به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از یزد؛ مرگ مغزی به وضعیت غیرقابل بازگشت همه عملکردهای مغز اطلاق می‌شود، درچنین وضعیتی همه نورونهای مغز درنتیجه هیپوکسی تخریب می‌شوند.

مرگ مغزی یکی از معیارهای قطعی تعیین کننده مرگ است، (معیار دیگر از بین‌رفتن گردش خون و تنفس است) برای تشخیص مرگ مغزی باید تمامی اعمال مغزی به صورت غیرقابل‌برگشت از بین رفته ‌باشند.

مرگ مغزی به طور واضح با حالت زندگی نباتی متفاوت است. در حالت مرگ مغزی تمام قسمت‌های مغز از جمله ساقه مغز از بین رفته است و تنفس بدون دستگاه تنفس مصنوعی وجود ندارد. این در حالی است که در حالت زندگی نباتی فرد بدون دستگاه دارای تنفس خودبخودی است.

تصادفات رانندگی، وارد آمدن ضربه شدید به سر، سقوط از ارتفاع، خونریزی‌های داخلی مغز، سکته مغزی و مسمومیت‌های شدید از علل مهم مرگ مغزی به شمار می‌روند.

مرگ مغزی شدن برای فرد بستری در بیمارستان انتها و پایان زندگی او محسوب می شود در این شرایط از هیچ پزشک و متخصصی کاری ساخته نیست و اینجاست که افراد در صورت رضایت اهداء بدن عزیزانشانشان بیمار مرگ مغزی مورد اهداء عضو قرار می گیرد.

16 مورد اهداء عضو در 6 ماهه اول سال 96 در یزد

آیت الله قهرمانی مدیر روابط عمومی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی یزد با بیان اینکه در 6 ماهه اول سال 96،  16 مورد اهداء عضو در یزد انجام شده است گفت: آسم، تشنج، تصادفات و ... از جمله عوامل مرگ مغزی در یزد به حساب می آید.

وی با اشاره به اینکه بیمارستانی که فرد در آن مرگ مغزی شده است هیچگونه دخل و تصرفی در اهداء عضو ندارد بیان کرد: پروسه اهداء عضو در ایران به این صورت است که اهداء عضو در ایران زیر نظر اداره فراهم آوری که زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی یزد است انجام می شود.

روند اهداء عضو در کشور

این مقام مسئول ادامه داد: زمانی که یک نفر مرگ مغزی می شود این اداره بر سر بالین فرد مرگ مغزی می رود همچنین پزشک بخش I.c.u مرتب حالات بیمار را چک می کند و هنگامی که مرگ مغزی فرد توسط پزشک i.c.u تایید شد به اداره فراهم آوری اطلاع رسانی می شود.

مدیر روابط عمومی معاونت درمان علوم پزشکی افزود: در این زمان حالات بیمار مرگ مغزی باید توسط پزشک قانونی، چند جراح متخصص و همچنین پزشکی که از شخص وزیر بهداشت و درمان ابلاغ گرفته تایید شود و این چند دستگاه باید مرگ مغزی فرد را تایید کنند.

قهرمانی با توضیح اینکه بعد از قطعی شدن مرگ مغزی فرد بیمار و تایید آن توسط مراجع، پروسه رضایت گیری از خانواده شروع می شود گفت: رضایت گیری از خانواده ها دشوار است و و بیش از نیمی از خانواده ها اجازه اهداء عضو عزیزانشان را نمی دهند.

25 هزار نفر در کشور متقاضی اهداءعضو هستند

وی تصریح کرد: از دستگاههای فرهنگی و رسانه ها تقاضا داریم تا کمک به فرهنگ سازی اهداء عضو در کشور و استان یزد کنند چون مرگ مغزی غیر قابل بازگشت است و فرد حیاتش در زمان مرگ مغزی پایان یافته است.

