«سید شعیب سیدزاده، معاون امور محصلان وزارت تحصیلات عالی افغانستان در گفتگو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان گفت: تفکر سنتی خانواده‌ها و عدم امنیت، عمده‌ترین مشکلات آموزشی دختران در افغانستان است.

وی در خصوص گزارش اخیر «دیدبان حقوق بشر» مبنی بر وخامت اوضاع آموزشی دختران در افغانستان گفت: گزارشی که دیدبان جهانی حقوق بشر مبنی بر وخیم بودن وضعیت تحصیلی دختران منتشر کرده است را نمی‌توان تماما مورد پذیرش و صحیح قلمداد کرد اما تا حدودی این گزارش درست است.

سید شعیب سیدزاده اظهار داشت: در اکثر خانواده‌ها خشونت وجود دارد و مخصوصا هرچه از مرکز دورتر می‌شویم خانواده‌ها بیشتر مانع تحصیل دختران می‌شوند؛ چون جامعه ما یک جامعه سنتی است و لذا خانواده‌ها نمی‌خواهند دخترانشان تحصیل کنند.

معاون امور محصلان وزارت تحصیلات عالی افغانستان افزود: یکسری مشکلات امنیتی هم وجود دارد که مانع تحصبل دختران می‌شوند؛ جنگ ها باعث می‌شود که مردم دلسرد شوند و این دلسردی باعث می‌شود مردم از تحصبل رویگردان شوند. به طور مثال، در حال حاضر اگر خانم‌ها بخواهند آزادانه تحصیل کنند حتی این خطر وجود دارد که جان خود را از دست بدهند چون تروریست‌ها می خواهند زمینه تحصیل را برای تمام مردم افغانستان مخصوصا خانم‌ها محدود نمایند.

وی عنوان کرد: وزارت تحصیلات عالی افغانستان سال گذشته با پایین آوردن نمره قبولی خانم‌ها برای جذب در دانشگاه‌ها، گام مثبتی را برداشت که کمک بسیار بزرگی برای مساعد کردن زمینه تحصیل آنان بود. سال گذشته شرط نمره برای پذیرش خانم‌ها بسیار پایی‌ تر از آقایان بود تا تعداد بیشتری از خانم‌ها وارد تحصیلات عالی شوند.

سیدزاده تصریح کرد: وزارت تحصیلات عالی گام‌های خود را برداشته و در صدد این است که خانم‌ها بیشتر به تحصیل روی بیاورند؛ خانواده‌ها نیز می‌توانند با وزارت تحصیلات عالی همکاری نزدیک داشته باشنند و در این زمینه موثر واقع شوند.

معاون امور محصلان وزارت تحصیلات عالی افغانستان به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: به صورت کلی این گزارش را صد در صد تایید نمی‌کنم؛ به این دلیل که حضور خان‌ ها در دانشگاه‌های کشور ملموس است.

وی خاطر نشان کرد: تعداد حضور خانم‌ها در پایتخت بیشتر است؛ همچنین در ولایت هایی همچون بدخشان، تخار و پروان که امنیت بیشتری دارند حضور خانم‌ها در دانشگاه‌ها کاملا ملموس است و حتی بعضی از محصلان از ولایت‌های دور دست می‌آیند و دور از خانواده به تحصیل خود ادامه می‌دهند؛ لذا گزارش دیدبان جهان حقوق بشر را رد می کنم. ضمنا این را نیز باید پذیرفت که مشکلاتی نیز در بعضی ولایت‌ها وجود دارد اما وزارت تحصیلات عالی گام‌های خوبی در این زمینه برداشته است و امیدواریم اوضاع بهتر شود.

 سیدزاده در پاسخ به این سوال که کدام ولایت‌ها مشکلات بیشتری در زمینه معارف دارند گفت: اکثرا در ولایت هایی که جنگ و ناامنی وجود دارد مشکلات آموزشی نیز گسترده تر می باشد. مثلا در ولایت های غزنی، پکتیا و پکتیکا مشکلات آموزشی بیشتر از دیگر نقاط کشور می باشد.

وی تاکید کرد: مشکل اساس ما در بحث آموزش، تفکر سنتی خانواده‌ها و نبود امنیت است؛ در صورتی که والدین همکاری کنند و امنیت نیز وجود داشته باشد می‌توانیم بسیار به آینده امیدوارتر باشیم. وزارت تحصیلات عالی گام‌های بزرگی در این زمینه برداشته است؛ به عنوان مثال، نمره جذب خان‌ ها در دانشگاه ها را نسبت به آقایان پایین تر آوردیم؛ همچنین ساختن خوابگاه های دانشجویی برای خانم ها و اعطای بورسیه به آنها از دیگر اقداماتی است که وزارت تحصیلات عالی انجام داده است.

سیدزاده در خصوص وجود زیرساخت ها برای نظام آموزشی افغانستان عنوان کرد: مکتب و دانشگاه ها تقریبا در تمام ولایت‌های کشور وجود دارد و دولت گام‌های اساسی را برداشته است؛ همانطور که گفتم مشکل اساسی ما امنیت است؛ در صورتی که امنیت نباشد مشکلات همچنان وجود دارد. شما می بینید که مکاتب در افغانستان به آتش کشیده می شودو خشونت علیه محصلان وجود دارد. این خشونت ها باعث می شود مردم دلسرد شوند اما در صورتی که امنیت باشد برنامه های دولت می تواند موثر واقع شود.

معاون امور محصلان وزارت تحصیلات عالی افغانستان درباره نحوه تقسیم بورسیه ها میان دانشججویان خانم و آقا گفت: این مساله توسط کشورهایی که دهنده بورسیه می‌باشند تعیین می‌گردد؛ وزارت تحصیلات عالی نیز تعادل را میان خانم‌ها و آقایان در اعطای بورسیه ها برقرار می‌کند.

وی در پایان این گفتگو تاکید کرد: در صورتی که دولت امنیت را تامین کند و خشونت نیز توسط خانواده ها پایین بیاید، من مطمئن هستم که زمینه بهتری برای تحصیل قشر دختران فراهم می‌شود.

 انتهای پیام/