عابدینی: استعفا داده بودم، بحث برکناری مطرح نشود/ حرف هایم برای آقایان خوشایند نبود!
سرپرست سابق کمیته اقتصادی و بازاریابی فدراسیون فوتبال گفت: پیش از اینکه مهدی تاج و دوستانش مرا برکنار کنند ، استعفا داده بودم.
امیر عابدینی در گفت و گو با خبرنگار حوزه فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره تصمیم اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال برای قطع همکاری با او اظهار داشت: با توجه به مصاحبه های چند روز اخیرم مبنی براینکه دیگر نمی توانم با فدراسیون فوتبال ادامه همکاری بدهم، این تصمیم اعضای هئیت رئیسه طبیعی بود. استعفا خود را از سمت سرپرست کمیته اقتصادی و بازاریابی فدراسیون به تاج اعلام کرده بودم و طبیعی است که در چنین شرایطی هیئت رئیسه با جدایی ام موافقت کند.
او ادامه داد: متاسفانه برای آقایان، مسئولیت هایی که در فدراسیون فوتبال دارند، بسیار بزرگ است. خیلی خوشحالم که آن ها چنین تصمیمی گرفته اند چراکه خودم اعلام کردم دیگر نمی توانم به همکاری با تاج ادامه دهم. جدایی من از تاج و فدراسیون فوتبال ناراحت کننده نیست و امیدوارم فوتبال ایران بیشتر از این صدمه نبیند.
سرپرست سابق کمیته اقتصادی فدراسیون فوتبال در پایان خاطرنشان کرد: در نامه ای که برای محمود اسلامیان (عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال ) ارسال کردم، به صراحت گفتم ای کاش با من نامهربان بودید و به فوتبال آسیب نمی زدید نه اینکه با من مهربان باشید و فوتبال کشورمان را از بین ببرید.
عابدینی در پایان خاطرنشان کرد: کاملا روشن است که آقایان به دلیل مطالبی که در روزهای اخیر عنوان کردم، تصمیم به پایان همکاری با من گرفته اند. مطالبی که از سینه پردردم نشات می گیرد و طبیعی است که آن ها زمانی که حرف هایم را برنتافتند، واکنش نشان دادند. تاج از استعفای من اطلاع داشت بنابراین بهتر است بحث برکناری مطرح نشود. طبیعی بود که هیئت رئیسه را هم با خودش همراه کند. خوشحال هستم که کل اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال به این تصمیم رسیدند که مرا کنار بگذارند. هیچ رای مخالفی وجود نداشته است. آقایان در نشست هیئت رئیسه به شکلی وانمود کردند که گویا عابدینی در برابر همه ارکان فدارسیون فوتبال موضع گرفته در حالی که اینگونه نیست. من در مصاحبه ام از سه نفرتاج، ساکت، اسلامیان) نام بردم و دلایلم را هم برای این موضوع تشریح کردم. متاسفانه آقایان مرا تحریک و تهدید می کنند اما دیگر عمری از امیر عابدینی گذشته است. برای مملکت زحمت کشیده ام اما آن قدری برای میز و صندلی ارزش قائل نیستم که بخواهم همه چیز را فدای آن کنم. پست و مقام به هیچکس وفا نمی کند. یک روز هم نوبت رفتن این دوستان می رسد اما ای کاش براساس منطق کار می کردند.
انتهای پیام/
