به گزارش خبرنگار دولت گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، حجتالاسلام و المسلمین حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران به منظور شرکت در هفتاد و دومین اجلاس سران کشورهای عضو مجمع عمومی سازمان ملل متحد، عصر یکشنبه به وقت محلی، وارد نیویورک شد.
رئیسجمهور امشب در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی میکند، در این گزارش بر مهمترین محورهای سخنرانی رئیسجمهور در چهار مجمع عمومی گذشته سازمان ملل مروری داریم.
برخورداری از جهانی امن وآرام کماکان آرمان مشترک همه ما است. حوادث هولناک هیروشیما و ناکازاکی عزم ما را در جلوگیری از تکرار چنان ویرانی و کشتاری که زبان از بیان آن قاصر است، مصممتر ساخت.
هرگونه استفاده از سلاح هستهای، نقض منشور ملل متحد و جنایت علیه بشریت است. آن دسته از راهبردهای نظامی و امنیتی که چنین کاربردهایی را توجیه میکنند، غیر قابل پذیرشاند. ضمن آنکه تهدید کشورهای غیر هستهای با استفاده از سلاح هستهای نیز باید پایان یابد. نوسازی اینگونه سلاحها هم اثر تلاش، برای امحای کامل آنها را خنثی میکند و باید متوقف گردد. به همین دلایل، تنها راه رفع تهدید این سلاحها، امحای کامل آنهاست.
از طرف جنبش عدم تعهد، از همه کشورهای هستهای میخواهم تا پروتکلهای الحاقی به همه معاهدات مربوط به ایجاد این مناطق را تصویب نموده، هرگونه تحفظ یا اعلامیههای تفسیری که با هدف و منظور آنها در تعارض باشد، ملغی ساخته و وضعیت غیر هستهای این مناطق را، محترم شمارند. در همین راستا، مصرانه از دولتهای هستهای میخواهم نسبت به امضای هر چه سریعتر و بدون تحفظ پروتکل مربوط به معاهده منطقه عاری از سلاحهای هستهای، منطقه جنوب شرق آسیا و اسناد مربوطه به آن، مبادرت نمایند.
خلع سلاح هستهای و عدم اشاعه، تقویت کننده یکدیگرند. آنها باید همزمان و نه به هزینه یکدیگر، مورد پیگیری واقع شوند. مشروعیت عدم اشاعه، از هدفی بزرگتر که همان خلع سلاح هستهای است، نشات می گیرد. همچنین، عدم اشاعه باید به صورتی جامع و غیر تبعیض آمیز تعقیب گردد. تا زمانی که سلاح هستهای وجود دارد، خطر کاربرد، تهدید به استفاده و اشاعه آنها نیز وجود دارد. بنابراین، تنها تضمین قطعی، نابودی کامل آنها است. البته، تا تحقق این هدف، کشورهای دارای سلاح هسته ای باید تحت هر شرایطی، از هرگونه تهدید و یا استفاده از سلاح هستهای علیه هر کشور غیر هستهای، اجتناب نمایند. تاکید میکنم که، اعلامیه های کنونی در خصوص تضمینهای امنیتی منفی، کافی نیستند و باید در چارچوب یک سند حقوقی جهان شمول به تصویب برسند.
مایلم تاکید نمایم که خلع سلاح هستهای کماکان بالاترین اولویت دولتهای عضو جنبش عدم تعهد است. به منظور پیشبرد دستور کار خلع سلاح هستهای، جنبش، نقشه راه ذیل را، پیشنهاد مینماید:
اول، آغاز هر چه سریعتر مذاکرات در کنفرانس خلع سلاح در خصوص کنوانسیون جامع سلاحهای هستهای به منظور منع در اختیار داشتن و مالکیت، توسعه، تولید، به دست آوردن، آزمایش، انباشت، انتقال، استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای و فراهم ساختن زمینه امحای کامل آنها.
دوم، تعیین روز 26 سپتامبر هر سال به عنوان روز بین المللی امحای کامل سلاح های هستهای. در این راستا من از همه کشورها و جامعه مدنی، دانشگاهها و مراکز علمی و رسانه های جمعی می خواهم دست به دست هم دهند تا این آرمان والا تحقق یابد.
سوم، برگزاری یک کنفرانس بین المللی در سطح مقامات عالی رتبه در 5 سال آینده، به منظور ارزیابی پیشرفتهای حاصله در خصوص خلع سلاح هستهای. در رابطه با این نقشه راه، جنبش عدم تعهد قطعنامهای را به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه خواهد کرد. اطمینان دارم که این قطعنامه از حمایت همه شما برخوردار خواهد شد.
