به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان ؛ جان بولتون، نماینده پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد که از کار‌شناسان تندروی حزب جمهوری‌خواه آمریکا است، در یادداشتی در پایگاه اینترنتی روزنامه وال استریت ژورنال مدعی شد: متوقف کردن کره شمالی و ایران ممکن است آخرین فرصت برای اقدام باشد آن هم قبل از آنکه تسلیحات هسته‌ای در جهان رواج یابد.

او در یادداشت خود درباره گزینه‌های نظامی در قبال کره شمالی اعلام کرد:  به احتمال زیاد نوعی از حملات اجتناب‌ناپذیر است مگر اینکه چین با تغییر رژیم در پیونگ‌یانگ موافقت کند.

کره شمالی روز جمعه (هفته گذشته) نخستین موشک بالستیک خود را که پتانسیل رسیدن به ساحل شرقی آمریکا را دارد، آزمایش کرد. کره شمالی با این کار خود شکست سیاست عدم اشاعه آمریکا را که ۲۵ سال قدمت دارد، ثابت کرده است. یک کشور سرسخت (کره شمالی) توانسته است امتیازات دیپلماتیک را به جیب بزند و در برابر تحریم‌های اقتصادی دائم ایستادگی کند تا اینکه بتواند تسلیحات هسته‌ای قابل پرتاب تولید کند. دیگر زمان آن است که واشنگتن سیاست ناکارآمد چماق و هویج را کنار بگذارد.

او در ادامه یادداشت خود آورده است: برنامه‌ریزان آمریکایی، به خصوص کسانی که همچنان از توافقنامه هسته‌ای ایران در سال ۲۰۱۵ حمایت می‌کنند، باید دقت خاصی داشته باشند. اگر تبانی دیرینه تهران با پیونگ‌یانگ در زمینه موشک‌های بالستیک، حتی به میزان اندکی در عرصه هسته‌ای منعکس شود، تهدید ایران نیز مثل تهدید کره شمالی به یک تهدید قریب‌الوقوع تبدیل می‌شود. میزان این همکاری بین ایران و کره شمالی هر چقدر هم که تاکنون بوده باشد، تردیدی وجود ندارد که ایران از دارایی‌های خود که اخیرا از انسداد خارج شده است و نیز از پول نقد ناشی از سرمایه‌گذاری در معاملات نفتی، برای خرید سخت افزارهای هسته‌ای از کره شمالی که یکی از فقیر‌ترین کشورهای جهان است، استفاده خواهد کرد.

این مقام سابق آمریکایی نوشت: درسی که می‌توان از رشد پایدار هسته‌ای پیونگ‌یانگ گرفت این است که از اشتباه مشابه در قبال سایر اشاعه‌دهندگان هسته‌ای اجتناب کرد، در حالیکه این اشاعه‌دهندگان به دقت روی موفقیت کره شمالی در این عرصه مطالعه می‌کنند. کشورداری به معنی آن است که تهدیدات و پیامد‌ها را در نظر بگیرید و قبل از آنکه این تهدیدات خود را بروز دهند، آن‌ها را حل کنید.

آمریکا عملا در قبال کره شمالی و ایران اقدامات متضاد انجام داد. «اشاعه‌دهندگان» با خرسندی تمام از ضعف آمریکا و کم توجهی آن بهره می‌برند. آن‌ها از مذاکرات برای خرید باارزش‌ترین دارایی که «زمان» است استفاده می‌کنند و از این وقت برای حل کردن موانع پیچیده علمی و فنی و ساختن تسلیحات هسته‌ای قابل پرتاب، بهره می‌برند.

پایان دادن به تهدید هسته‌ای از طریق پایان دادن به رژیم کره شمالی

در ادامه این مقاله آمده است: اکنون که کره شمالی دارای این تسلیحات هسته‌ای است، آمریکا گزینه‌های واقع بینانه معدودی در اختیار دارد. گفتگوهای بیشتر و تحریم‌های بیشتر مثل بیست و پنج سال گذشته شکست خورده‌اند. من قبلا هم استدلال کرده بودم که تنها راه حل دیپلماتیک پایدار، این است که چین را ترغیب کنیم که متحد کردن دو کره به نفع امنیت ملی این کشور و نیز آمریکا است. از این رو پایان دادن به تهدید هسته‌ای از طریق پایان دادن به رژیم عجیب و غریب کره شمالی است. هرچند مذاکرات دشوار است و باید سال‌ها پیش شروع می‌شد، با عزم آمریکا، هنوز این امکان وجود دارد که منتج به نتیجه شود.

