به گزارش خبرنگار پایه و آبی گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان تیم ملی شنا برای اولین بار در مسابقات داخل سالن آسیا در ترکمستان حضور یافت. جمال چاووشی فر، آریا نسیمی شاد، سینا غلام پور، سروش قندچی، بنیامین قره  حسنلو، علیرضا یاوری و محسن مهمان نواز ترکیب تیم ملی ایران را در این مسابقات تشکیل دادند. در این رقابت ها مهدی انصاری در مواد 100 متر قورباغه، 100 مترپروانه، 50 مترپروانه و 50 متر آزاد وسینا غلامپور در100 متر آزاد رکوردهای ملی را جا به جا کردند اما دستشان از کسب مدال خالی ماند.

البته علاقمندان شنا به این مدال نگرفتن ها عادت دارند. شناگران هم به جا به جایی رکوردها درمسابقات مختلف اکتفا می کنند. نمی توان از این موضوع چشم پوشی کرد که مهدی انصاری در رقابت های داخل سالن آسیا خوش درخشید و 5 رکورد را جا به جا کرده است اما ناکامی اش در دست یابی به مدال برای خود او و کادر فنی آزار دهنده است.

مدال، همچنان دور از دسترس

 فرشاد کرمی سرپرست تیم اعزامی به ترکمنستان درباره ناکامی مهدی انصاری در فینال ماده 100 متر مختلط انفرادی گفته است: متاسفانه یک اشتباه تکنیکی موجب شد که مهدی انصاری شانس کسب مدال را در این رقابت از دست بدهد. او صبح موفق شده بود رکورد کشورمان را در این ماده بهبود ببخشد و در رده دوم گروهای مقدماتی قرار گیرد. به همین دلیل با روحیه بسیار بالا پا به فینال گذاشت و تا 100 متر دوم این مرحله در رده دوم قرار داشت اما در مرحله تعویض شنای پشت به شنای قورباغه متاسفانه در زمان برگشت سرش به دیواره استخر برخورد کرد و یک ثانیه زمان را از دست داد. همین یک ثانیه موجب شد که نتواند به یکی از مدال های سه گانه برسد هر چند که در مسافت باقی مانده مجددا رکوردشکنی کرد اما به مدالی که حق او بود دست نیافت.

قبل از این مهدی انصاری در مسابقات جهانی مجارستان حضور یافت. در آن زمان  خشایار حضرتی مربی تیم ملی پیشاپیش از آماده نبودن انصاری برای حضور در این رقابت ها خبر داد و اعلام کرد شناگران همه توان خود را برای مسابقات داخل سالن آسیا و مسابقات رده های سنی ازبکستان گذاشته انداما تیم ملی شنا به دلایل مختلف به مسابقات رده های سنی اعزام نشد و در مسابقات داخل سالن به جز جا به جایی چند رکورد، اتفاق دیگری رخ نداد.

مشکلی به نام روانشناس!

ناکامی های پی درپی شنا ایران هم چنان ادامه دارد. موضوعی که از نگاه مسئولان شنا ناکامی نامیده نمی شود.

عباس کشتکار سرمربی تیم ملی شنا درباره وضعیت شنا ایران به خبرنگار ما گفت: شنا نسبت به گذشته رشد خوبی داشته است. اگر افرادی تنها مدال گیری را نشانه رشد شنا بدانند سخت در اشتباهند. این نوع تفکر به مردم عام تعلق دارد. تنها کارشناسان می دانند که شنا رشته ای دیر بازه است و برای کسب نتیجه باید چند صد ساعت تمرین و برنامه های ویژه داشت. در مسابقات داخل سالن 8  رکورد شکنی داشتیم.

او ادامه داد: ما در این مسابقات انتظار مدال گیری نداشتیم زیرا شناگرانی که از کشورهای مختلف حضور داشتند بسیار قدرتمند بودند. به جرات می گویم انصاری در 100 مختلط با یک اشتباه کوچک مدال طلا را با چهارمی عوض کرد. شناگران ما رکوردهایی را جا به جا کردند که از سال 2009 باقی مانده بود. با این شرایط ما انتظار مدال گیری نداشتیم.

کشتکار اظهار کرد: لازم است وزارت ورزش، فدراسیون و کمیته ملی المپیک حمایت های همه جانبه ای از تیم ملی شنا داشته باشند. ما در مسابقات انگشت شماری در طول سال شرکت می کنیم و تنها در مسابقاتی حضور پیدا می کنیم که بسیار مهم است. در رقابت نزدیک حریفان در دنیا نیز به دلیل  کم تجربگی شناگران نمی توانیم  به مدال دست یابیم.