ما در یک سال گذشته، به شفافترین گفتوگوها، برای اعتمادسازی در موضوع هستهای ایران دست زدهایم؛ و نه در اثر تهدید و تحریم که بر مبنای ارادۀ ملت خود، مذاکره جدی و صادقانه را در دستور کار قرار دادهایم زیرا براین باوریم که موضوع هستهای، یک راه حل، بیشتر ندارد و آن فقط مذاکره است.
اگر برخی که در تخیل خویش، به راههای دیگری میاندیشند، سخت در اشتباهاند. هرگونه تأخیر در حصول توافق نهایی، تنها هزینهها را بالا میبرد و این هزینهها نه فقط بر ما، که بر اقتصاد و تجارت طرف مقابل و بر توسعه و امنیت منطقهای تحمیل میشود وهیچکس نباید در این حقیقت تردیدی داشته باشد که مصالحه و توافق با ایران، به نفع همگان، بخصوص کشورهای منطقه است.
از دیدگاه ما، التزام به تعهدات و اجرای دقیق تفاهمات و اجتناب از زیادهخواهی در مذاکرات، از سوی طرفهای مذاکرهکننده با ایران، ضرورتی تامّ دارد زیرا توافق نهایی در مورد برنامۀ هستهای صلحآمیز ایران، میتواند سرآغاز همکاری های همهجانبه، در راستای پیشبرد امنیت، صلح و توسعه و در منطقه و جهان باشد.
سیاست اصولی کشور من، تلاش برای تعامل سازنده با همسایگان بر اساس احترام متقابل و با تأکید بر منافع مشترک است. طرح مسئلۀ سلطۀ ایران بر کشورهای مسلمان منطقه، افسانهای بیش نیست که در قالب پروژه ایرانهراسی در سالهای اخیر برآن دمیده میشود. آنها که در این شیپور میدمند، نیاز به جعل دشمنی موهوم دارند تا تنش را تداوم دهند و با تشدید تضادّ و تفرقه، منابع توسعه ملتها را به انحراف کشند.
همه آنان که در ایجاد و تقویت این گروههای تروریستی نقش داشتهاند، باید به اشتباهات خود در پدیدار شدن افراطی گری اعتراف، و نه تنها در پیشگاه گذشته که در برابر آینده نیز عذرخواهی کنند.
تروریسم در بستر فقر بیکاری، تبعیض، تحقیر و بی عدالتی میروید و با فرهنگ خشونت رشد میکند و برای ریشه کن کردن آن باید عدالت و توسعه را گستراند و از تحریف ادیان الهی برای توجیه قساوت و بیرحمی جلوگیری کرد.
ما همواره معتقد بودیم که دموکراسی، با کولهپشتی، نمیآید؛ دموکراسی، محصول رشد و توسعه است، نه جنگ و تجاوز؛ دموکراسی یک کالای صادراتی نیست که از غرب به شرق تجارت شود. در یک جامعۀ توسعه نیافته، دموکراسی وارداتی، به دولتِ ضعیف، منتهی میشود و، دولت ضعیف هم، به شدت آسیبپذیر.
وقتی پای ژنرالها به منطقه باز شد، انتظار نداشته باشید دیپلماتها به استقبال آنان بروند. وقتی جنگ شروع شد، دیپلماسی به پایان میرسد. وقتی تحریم آغاز شد، نفرتِ عمیق از تحریمکنندگان هم، شروع میشود. وقتی فضای خاورمیانه امنیتی شد، پاسخ آن هم امنیتی میشود.
تجربۀ پیدایش القاعده، طالبان و گروههای افراطی اخیر، نشان داد که نمیشود از گروههای افراطی، برای مقابله با کشورهای مخالف، استفاده کرد، و پس از آن، از عوارض پیدایش این افراط، در امان ماند.
من به نمایندگی از سوی ملت بزرگی سخن می گویم که امروز در غم از دست دادن هزاران زائر مسلمان و صدها نفر از هموطنان خود به سوگ نشسته است؛سالمندان، جوانان،زنان و مردانی که برای انجام مناسک مذهبی در گردهمایی عظیم معنوی و جهانی حج شرکت کرده بودند؛ ولی متاسفانه قربانی بی کفایتی و سوء مدیریت مجریان شده و حتی به دلیل عدم پاسخگویی مسئولان، از شناسایی مفقودین و بازگرداندن سریع پیکر قربانیان به خانواده های عزادارشان دریغ شده است.
ابعاد فاجعه جان باختن و مجروح شدن هزاران انسان بی گناه از چهارگوشه جهان، فراتر از آن است که در حد یک سانحه طبیعی یا یک مسئله محلی با آن برخورد شود. خسارت جریحه دار شدن عواطف میلیون ها مسلمان بزرگتر از آن است که صرفاً با محاسبات مادی قابل جبران باشد. افکار عمومی خواستار آن است که مسئولان دولت عربستان سعودی بی درنگ، به مسئولیت بین المللی خود در تأمین دسترسی کنسولی فوری برای شناسایی سریع و بازگرداندن بدون تأخیر اجساد مطهر عمل نمایند.
