به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ 26 مرداد 1369 روزی متفاوت در تاریخ جمهوری اسلامی ایران است که پرستوهای عاشق میهن با زخم های فراوان به کشور بازگشتند.
آری؛ این روز، روز بازگشت اسرایی عاشق وطن بود که در 8 سال «جنگ تحمیلی» برای دفاع از اسلام به جبهه های حق علیه باطل رفته و پس از نبرد، به اسارت دشمن درآمده بودند.
31 شهریور 1358 هنوز چندی از جشن یکسالگی انقلاب نگذشته بود که صدام با خیال واهی تصرف یک هفتهای ایران به خاک میهن اسلامی تجاوز کرد اما چندی نگذشته بود که جوانان غیور و برومند کشور در مقابل این تجاوز ایستاند و او را عقب راندند.
جوانان ایرانی گروه گروه داوطلبانه آموزش میدیدند و به جبهههای نبرد میرفتند تا از خاک و ناموس خود دفاع کنند که در این راه عدهای شهید و عدهای دیگر به اسارت درآمدند؛ اسارتی که گاه چندین سال طول کشید. شهادت بالاترین درجه از جهاد است اما بیگمان اسارت در دست کسانی که خواب نابودی کشور را دیده بودند بسیار سختتر بود به خصوص آن که ندانی که به میهن بازمیگردی و آیا بازگشتی در راه است.
در میان اسراء بودند کسانی که از ابتدای جنگ اسیر شده و تا پایان جنگ در اسارت مانده بودند؛ برخی در همین دوره شهید شدند اما بودند کسانی که اسارت را تاب آوردند و به شوق بازگشت به وطن، چون پرستوهای عاشق بال گشودند.
این پرستوها مدتها قفس اسارت را تاب آوردند تا این که در روز 26 مرداد به سمت وطن پرواز کردند و به آغوش میهن اسلامی بازگشتند و کشور را غرق شور و شادی کردند.
جوانان عاشق که روزی به فرمان مولایشان «امام خمینی (ره)» راهی جبهه های نبرد شده بودند؛ به عشق دیدنش بال بال میزدنند، اما زمانی که باز گشتند دیگر او را ندیدند چرا که او نیز به دیاری دیگر پرکشیده اما برایشان پیغامی داشت. امام گفته بود به آزادگان بگویید اگر روزی اسراء برگشتند و من نبودم، سلام مرا به آنها برسانيد و بگوييد خمينی در فکرتان بود. آری این جوانان به عشق چنین امامی پا در رکاب جنگ با دشمن گذاشتند. امام خمینی (ره) در وصف اسراء جملات دیگری نیز فرموده بودند.
قلم، ناتوان از وصف آزادگان
ما را چه رسد که با این قلمهای شکسته و بیانهای نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست دادهاند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگوییم؟ زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعتلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نمودهاند. در اقدام شریف ... اسیرانی که در زندانهای مخوف دشمن، شجاعانه بر سر دشمنان بشریت فریاد میکشند، چگونه میتوان سخن گفت؟
آزادگان؛ شیرمردان در بند
اسرا، با استقامت و پایداری و پایمردی خویش، به بنیانی مرصوص مبدل گشتهاند که نه تهدید ابرقدرتها آنان را به هراس میافکند و نه از محاصرهها و کمبودها به فغان میآیند و نه از خیانت و وحشیگریهای صدامِ دیوانه و افسارگسیخته رو به زوال در زدن شهرها و ویران کردن خانهها و... خم به ابرو میآورند و چون گذشته به راه خود که همان راه اسلام عزیز و عزت و شرف و انسانیت است، ادامه میدهند و زندگی با عزت را در خیمه مقاومتِ صبر، بر حضور در کاخهای ذلت و نوکری ابرقدرتها و سازش و صلح تحمیلی ترجیح میدهند.
پاسخ به نامه یک آزاده
من ناراحتی شما عزیزان دربند را احساس میکنم. شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند، احساس کنید. عزیزان من! سید و مولای همه ما، حضرت موسیبنجعفر علیهالسلام، بیش از همه شماها و ماها در رنج و گوشه زندان به سر بردند. برای اسلام عزیز، شما صبر کنید. خداوند فرج را اِنْشاءاللّه تعالی نزدیک مینماید و پدر پیر شما را با دیدن شما شاد میفرماید. به همه عزیزان دربند سلام مرا برسانید. من از دعای خیر فراموشتان نمیکنم. خداوند حافظ شما باشد.
اما فقط امام به فکر اسراء نبودند؛ مقام معظم رهبری نیز در وصف آزادگان چنین گفتند:
صبر و استقامت شما به اسلام آبرو بخشید
شماها ده سال، هشت سال ـ کمتر یا بیشتر ـ سختترین دوران را گذراندید. جوانی و زندگی باطراوت دوران شباب را در راه خدا دادید، اما ضرر نکردید؛ چون با خدا معامله کردید. صبر و استقامت شما، به اسلام آبرو بخشید. خانوادههای شما با صبر خود اسلام را روسفید کردند و به نظام و جمهوری اسلامی آبرو دادند. در این مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارتِ شما در دست دشمن، ملت ایران با سربلندی از گذرگاههای بسیار سختی عبور کرد. این ملت در جاده آسفالته حرکت نکرد. گردنههای زیادی را طی کرد و با خطرها مواجه شد...ما به شما و به خانوادههای شما و به مجاهدت شما افتخار میکنیم.
شما آبرومند و پیروز و سربلند برگشتید
اینکه ما به اسرایمان، آزادگان میگوییم، بیوجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید. دین و اعتقاد و دلبستگیتان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید. پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشتهاید... شما آزادگان و عزیزان زندانی و دربند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسئولان و ما تمام کردید... هیچ کس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیرههای ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد... شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکل کنید. با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را مثل ذخیره ارزشمندی برای خودتان نگه دارید.
شما که آمدید، قدرت این ملت ظاهرتر شد.
شماها که آمدید، قدرت این ملت ظاهر شد. امروز، دشمن از دستاندازی به انقلاب مأیوس است، اما از دشمنی پشیمان نیست. ملت ما باید به هوش باشد. اولین وظیفه ما این است که کشورمان را از همه جهت قدرتمند کنیم. امروزه همه برنامههای دولت جمهوری اسلامی، در خط قدرت بخشیدن به ایران اسلامی است. اسلام هم پشتوانه ماست. شما به عنوان عناصر ورزیده، امتحان داده، زجرکشیده و آبدیده که از میدانهای خطر عبور کرده اید، جزو درخشندهترین نگینهای این مجموعه میتوانید باشید.
توصیفهای امام راحل (ره) و مقام معظم رهبری گواه جایگاه والای اسراء در کشور اسلامی ماست و این نکته را نیز نباید از یاد برد که حضور همین آزادگان سرافراز در جامعه است که باعث شده فرهنگ مقاومت در میان نسل امروز که جنگ را ندیدهاند، زنده بماند و به دفاع از حرم اهل بیت بپردازند.
گزارش از: امین ملکیان
انتهای پیام/