منصور سهرابپور تهیهکننده سینما در خصوص علت پررنگتر شدن اکرانهای بینالمللی در چند سال اخیر به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: موافق پررنگ شدن این جریان نیستم و اتفاق خاصی در این حوزه نیفتاده است؛ چرا که تعریف و عملکرد اکرانهای بینالمللی در کشورهای فعال این عرصه، متفاوت و اتفاق دیگری است که ما روند اجرایی آن را در کشورمان نمیبینیم.
این تهیهکننده عنوان کرد: پخش بینالملل ضوابطی دارد که ما آن را رعایت و اجرا نمیکنیم. زمانی که کشورهای خارجی فیلمهای ما را به صورت گسترده در سینماهای خود نمایش دهند، آن وقت میتوان گفت فیلم اکران بینالمللی شده است؛ نه اینکه فقط به تعدادی از سانسها و سالنهای محدود، آن هم فقط برای مخاطبان ایرانی اکتفا کرد. این دیگر پخش بینالملل نیست.
تهیهکننده «من سالوادور نیستم» اذعان داشت: جایی که به شدت از مقوله پخش بینالملل غافل بوده و حرکت خوبی روی آن انجام نداده است، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که باید برای اشاعه فرهنگ و هنر ما از طریق فیلمها در دیگر کشورها و کمک کردن به چرخه سینما، ساز و کاری در این زمینه تعریف کند.
وی افزود: متاسفانه با وجود اینکه سینمای ایران در جهان مورد توجه است، شاهد همان روال ده دوازده سال پیش در حوزه اکران بینالمللی هستیم و کار خاصی از سمت فرد و ارگانی خاص اتفاق نیفتاده است. از 150 فیلم تولیدی سالیانه، حداقل 50 اثر میتواند در بستهبندیهای مختلف در اکران دیگر کشورها قرار بگیرد.
این تهیهکننده عنوان کرد: در زمینه پخش بینالملل نیاز به افراد متعهد و متخصص است. اتفاقی که در دیگر کشورها میافتد اما متاسفانه ما از این مقوله با وجود آماده بودن شرایط، بهرهای نبردیم و نتوانستیم جایگاه اصلی پخش خارجی را ثابت کنیم.
سهرابپور در پایان خاطرنشان کرد: سینماییهای ما در حد بضاعت و توانایی خود در زمینه تولید فیلمهای خوب، کم نگذاشتند اما به علت کم توجهی مسئولان ذیربط در زمینههایی چون سالنسازی و... پخش بینالملل نیز مغفول مانده است و اگر لفظ ورشکسته را به کار نبریم، صنعت سینمای ما عملا بسیار کند و ضعیف پیش میرود.
انتهای پیام/