داکتر «سردار محمد رحیمی»، معین سوادآموزی وزارت معارف افغانستان در گفتگو با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان گفت: میزان بودجه معینیت سوادآموزی کفاف حجم زیاد بی‌سوادان در افغانستان را نمی‌دهد.

پایین بودن دستمزد، عمده ترین مشکل معلمین افغانستان

وی در بیان عمده‌ترین مشکلات معلمان افغانستان اظهار داشت: «پایین بودن حقوق و دستمزد از عمده‌ترین مشکلات معلمین افغانستان محسوب می شود.»

رحیمی عنوان کرد: «به نسبت کشورهای دیگر، معلمان در افغانستان به لحاظ امتیازات و حقوق از جایگاه پایین‌تری برخوردار هستند و با توجه به فضای کلی و شرایط اقتصادی کشور امتیازات معلمان پایین است.»

معین سوادآموزی وزارتت معارف افغانستان افزود: «در چند دهه گذشته به دلیل شرایط امنیتی و تخریب زیر ساخت‌های فرهنگی و اجتماعی کشور، معلمان نتوانسته‌اند آموزش های لازم را ببینند و ظرفیت معلمان متناسب با استانداردهای روز رشد نکرده است.»

رحیمی تاکید کرد: «مجموعه این شرایط باعث شده است که معلمان افغانستان با مشکلات زیادی مواجه باشند، از جمله اینکه میزان حقوق و دستمزدشان پایین است و سبب شده تا مشکلات زیادی برای آنها به وجود بیاید.»

وی اضافه کرد: «برای اکثر معلمین زن در افغانستان، معلمی شغل دوم محسوب می‌شود؛ به همین دلیل آنها تمرکز کافی و لازم برای شغل معلمی را ندارند.»

سردار محمد رحیمی ابراز داشت: «دولت در این قسمت تلاش دارد با ایجاد یکسری از استانداردها  و مکانیزم‌ها، برای معلمینی که شرایط علمی‌شان بهتر است و مدارک تحصیلی بالاتری دارند حقوق بالاتری در نظر بگیرد اما از آنجایی که هنوز یک بخش زیادی از معلمین ما درای مدارک علمی پایین هستند مشکل حقوقشان هنوز وجود دارد.»

خدمات دولتی برای معلمین جنبه عملی به خود نگرفته است

وی با تاکید مجدد بر پایین بودن حقوق معلمین افزود: «آن خدماتی که دولت در جاهای دیگر به اجرا رسانده است، مانند مسکن و تهسیلاتی از این قبیل، در بسیاری از موارد برای معلمان جنبه عملی نگرفته و با این حقوق هم معلمان امکان تهیه سرپناه برای خودشان را ندارند. به صورت کلی، برنامه های دولتی که معلمان بتوانند از آن استفاده کنند بسیار اندک و محدود است و این باعث می شود که برای بخش بزرگی از معلمان مشکلاتی به وجود بیاید.»

معین سوادآموزی وزارت معارف گفت: «وزارت معارف و دولت هر سال تلاشش بر این است که شرایط بهتری را برای معلمان فراهم کند؛ بعضی از کارها نیز در این راستا انجام شده است اما حرف اینجاست که بودجه وزارت معارف در سبد بودجه ملی افغانستان کاهش پیدا کرده و این باعث می‌شود که وزارت معارف نتواند به تعهداتی که دارد عمل نماید و همچنین معلمان نیز با مشکلاتی مواجه باشند.»

وی در پاسخ به این سوال که آیا حقوق و امتیازات معلمین زن و مرد در افغانستان تفاوت دارد یا یکسان می‌باشد، اظهار داشت: «تلاش بر این است که عدالت در حقوق معلمین زن و مرد رعایت شود و در این قسمت تفاوت زیادی نیز بین معلمین زن و مرد وجود ندارد؛ حتی معلمین زن از یکسری امتیازات مانند مرخصی در هنگام زایمان و .. نیز برخوردار هستند اما به صورت کلی مشکل حقوق و دستمزد برای همه معلمان، چه زن و چه مرد وجود دارد.»

 62 درصد از مردم بالای 15 سال افغانستان بی سواد هستند

رحیمی تاکید کرد: «سوادآموزی به عنوان یکی از برنامه‌های وزارت معارف پیش رفته اما همواره یک برنامه فرعی تلقی شده است؛ یعنی تمرکز بیشتر وزارت معارف بر تعلیمات عمومی بوده است. اما از آنجایی  که افغانستان حجم زیادی از بی سوادان را دارد و حدود 62 درصد از مردم بالای 15 سال کشور بی سواد هستند، باید برنامه های 15 ساله و 20 ساله برای سوادآموزی وجود داشته باشد و بودجه هایی برای این کار مدنظر گرفته شود.»

وی ابراز امیدواری کرد که دولت در این قسمت بازنگری داشته باشد و با تغییر این وضع، تمرکز ویژه ای بر یک دوره حداقل 15 ساله نماید. رحیمی گفت: «امیدوارم میزان بودجه و منابع برای وزارت معارف افزایش یابد و ابتکاراتی در این زمیه صورت بگیرد.»

بودجه «سوادآموزی» کفاف حجم زیاد بی سوادان افغانستان را نمی دهد

معین سوادآموزی وزارت معارف عنوان کرد: «برنامه سواد آموزی ذیل یکی از برنامه‌های پنج گانه وزارت معارف در نظر گرفته می شود اما میزان بودجه‌ای که برای این بخش در نظر گرفته می‌شود بسیار پایین است. حدود 1/5 درصد بودجه وزارت معارف به سودآموزی اختصاص دارد و این میزان از بودجه، کفاف آن حجم بزرگ از جامعه بی سوادی که در افغانستان وجود دارد و نیاز است که مورد توجه قرار بگیرد را نمی دهد.»

سردار محمد رحیمی تاکید کرد: «معینیت سوادآموزی ابتکاراتی را در این زمینه روی دست گرفته است و طرح بسیح سوادآموزی با مشارکت بخش خصوصی را آماده کرده است تا با تغییر نصاب، تغیر برنامه و لوایح و همکاری با برخی از وزارتخانه ها بتوانیم با برنامه فشرده 15 ساله، سطح سواد را به استانداردهای منطقه ای، یعنی سواد بالای 80 درصد برسانیم و اهداف توسعه پایدار را عملی کنیم.»

وی در پایان این گفتگو اظهار داشت: «به منظور اجرائی کردن تعهدات، نیاز است که سوادآموزی در اولویت برنامه های حکومت وحدت ملی قرار بگیرد اما فعلا اینطور نیست و به سوادآموزی به عنوان برنامه ای فرعی نگاه می شود که این سیاست باید تغییر کند.»

 انتهای پیام/