این مقام مسئول دانشگاه علوم پزشکی با بیان اینکه بسته به حالات و زمان اهداء عضو در فرد قسمتهای مختلف فرد اهداء خواهد شد اظهار داشت: بیشترین اهداء عضو مربوط به کبد و کلیه ها است و متاسفانه از هر 80 فرد مرگ مغزی بیش از 50 مورد آنها رضایت به اهداء عضو نمی دهند.

مدیر روابط عمومی معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی ادامه داد: در کشور نزدیک به 25 هزار نفر منتظر اهداء عضو هستند و اهداء عضو یک کار باقیات الصالحات است که در قرآن نیز نجات یک فرد نجات بشریت نامیده شده است.

شروع به کار اهداء عضو در یزد از سال 92

وی با تشریح اینکه از سال 92 اداره فراهم آوری در راستای اهداء عضو شروع به همکاری کرده است بیان داشت: در سال 95، 29 مورد اهداء عضو در استان یزد داشته ایم که در 6 ماهه اول امسال این آمار به 16 مورد رسیده است که نشان دهنده این است که آمار نسبت به سال گذشته تفاوتی نکرده است و این در حالی است که آمار مرگ مغزی هایی که در این چند سال شروع به کار اداره فرآوری بین 15 تا 30 نفر در متغیر بوده است.

گفتگو با مادر یک بیمار مرگ مغزی

مادر حمید یک بیمار مرگ مغزی نیز که اعضای بدنش اهداء عضو شده است می گوید: وقتی خبر تصادف فرزندم را شنیدم نگران شدم و ابتدا فکر کردم بدن فرزندم دچار شکستگی شده است اما متاسفانه با اعلام خبر مرگ مغزی و پیشنهاد اعضای بدن فرزندم دچار یک دو راهی و شک شدم.

وی ادامه می دهد: پزشک معالج پسرم در صبحتی به ما متذکر شد که پسرم قبلا رضایت به اهداء عضو داده بوده است وفرم اجرای اهداء عضو را پر کرده بوده است و خود داوطلب اهداء عضو بوده است که این باعث شد تا رضایت به اهداء عضو دهیم.

مادر حمید در پایان می گوید: پسر من مرگ مغزی شده بود و دیگر هیچ راهی برای بازگشت او وجود نداشت و حتی پزشک های متعدد را بر بالین فرزندم بردیم که همه مرگ مغزی را تایید کردند اما امروز با گذشت این روزهای دشوار وجدانم اندکی راحت است و تصور می کنم پسرم هنوز زنده است و اندامش در حال کار است.

تفاوت‌های مرگ مغزی با کما

در حالت کما شانس بهبود برای برخی بیماران وجود دارد، در صورتی که در مرگ مغزی بهبود بیمار غیرممکن و مرگ وی ظرف چند روز حتمی است.

کما یک نوع اختلال در کارکرد مغز بوده که در آن شخص  مشابه مرگ مغزی به دلیل کمبود خون و اکسیژن رسانی به مغز دچار کاهش شدید سطح هوشیاری می‌شود و به هیچ‌یک از تحریکات پیرامونش پاسخ نمی‌دهد.

در حالت کما شخص ممکن است برای مدت طولانی زنده بماند و زندگی نباتی پیدا کند و حتی افرادی که به کما رفته‌اند در صورت سالم بودن ساقه مغز، در اغلب موارد به تنفس غیرارادی خود ادامه داده و ضربان قلب منظمی نیز دارند.

هوشیاری بیماران در حالت کما بسته به میزان پاسخ آنها به محرک‌های گوناگون درجه‌بندی می‌شود.

در جریان مرگ مغزی اعضای دیگر بدن مانند قلب، کلیه‌ها یا کبد تا مدتی زنده و قابل پیوند هستند و این ارگان‌ها درصورت اقدام بموقع می‌توانند در بدن شخص دیگری به وسیله پیوند اعضا استفاده شوند.

انتهای پیام/ص

گزارش از؛ سید مهدی نبوی نژاد