ما با وجود آن که به تصویب قطعنامههای ناعادلانه علیه جمهوری اسلامی ایران و تحریم ملت ایران در اثر سوءتفاهمات و بعضاً دشمنیهای آشکار برخی کشورها، معترضیم اما آن ضربالمثل قدیمی ایرانی، معتقدیم که هرجا که جلوی ضرر گرفته شود، منفعت است. امروز همان روزی است که جلوی ضرر گرفته شده است.
قطعنامه 2231 شورای امنیت با وجود برخی کاستی های جدی ،تحولی مهم و مبنایی برای لغو قطعنامههای تحریم علیه ایران بود.ما عملکرد شورای امنیت در گذشته را غیر منصفانه میدانیم و تاکید میکنیم که ایران به دلیل فتوای مهم رهبری و نیز دکترین دفاعی خود هرگز قصدِ تولید سلاح هستهای را نداشته و بنابراین قطعنامههای تحریمی علیه ایران ناعادلانه و غیرقانونی بودهاند. تحریمهای شورای امنیت و نیز تحریمهای یکجانبه برخی از کشورها بر اساس توهمات و اتهامات بیپایه اِعمال شدند و شرایط سختی را به مردم ما تحمیل کردند. اما این تحریمها هیچگاه در سیاستی که اتخاذ کرده بودیم و در نحوة برخورد ما با مذاکرات، موثر نبودند.
ایران با همة ظرفیتهای اقتصادی و فرهنگی خود آمادگی دارد که به کانونی برای مشارکت در سرمایهگذاری صادرات گرا تبدیل شود و نشان دهد که به جای صلح ناپایدار مبتنی بر تهدید،می توان صلح مبتنی بر توسعه و منافع مشترک را انتخاب کرد، که حاصل آن امنیت پایدار خواهد بود.
فراموش نکنیم که ریشه های جنگ و ویرانی و ترور امروز، در اشغالگری و تجاوز و مداخلات نظامی دیروز نهفته است. اگر تجاوز نظامی آمریکا به افغانستان و عراق نبود و اگر حمایت بی حساب آمریکا از اقدامات ضد انسانی رژیم صهیونیستی علیه ملت مظلوم فلسطین نبود، امروز تروریستها بهانه ای برای توجیه جنایات خود نمی یافتند.
ضروری است دولت آمریکا به جای تحریف واقعیت های منطقه و ایراد اتهامات ناروا علیه دیگران سیاستهای خطرناک خود و متحدان منطقه ای اش را که به افراطی گری، خشونت و فرقه گرایی در منطقه دامن می زند؛ پایان دهد و با آرمانها و خواست مردم منطقه هماهنگ شود.
ایران با هرگونه فرقه گرائی و دامن زدن به اختلافات مذهبی مخالف است. مسلمانان ، اعم از شیعه و سنّی قرنهاست که در کنار یکدیگر، با احترام و اتّحاد، برادرانه زندگی کرده و خواهند کرد. تبدیل تفاوتهای مذهبی به تقابل های پر تنش، از مطامع سیاسی برخی کشورها سرچشمه می گیرد که میکوشند با پوششهای مذهبی، قدرت طلبی خود را پنهان سازند.
ایران برای حل معضلات منطقه، حفظ تمامیت ارضی کشورها، عدم تغییر مرزها، حق حاکمیت ملتها بر سرنوشت خود و عدم استفاده از زور را ضروری میشمارد و بر استفاده از ظرفیت دیپلماسی برای حل تعارضات تأکید می نماید.
ایالات متّحده، به خوبی می داند که برجام ، اکنون یک سند پذیرفته شدۀ چندجانبه است و اهمال نسبت به اجرای آن از سوی امریکا، تخلفی بین المللی تلقّی خواهد شد و اعتراض جامعۀ جهانی را برخواهد انگیخت. هر گونه بدعهدی در اجرای برجام، به بی اعتباری بیشتر ایالات متحده در سطح جهان میانجامد. تعلل ایالات متحده در اجرای تعهدات قانونی اش در ماههای گذشته اشتباهی راهبردی است که باید فوراً جبران شود.
متاسفانه اینگونه اقدامات غیرقانونی مسبوق به سابقه است و آخرین نمونه آن رای دیوان عالی امریکا در تایید دست اندازی به میلیاردها دلار اموال ملت ایران در سالهای گذشته است. این تجربه به دنیا نشان داد که گروه های فشار صهیونیستی می توانند از طریق مصوبات غیرقابل دفاع کنگره، حتی عالی ترین نهاد حقوقی و قضایی آمریکا را به نقض بدیهیترین اصول آمره حقوق بین الملل عرفی و قراردادی وادارند.
انتهای پیام/