به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،تهیهکننده و کارگردان پویانمایی «راز پروانهها» امروز در نشست خبری روز چهارم جشنواره فیلم کودک و نوجوان اظهار کرد: از سال 80 شروع به کار پویانمایی کردم و از سال 82 به صورت حرفهای برای پروژه دهقان فداکار قرار داد بستم، در مورد آن پویانمایی یک کار سختی انجام دادیم و آن تلفیق تکنیک دوبعدی و سهبعدی با هم بود، پس از آن مجموعههای تبلیغاتی آموزشی کار کردم.
علی تنهایی افزود: در دنیای امروزی شخصیتها پیچیدهتر شده است، یکی از مخاطبان فیلم پس از دیدنان به من گفت خیلی خوشحال است که بچهها را احمق فرض نکردیم و شعور آنها را در تولید در نظر گرفتیم.
تهیهکننده و کارگردان پویانمایی «راز پروانهها» خاطرنشان کرد: در دنیایی که در پویانمایی خلق کردیم رسیدن به کمال، پروانه بودن است مثل الگوهایی که در جامعه ما وجود دارد، مثل ثروتمندان است که همه دوست دارند باشند، در فیلم شخصیت دوست دارد به پروانه تبدیل شود در حالی که خودش را نمیشناسد و در طول فیلم متوجه این موضوع میشود.
وی بیان کرد: از ابتدا دوست داشتم در محیطهای طبیعی پویانماییای بسازم و دوست داشتم شخصیتها حشرات باشند و این جذابیت دارد، اساس کار پویانمایی این است که چیزی بسازیم که نمیتوان در فیلم زنده ساخت، همیشه فضاهای خارجی از فضاهای شهری جذابتر هستند.
تنهایی در جواب یکی از خبرنگاران ابراز کرد: نقد نظام سرمایهداری در پویانمایی ما تعمدی بود؛ 720 میلیون فعلاً برای ساخت فیلم هزینه کردیم.
وی نظرش در مورد فیلمهای جشنواره را اینگونه بیان کرد: بیشتر سعی کردیم پویانماییها را ببینیم و تاکنون پویانماییهایی را دیدیم که هیچ ارتباطی با کودک و نوجوان نداشت؛ در اولین اکران فیلم شوکه شدیم که چقدر مخاطبان از فیلم ما خوششان آمد.
با توجه به شرایط ساخت ما و مقدار تجربه ما با مقایسه با کمپانیهای بزرگ باید گفت خیلی جلوتر هستیم اما بیرحمانه اگر مقایسه کنیم باید گفت اگر حمایتهای لازم را داشته باشیم خواهیم دید که در زمان خیلی کوتاه با دنیا رقابت میکنیم.
در ادامه مهدی صالحی نویسنده این پویانمایی بیان کرد: تنهایی موضوع پویانمایی را به من دادند و من در مورد اینکه چقدر قرار است کار کنیم سؤال پرسیدم و وی هیچ محدودیتی برای من نگذاشتند، 6 ماه طرح اولیه طول کشید و پس از آن کار روتوش شد و مراحل بعدی آغاز شد، ادبیات خواندهام و داستاننویسی را از کانون پرورش فکری شروع کردم.
وی افزود: اینکه فرض کنیم هر کسی شر است باید عجوزه باشد و آدم خیر باید زیبا باشد و هیچ مشکلی نداشته باشد کلیشهای است که من با آن مشکل دارم، به دنبال این موضوع بودیم که مخاطب فریب فضای ظاهر را نخورد؛ مثلاً شخصیت اصلی فکر پروانه شدن را که در تمام فیلم در ذهن دارد در انتهای فیلم از سرش بیرون میکند.
نویسنده این پویانمایی عنوان کرد: در ابتدا قرار نبود صحنه اول در پویانمایی باشد اما بعد به این خاطر که خواستیم پویانمایی را با یک اتفاق شروع کنیم آن صحنه را در ابتدای آن قرار دادیم، در کل سعی کردیم چالشهای زیادی از همه لحاظ برای نوجوان به وجود اوییم و این چالشها در فیلم به جبران اشتباهات ختم میشود.
انتهای پیام/م