به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، بوریس جانسون – وزیر خارجه انگلیس – در مطلبی که واشنگتن پست آن را منتشر کرد، مدعی شد: «هرگاه به خاورمیانه می‌نگرید، می‌بینید آمریکا و انگلیس به سختی در تلاشند بحران‌های جدی را یکی پس از دیگری حل و فصل کنند. ممکن است این مسئله دور از ذهن به نظر برسد، اما اوضاع می‌توانست بدتر از این باشد. تصور کنید علاوه بر کشتار در سوریه، جنگ داخلی در یمن و قتل و غارت داعش در عراق، آیا می‌توانستیم با ایرانی روبرو شویم که در آستانه دستیابی به سلاح اتمی بود؟ تصور کنید مقامات ایرانی تنها چند ماه و یا شاید چند هفته با دستیابی به اورانیوم غنی‌سازی شده در سطحی که بتوان از آن به عنوان سلاح اتمی استفاده کرد، فاصله داشتند». 

وزیر خارجه انگلیس در ادامه این مطلب، مدعی شد:

«حقیقت این است که بدون حصول توافق هسته‌ای که 2 سال پیش در چنین روزی به امضا رسید، این سناریو (دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای)  محقق شده و یک بحران دیگر به بحران‌های خاورمیانه افزوده می‌شد. تا کنون، این توافق که به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) شناخته می‌شود، موفق بوده است و ما معتقدیم این توافق بهترین گزینه برای جامعه بین‌المللی بوده است.

پیش از حصول این توافق، تاسیسات زیرزمینی اتمی ایران نزدیک به 20 هزار سانتریفیوژ و بیش از 8 تُن اورانیوم غنی شده در سطح پایین را در خود جا داده بود.

حال در صورتی که این ذخایر اورانیوم را در سانتریفیوژها به کار بگیرید، می‌توانید ظرف چند ماه اورانیوم لازم برای ساخت یک سلاح اتمی را به دست آورید. ایران نیز به طور مداوم بر تعداد سانتریفیوژهای خود می‌‎افزود؛ به همین دلیل، شرایط در حقیقت خطرناک‌تر شده بود. در صورتی که اقدامی در این‌باره صورت نمی‌گرفت، زمان دستیابی به سلاح اتمی به چند هفته کاهش می‌یافت.

خوشبختانه، تحت توافق برجام، ایران دو سوم سانتریفیوژهای خود را از کار انداخت و 95 درصد ذخایر اورانیوم خود را واگذار کرد.

امروز، ایران نه تنها چند هفته، بلکه حداقل یک سال تا به دست آوردن اورانیوم لازم برای تهیه سلاح اتمی فاصله دارد.

و از آنجا که این توافق قدرت‌های جدیدی به بازرسان بین‌المللی بخشیده است – در حقیقت سختگیرانه‌ترین نظارتی که در تمام کشورهای جهان اعمال شده است – ما در کشف تلاش‌های احتمالی تهران برای تولید سلاح هسته‌ای شانس بسیار بیشتری داریم.

نتایج بازرسی‌ها نشان می‌دهد ایران تا کنون بر تعهدات خود عمل کرده است. افزایش مدت زمان دستیابی به سلاح هسته‌ای تا یک سال ما را قادر کرده است تا بتوانیم به هرگونه نقض توافق هسته‌ای واکنش نشان دهیم.

موضع انگلیس نیز این است که حمایت از برجام، دست‌های ایران را محکم‌تر از دست‌های ما خواهد بست.

حال، این سوال مطرح می‌شود که در صورتی که توافق نقض شود چه پیش خواهد آمد؟ حقیقت این است که ایران – و نه انگلیس و آمریکا – آزادی عمل بسیاری به دست خواهد آورد. بدون اعمال محدودیت‌ها بر برنامه اتمی آن‌ها، مقامات ایران می‌توانند سانتریفیوژهای از کار افتاده را بار دیگر به منظور غنی‌سازی اورانیوم به کار ببرند.

نتیجه این مسئله قطعا این خواهد بود که ایران برای بازیابی توانایی اتمی خود تلاش، و در عین حال، اسرائیل و متحدانش در خاورمیانه را تهدید خواهد کرد.

آمریکا و انگلیس چه گزینه‌ای در پیش روی خود خواهند داشت؟ به طور فرضی، ما می‌توانیم اعمال مجدد تحریم‌ها را در نظر گیریم؛ اما در عین حال باید تمامی خطرات از جانب ایران که در تلاش برای بازیابی قدرت اتمی خود است را نیز بپذیریم.

این مسئله نیز حقیقت دارد که توافق اتمی ایران هرگز به منظور حل تمام مشکلاتی که با ایران داریم حاصل نشد. حضور ایران در کشورهای جنگ‌زده دیگر، مانند سوریه و یمن، تنش‌زا شده است.

من نظر مقامات آمریکا درباره نقش مخرب ایران در منطقه را می‌پذیرم. می‌توانید اطمینان داشته باشید که انگلیس در جلوگیری از دخالت ایران در کنار آمریکا ایستاده است.

دونالد ترامپ – رئیس جمهور آمریکا – در تاکید خود بر نظارت بسیار دقیق بر برجام درست عمل می‌کند. انگلیس نیز در دفاع از مفاد این توافق سختگیرانه اقدام خواهد کرد.

بله، ایران از لغو بخشی از تحریم‌های اقتصادی بهره‌مند شده است؛ اما مدرکی دال بر این‌که برجام توانسته است اقدامات فرامرزی ایران را افزایش دهد وجود ندارد.

آیا این خطر وجود خواهد داشت که ایران از کره شمالی پیروی کند و زرادخانه اتمی ایجاد کند؟ نخستین بمب‌های اتمی کره شمالی از پلوتونیوم، و نه از اورانیوم، تولید شده بود و به یقین ایران یک راکتور پلوتونیوم در سایت اراک احداث کرده است. اما مقایسه ایران و کره شمالی در همین حد پایان می‌یابد. به واسطه توافق برجام، ایران هسته راکتور اراک را خارج و باقی مانده آن را با سیمان پر کرد. این موجب شد راکتور اراک به طور کامل توانایی تولید هرگونه ماده خطرناک را از دست بدهد.

در چشم‌انداز طوفانی خاورمیانه، موفقیت در اجتناب از بحران‌ها تعریف می‌شود. برجام خطر بزرگ پیدایش ایران اتمی را برای دستکم یک دهه برطرف کرده است. بدین ترتیب، یکی از تهدیدهای نگران‌کننده ما کاسته شد». 

انتهای پیام/