تنها گوشه و نمونه‌ای از مصادیق حقوق بشر آمریکایی و یا به عبارتی جنایات ضد بشری استکبار جهانی علیه ملت ایران بود. چرا که وجود بیش از 17 هزار شهید ترور توسط عوامل استکبار که امروزه آزادانه در کشورهای غربی در حال رفت و آمدند، به همراه صدها هزار شهید و جانباز و آسیب دیده ناشی از جنایات ضد بشری در کنار خسارت­های بی­‌شمار مالی و جانی دیگر طی 38 سال گذشته ثمره جنایات مدعیان دفاع از حقوق بشر به سرکردگی آمریکا، برخی کشورهای غربی و رژیم غاصب صهیونیستی بر مردم ایران است. اما در این میان، هفته دوم تیر  با توجه به رویدادهای شاخص آن می‌توان، هفته‌ای منحصربه‌فرد در تاریخ کشورمان به حساب آورد. 

انتهای پیام/

حمایت آمریکا از جنایت منافقین در دهه 60