سرمربی تیم ملی شنا تصریح کرد: یکی از دلایل دست نیافتن به مدال، نداشتن روانشناس در کنار تیم است. در طول سال روانشناس در کنار تیم است اما در مسابقات بزرگ خبری از روانشناس نیست. شناگران در ترکمنستان عملکرد خوبی داشتند اما مطمئن هستم اگر یک روانشناس در کنار آن ها بود حتما به مدال می رسیدند.

تمامی نکاتی که کشتکار به آن اشاره دارد قابل تأمل است به ویژه نبود روانشناس در کنار تیم بسیار مهم به نظر می رسد. اما تأمین زیرساخت ها و مدیریت ویژه بر شنا این ورزش پایه و پرمدال مهم تر است.

رکوردهایی که آب را از آب تکان نمی دهد

قبل از این شناگران ملی پوش از جمله مهدی انصاری به نکاتی اشاره کردند که باید مورد توجه  قرار گیرد. مهدی انصاری در مصاحبه ای به خبرنگار ما گفته بود: فقط یک بار آن هم قبل از مسابقات آسیایی اینچئون از جا به جایی رکورد ملی خوشحال شدم بعد از آن به بعد دیگر هیچ گاه از رکورد شکنی خوشحال نشدم زیرا با وجود این رکوردها جایگاهی در آسیا و جهان ندارم.

 او ادامه داد: شناگران دیگر کشورها سالیانه در چندین مسابقات بین المللی حضور پیدا می کنند، با شناگران دیگر کشورها وارد چالش می شوند، خود را می سنجند و نهایتا به مسابقه جهانی نگاه جدی تر دارند. اما این امکان برای شناگران ایرانی وجود ندارد. بودجه ای که به فدراسیون اختصاص می یابد بسیار ناچیز است و با آن نمی توان سه رشته المپیکی را اداره کرد. مسئولان دائم می گویند از رشته های پایه حمایت می کنند اما به محض این که در جایگاه ریاست قرار می گیرند همه چیز را فراموش می کنند.

انصاری افزود: تصور می کردم بعد از باکو وضعیت شنا بهتر شود و اتفاقات خوبی در راه باشد اما وضعیت بدتر هم شده است. امروز شناگران تنها به دلیل علاقه شخصی خود در تیم ملی فعالیت می کنند. حداقل سال گذشته در مجارستان اردوی تدارکاتی برگزار کردیم اما امسال از اردوی خارجی خبری نیست.

 نبود برنامه بلند مدت مشکل شنا ایران 

 برای پایان سردرگمی در شنا باید اتفاقات تازه ای رخ دهد. رضوانی به پایان  ریاست خود در فدراسیون نزدیک می شود. چه او و چه هر شخص دیگری که پا به شنا می گذارد باید شیوه ای جدید را در پیش گیرد، ضمن این که حضور مربی خارجی نیز باید هر چه زودتر به واقعیت تبدیل شود. شنا مانند رشته های ورزشی دیگر نه امروز بلکه سال هاست گریبان گیر مشکلات فراوانی است. برای آن که بتوان خط بطلانی بر این مشکلات کشید ابتدا لازم است مشکلات را شناخت. به نظر نمی رسد  ایران از نظر استعداد چیزی کمتر از کشورهای موفق در این عرصه داشته باشد. البته نباید این موضوع را فراموش کرد که فرآیند استعدادیابی در کشور نیز خود دچار مشکلاتی است. اولین گام  نبود یک برنامه مدون و بلند مدت مهم ترین مشکل شنای ایران است. امروزه می توان نقش موثر مدیریت استراتژیک و وجود چشم انداز دراز مدت را در هر سیستمی به خوبی مشاهده کرد. موضوع دیگر کم بود بودجه است که به گفته خود مسئولان شنا آنقدر تکرار شده است که بیشتر شیبه یک لطیفه است. لطیفه ای که نقش اساسی، کلید توسعه موفقیت و به ثمره رسیدن هر طرحی است. نهایتا اماکن و تجهیزات برای رشته ای پرمدال که دارای ماده ها و شاخه های متعددی است ضروری به نظر می آید که در بسیاری از شهرستان ها و استان ها کمبود این اماکن احساس می شود.با مشخص شدن چالش ها و مشکلات، لازم است با بهره گیری از متخصصین در عرصه مدیریت و افرادی که سابقه خوبی در شنا دارند به بهبود وضعیت فعلی کمک کرد.

 انتهای پیام/