به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ایندیپندنت، اکوسیستمی غنی از حیوانات و گیاهان در جزیره‌ «آتول بیکینی» که حدود 70 سال پیش مکان انجام 23 آزمایش هسته‌ای آمریکا بوده شکل گرفته است. دانشمندان می‌گویند مرجان هایی در این جزیره رشد کرده‌اند که به اندازه یک خودرو بزرگ هستند و انواع مختلف ماهی‌ها در اطراف آنها زندگی می‌کنند. حتی خرچنگ ها از نارگیل‌هایی استفاده می‌کنند که پر از آب‌های زیرزمینی رادیواکتیو هستند.

محققان همچنین مطالعاتی را روی کوسه‌های جهش یافته ای که باله پشتی ندارند انجام دادند و نتایج آن در شبکه «پی‌بی‌اس» به نمایش گذاشته شد.

جزیره آتول بیکینی

«استیو پالومبی» پروفسور دانشگاه «استنفورد» در حوزه‌ علوم دریایی به همراه گروهش مدت‌ها روی تأثیرات منفی تشعشعات رادیواکتیو بر زندگی موجودات دریایی تحقیق کرده است. او می‌گوید جانوران و گیاهان «میکرونِزی» یکی از سه مجمع‌الجزایر بزرگ اقیانوس آرام «به شکل قابل توجهی ارتجاعی هستند». این منطقه بین هاوایی و استرالیا قرار گرفته است.

پالومبی می‌گوید انواع مختلفی از ماهی ها در این منطقه زندگی و از مرجان ها به عنوان مکانی برای تخم ریزی استفاده می‌کنند. درواقع تاریخ این جزیره و رها شدن آن باعث حفاظت از موجودات دریایی این منطقه شده است. دانشمندان در تلاشند با بررسی «دی‌اِن‌اِی» مرجان ها و محاسبه‌ی درصد جهش یافتن آنها از چگونگی رشدشان علیرغم وجود تشعشعات هسته‌ای پرده بردارند.

طبیعت آتول بیکینی که اکنون خالی از سکنه است

نتایج این تحقیقات حتی می‌تواند راه حل هایی برای بیماری‌های انسانی هم به دست دهد. پالومبی می‌گوید: «تاریخ وحشتناک آتول بیکینی و انتخاب آن به عنوان مکانی برای انجام تحقیقاتی که می تواند زندگی انسان را طولانی‌تر کند، کاملاً طعنه‌آمیز است. اگر بتوانیم بفهمیم چگونه مرجان ها در دهانه‌ی قسمت‌هایی که بمب در آنجا انداخته شده بار دیگر رشد کرده‌اند، ممکن است بیاموزیم چگونه DNA را از هرگونه تغییری حفظ کنیم».

با اینکه طبیعت این منطقه در حال شکوفا شدن است، هنوز هم برای انسان‌ها خطرناک است. انفجار هسته‌ای Castle Bravo که در سال 1945 صورت گرفت 1100 مرتبه بزرگتر از بمب اتمی هیروشیما بود. این انفجار در آتول بیکینی واقع در جزایر مارشال صورت گرفت.

انفجار Castle Bravo

انتهای پیام/

اکوسیستمی که از تاثیر تشعشات رادیواکتیو انفجارهای هسته‌ای در امان مانده است