وقتی که یک روش دیپلماتیک موفق وجود نداشته باشد در این صورت گزینه‌های نظامی ناخوشایند باقی خواهد ماند. هرچند بسیاری هستند که به آسیب‌پذیری آمریکا در برابر موشک‌های کره شمالی اذعان می‌کنند، می‌گویند بکارگیری زور برای از بین بردن این تهدید، بیش از حد خطرناک خواهد بود. در این استدلال گفته می‌شود که تنها گزینه این است که یک کره شمالی هسته‌ای، پذیرفته شود و تلاش شود که آن را مهار کرد و این کشور را از بکاربردن چنین تسلیحاتی بازداشت.

جان بولتون در ادامه نوشت: افرادی که چنین استدلالی دارند‌‌ همان کسانی هستند که استدلال می‌کردند رویکرد چماق و هویج مانع از آن می‌شود که کره شمالی به تسلیحات هسته‌ای دست یابد. این افراد آماده‌اند تا آمریکایی‌ها را به گروگان‌های هسته‌ای «خانواده دیکتاتوری کیم جون اون» تبدیل کنند. چنین چیزی قابل پذیرش نیست. ژنرال جوزف دانفورد، رئیس ستاد مشترک آمریکا درست می‌گوید. وی ماه گذشته میلادی در مجمع امنیتی آسپن گفته بود چیزی که برای من قابل تصور نیست این است که اجازه توانایی داده شود که باعث می‌شود سلاح هسته‌ای در دنور آمریکا فرود بیاید. پس با علم به اینکه آمریکا باید برای بد‌ترین شرایط برنامه ریزی کند، گزینه‌های نظامی چه هستند؟

گزینه‌های نظامی علیه کره شمالی چه هستند؟

او در ادامه یادداشت خود آورده است: واشنگتن می‌تواند دست به حمله پیشدستانه به تاسیسات هسته‌ای، کارخانه‌های تولید موشک‌های بالستیک، سکوهای پرتاب و پایگاه‌های زیردریایی‌ها بزند. این اقدامات می‌تواند با اقدامات خرابکارانه، حملات سایبری و اخلال عمومی همراه شود. ‌‌نهایت این اقدامات نیز می‌تواند شامل استفاده از توان هوایی و دریایی برای از بین بردن کل برنامه کره شمالی باشد.

دومین مورد این است که آمریکا می‌تواند صبر کند تا اینکه یک موشک برای پرتاب به سمت آمریکا مستقر شود و سپس آن را نابود کند. این کار باعث فراهم شدن زمان بیشتر خواهد شد، اما خطر را افزایش می‌دهد. اطلاعات هیچ وقت کامل نیست. موشک کره شمالی ممکن است در آسمان به سمت یک شهر آمریکایی درحال حرکت باشد درحالیکه ارتش نتواند به آن پاسخ بدهد.

سومین مورد این است که آمریکا می‌تواند از حملات هوایی و نیروهای ویژه برای قطع کردن سر فرماندهی ملی کره شمالی استفاده کند، آشفتگی ایجاد کند و سپس پیونگ‌یانگ، دارایی‌های هسته‌ای، سایت‌های نظامی و سایر قلمرو‌ها را تصرف کنند.

همه این سناریو‌ها خطری برای کره جنوبی و به خصوص غیرنظامیان آن است چون این کشور در حیطه برد موشکی فعالی توپخانه‌های کره شمالی قرار دارد. هرگونه حمله نظامی باید خنثی شود. آمریکا باید موافقت کره جنوبی و ژاپن را قبل از حمله بدست آورد اما هیچ دولت خارجی، هرچند یک همپیمان نزدیک، نمی‌تواند اقدام برای محافظت از مردم آمریکا در برابر تسلیحات هسته‌ای آمریکا را وتو کند.

نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل در ادامه نوشت: برنامه‌ریزان و طراحان نظامی در پنتاگون باید جنبه‌های حمله نظامی را مورد بررسی قرار دهند. آمریکا برای دهه‌ها است که با تلاش کشوری که فاقد تسلیحات هسته‌ای است مخالف این تلاش‌ها است.

بولتون در انتهای یاداشتش نوشت: واشنگتن بار‌ها از دستیابی به این هدف باز مانده است و دنیا نیز به طرزی فزاینده هسته‌ای شده است. متوقف کردن کره شمالی و ایران شاید آخرین فرصت برای اقدام باشد آن هم قبل از آنکه تسلیحات هسته‌ای در جهان رواج یابد.

انتهای پیام/