به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی روزنامه رای الیوم در سرمقاله خود نوشت: مشکلات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا گوناگون است. بخشی از این مشکلات شخصی و بخشی دیگر راهبردی است اما بزرگترین مشکلش افغانستان است که به اعتقاد ما از دو بخش تشکیل می شود. نخست اینکه این مرد درباره تاریخ این کشور آگاهی ندارد و دوم عقده فردی به نام باراک اوباما، رئیس جمهور سابق را در دل دارد و برای ابراز این عقده سیاستهایی را در پیش می گیرد که کاملا برعکس سیاستهای اوباماست.

ترامپ در سخنرانی اخیر خود در پایگاه نظامی «فورت مایر» در جنوب غربی واشنگتن اعلام کرد با خروج نیروهای کشورش از افغانستان مخالف است. وی راهبرد جدیدی را مطرح کرد که براساس آن حدود چهار هزار سرباز به افغانستان اعزام می کند و فشار بر پاکستان را افزایش می دهد که به وظیفه اش در مبارزه با ترورسیم بطور کامل عمل نمی کند و عناصر هرج و مرج طلب را در خاک خود می پذیرد.

طالبان که دو سوم اراضی افغانستان را در کنترل خود دارد در واکنش به اقدام آمریکا برای افزایش نیروهایش، متعهد شد افغانستان را به گورستان جدیدی برای آمریکایی‌ها تبدیل کند. این در حالی است که اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان از این طرح آمریکا استقبال کرد و ینس استولتنبرگ، دبیرکل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) فوری تاکید کرد ناتو اجازه نخواهد داد این کشور به پناهگاهی برای تروریستها تبدیل شود.

شاید مفید باشد گوشه ای از تاریخ افغانستان را به ترامپ یادآور شویم.

قبائل پشتون که طالبان نماینده آنهاست امپراتوری انگلیس را در شرایطی که در اوج قدرت قرار داشت، دو بار شکست داد و آن را مجبور کرد با خفت و خواری از افغانستان خارج شود. همانطور که اتحاد جماهیر شوروی را شکست داد و خسارات انسانی سنگینی را به نیروهای آن در خاک افغانستان وارد و آن را وادار به عقب نشینی کرد و این عقب نشینی سرآغازی برای فروپاشی امپراتوری شوروی بود.

بیش از هزار نظامی آمریکایی از اکتبر 2001 پس از حمله ای که به سقوط طالبان منتهی شد، در این کشور مستقر هستند اما این نیروها با نیروهای ناتو حمایت می شوند. نیروهای ناتو نیز شکست سختی در برقراری امنیت و ثبات در این کشور متحمل شدند وحدود دوهزار و چهارصد نظامی کشته و بیست هزار نفر دیگر مجروح شدند. علاوه براینکه یکصد و ده میلیارد دلار صرف طرحهای ساخت و ساز در افغانستان شد.

دستاوردهای آمریکا در افغانستان بسیار ناچیز است در همین حد که تصاویری پخش می شود که برخی جوانان در آرایشگاهها ریش خود را می تراشند و سقوط طالبان را جشن می گیرند یا برخی از دختران بدون روسری ظاهر می شوند اما نشانه های ثبات در این کشور کاهش یافته است و انتخابات برای ایجاد نهادهای مستحکم به ویژه موسسه نظامی شکست خورد و شمار زیادی از نیروهای ارتش افغانستان که آمریکا برای آموزش و مسلح کردنش بیست و پنج میلیارد دلار هزینه کرده است ، فرار می کنند و به طالبان ملحق می شوند و هر کس ترجیح می دهد که در ارتش بماند اسلحه و مهماتش را در بازار سیاه می فروشد.

اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا فهمید جنگ در افغانستان کاملا مثل جنگ در عراق زیانبار است و تصمیم گرفت از آنجا خارج شود و کانالهای گفتگو با طالبان را برای دستیابی به حل و فصل سیاسی باز کند. اوباما به طالبان اجازه داد دفتری در دوحه برای آغاز این مذاکرات باز کند اما این ترامپ می خواهد بماند و تعداد نیروهایش را افزایش دهد با این امید که طالبان را از موضع ضعف به میز مذاکره بازگرداند با این امید که تسلیم خواسته های آمریکا شود.

طالبان قدرتش را در زمین افغانستان افزایش می دهد و نوعی رقابت بین داعش و القاعده درآنجا به وجود آمده است. داعش شعبه ای برای خود در کوهها و صحراهای افغانستان تاسیس کرده است تا جایگزینی برای حضورش در عراق و سوریه باشد که در حال نابودی در این دو کشور است. القاعده نیز بازسازی صفوفش را به سرکردگی سعد بن لادن فرزند موسس القاعده آغاز کرد و بار دیگر روابطش را با طالبان و شبکه افراطی حقانی تقویت می کند.

آمریکا در کوههای افغانستان از بمب یازده تنی موسوم به «مادر بمبها» استفاده کرد که از نظر درصد تخریب پس از بمب هسته ای در رتبه دوم قرار دارد. فکر نمی کنیم این بمب دو گروه یاد شده (داعش و القاعده ) و گروه حامی این دو یعنی طالبان را بترساند.

روزهای آینده برای ترامپ در افغانستان روزهای بسیار سختی خواهد بود و تعداد بیشتری کشته خواهند شد و خسارت مالی سنگینی اتفاق می افتد. تازه این در صورتی است که ترامپ در قدرت بماند و عزل نشود که احتمال دومی بسیار زیاد است.

انتهای پیام/

هدف آمریکا از حضور در افغانستان چیست؟