اگرچه تاریخچه هنر سوزن‌زنی به دوران قاجار برمی‌گردد، اما هنوز در سطح جامعه آنچنان که باید و شاید شناخته نشده است.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علامت‌سازی، صنعتی است که از دیرباز نقش بسزایی در برگزاری مراسم‌های عزاداری ویژه محرم ایفا کرده، فعالان این صنعت با دشواری زیاد پای در مسیری می‌گذارند که عشق حسینی انگیزه حرکت در آن است. این افراد پای کوره‌های ذوب فولاد می‌ایستند و گرمای آتش را به جان می‌خرند تا نقشی هر چند کوتاه و ناملموس در ترویج فرهنگ عاشورایی داشته باشند. آن‌ها این کار را با عشق انجام می‌دهند و کارشان را به نوعی ادای دین به امام سوم شیعیان می‌دانند.

اگرچه علامت‌سازان عشق حسینی را سرمایه کار خود می‌کنند، اما در سال‌های اخیر با انتقاد‌هایی مواجه شده‌اند و این امر از افزایش طرح‌های حیواناتی، چون طاووس و شیر بر روی علامت‌ها نشأت می‌گیرد. طرح این‌گونه انتقاد‌ها هر ساله در آستانه فرارسیدن ماه محرم شدت می‌گیرد.

درد دل فعالان عرصه علامت‌سازی/ هنر سوزن‌زنی تعریف خاصی در هیچ پروژه مستقلی ندارد


فاطمه عیدیون، طراح نقوش سنتی و بانوی علامت‌ساز کشورمان در خصوص شرایط فعلی حاکم بر صنعت غلامت‌سازی به خبرنگارحوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛گفت: طراحی نقوش سنتی روی علامت به دلیل شکل قلم آن، با عنوان هنر سوزن‌زنی شناخته می‌شود؛ اگرچه تاریخچه این هنر به دوران قاجار برمی‌گردد، اما هنوز در سطح جامعه آنچنان که باید و شاید شناخته نشده و فقط در میان علامت‌ساز‌ها شناخته شده است.

وی افزود:هم‌اکنون هنر سوزن‌زنی تعریف خاصی در هیچ پروژه مستقلی ندارد البته من درصدد ارائه چنین تعریفی هستم.

این طراح نقوش سنتی اظهار داشت:درخواست من از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری این است که از هنرمندی که می‌خواهد هنر ناملموسی را ملموس کند، حمایت کند البته این سازمان در خصوص ملموس کردن هنر سوزن‌زنی کمک‌های قابل توجهی کرده است.

عیدیون در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به انتقاد منتقدان از طرح‌های کار شده روی علامت‌ها، تصریح کرد: هر کدام از کار‌های حجمی ساخته و نصب شده روی علامت‌ها فلسفه‌ای دارند که به آنچه در تاریخ آمده، برمی‌گردد. به عنوان مثال در روایت‌ها چنین مطرح شده که پس از پایان حادثه عاشورا، طاووس‌ها به اذن خداوند برای جلوگیری از آسیب ناشی از نور خورشید روی جنازه‌ها، بالهایشان را بر روی جنازه شهدای کربلا باز کرده‌اند. شیر نیز از جنازه‌های شهدا در مقابل حیوانات وحشی نگهداری می‌کرده است.

وی ادامه داد: امروزه ما در طراحی روی علامت‌ها از نقوش گل و مرغ و صحنه‌های عاشورایی استفاده می‌کنیم. برخی از اشعار محتشم کاشانی نیز به همراه آیات قرآنی و زیارت عاشورا روی این علامت‌ها کار می‌شوند.

درد دل فعالان عرصه علامت‌سازی/ هنر سوزن‌زنی تعریف خاصی در هیچ پروژه مستقلی ندارد


درز مخفی محصولات چینی در علامت‌سازی

همچنین؛ رضا قادری، علامت‌ساز در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ورود محصولات چینی به کارگاه‌های علامت‌سازی را از دغدغه‌های فعالان این عرصه دانست و اظهار داشت:اگرچه محصولات چینی به عنوان لوله‌های بدون درز به فعالان عرصه علامت‌سازی واد می‌شوند، اما در حین کار مشخص می‌شود درز‌های مخفی دارند و این درز‌ها با کمی گرما باز می‌شوند.

وی افزود:هم‌اکنون از لحاظ کیفیت کار نمی‌توانیم ورقه فلزی با آلیاژ مناسب را پیدا کنیم البته این نوع فلز در اهواز تولید می‌شود، اما به صورت بسته‌بندی ارائه می‌شود. این در صورتی است که فعالان عرصه علامت‌سازی نیازمند چند ورق از این فلز هستند و خرید بسته‌بندی شده آن به صرفشان نیست.

این علامت‌ساز در خصوص میزان توجه سازمان میراث فرهنگی به عرصه علامت‌سازی، گفت:سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روی کار ما عیار می‌گذارد البته کسانی که برای این کار به سازمان میراث فرهنگی مراجعه کرده‌اند می‌گویند که کارشناسان این سازمان برای تعیین عیار کار از علامت‌ساز‌ها می‌خواهند که وسایل کارشان را به آنجا ببرند و در مقابل چشم آن‌ها کار کنند و این امر شدنی نیست، زیرا ما نمی‌توانیم وسایلی، چون کوره را از کارگاه خارج کرده و به جای دیگری ببریم.

قادری در بخش پایانی سخنانش در پاسخ به انتقادها، گفت:در کار علامت‌سازی همه چیز به نوع نگرش افراد بستگی دارد. به عنون مثال من طاووس را سمبل امام زمان (عج) می‌دانم و باور دارم که شیر نماد قدرت و امیرالمؤمنین (ع) است. در باور من کبوتر تنها پرنده‌است که در خون امام حسین (ع) غلت زده است.

وی خاطرنشان کرد:ما زیارت عاشورا، حدیث کساء، آیات قرآن و اشعار محتشم کاشانی را بر روی تیغه‌های علامت حک می‌کنیم.

 


انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.