نمایش‌های میدانی تاثیرگذارترین هنری است که می‌تواند نقطه مقابل نمایش ‌های اشرافی باشد که این روزها بسیار هم باب شده است.

نمایش‌های خیابانی؛ نقطه مقابل هنر اشرافیبه گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ تئاتر خیابانی را می‌توان یكی از مردمی‌ترین هنرها نامید. این نوع نمایش را مردمی می‌گویند چراكه بی‌واسطه در میان مردم اجرا می‌شود و اتفاقا یكی از پرطرفدارترین هنرها نیز محسوب می‌شود. این موضوع را می‌توان در زمان اجرای یك نمایش خیابانی، در سطح شهر به وضوح دید. در واقع، وقتی اثری در شهر اجرا می‌شود، مردم با شور و نشاط لحظه‌ای می‌ایستند و نمایش را تماشا می‌کنند.

اما آن قدر كه باید به این نوع نمایش‌ها توجه نمی‌شود و تنها اجرای خیابانی را در مناسبت‌های مختلف همچون محرم یا جشنواره می‌بینیم، این هم خوب است، اما به نظر می‌آید كه كم است چراكه؛ تاثیر نمایش میدانی به مراتب بیشتر از آثار هنری دیگر است زیرا از دل مردم بیرون می‌آید و در بین خود مردم هم اجرا می‌شود. اما سوال اصلی اینجاست كه چرا تولیدات نمایش‌های خیابانی در طول سال كم است و سوال دیگر اینكه متولیان این حوزه یعنی مركز هنرهای نمایشی، موسسه مهنا و تئاتر روایت چه كاری انجام می‌دهند؟!

با وجود كم و كاستی‌ها در حوزه تولیدات خیابانی اما هنرمندانی هستند که به صورت خودجوش نمایش خیابانی تولید می‌كنند و همین چند وقت پیش نمایش «دریادلان» در نقاط مختلف شهر تهران با موضوع شهدای غواص اجرا شد و با استقبال بسیاری هم همراه بود.

اجرای اصیل تئاتر، روی سنگفرش‌ها و در بین مردم

هنرمندان هم بر این باورند كه در حوزه نمایش‌های خیابانی كم‌كاری صورت گرفته است. امیرحسین شفیعی یكی از فعالان این نوع آثار در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: مهم‌ترین نكته، نگاه محفلی به تئاتر خیابانی است. هنری كه جریان سازی كرده و امروز بیشتر حول محور جشنواره فعال است. به نظر من برگزاری یك جشنواره در سال كافی است و مهم ترین مسئله در این حوزه، تداوم در اجرای عمومی و خلاقیت هنرمندان است.

وی ادامه داد: متاسفانه مسئولین ما دچار جشنواره‌زدگی شده‌اند و توجهی به مقوله تولید و اجرای عمومی ندارند و تا وقتی كه نمایش میدانی محدود به اجرای جشنواره‌ها باشد، هیچ گاه رشد نخواهد كرد.

شفیعی با تاكید بر جشنواره‌زدگی هنرمندان بیان كرد: این جشنواره‌ها هنرمندان را هم كم‌كار كرده است و تصورشان این شده كه اجرایی مختص جشنواره تولید كنند و در طول سال فقط به فكر جشنواره و كسب رتبه در آن باشند.

وی افزود: تئاتر خیابانی تاثیر عمیقی بر روی مخاطب دارد و حتی ما می‌توانیم با نمایش خیابانی بسیاری از موضوعات را در بین مردم فرهنگ‌سازی كنیم همانند كمپین از خودمان شروع كنیم كه در قالب نمایش بسیار تاثیرگذار بود.

شفیعی تصریح كرد: هنرمندان تنها تصورشان از تئاتر، اجرای كت و شلواری، آن هم در سالن است؛ در حالی كه اجرای اصیل تئاتر روی سنگفرش‌های خیابان و در بین مردم رخ می‌دهد و سفره‌های خلاقیت همین جاها پهن می‌شود و به یقین این نوع هنر به مراتب سخت‌تر از تئاتر صحنه‌ای است.

وی گفت: نگاه محفلی، بودجه محدود و حمایت نكردن از آثار خیابانی آسیب بزرگی به این هنر وارد کرده است. اكنون من دو سال است كه طرحی برای اجرا در ذهنم دارم اما رغبت و جرات اجرای آن را ندارم چرا كه؛ همیشه موانعی بر سر راهم وجود داشته است.

بنابر این گزارش در كنار همه این موضوعات، تئاتر خیابانی به دور از هنر اشرافی است كه این روزها بسیار باب شده است.

نمونه‌ بارز اجرای کم‌هزینه، ساده و تاثیرگذار می‌توان به اجراهای پاتوقی اشاره کرد كه در ابتدا به بهانه شهید بی‌سر محسن حججی راه افتاد و حالا با موضوعات مهم از جمله اقتصاد مقاومتی بدون اشرافی‌گری، در مناطق مختلف شهر اجرا می‌شود، یك اتفاق خوب فرهنگی كه با استقبال قشرهای مختلفی از مردم هم روبه رو شده است.


گزارش از عطیه آقابابایی

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.