محمدرضا طاهری، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص شعر حافظ و جایگاه آن در میان مردم گفت: در واقع همان رندی حافظ و چند وجهی بودن شعر حافظ است که سبب شد مردم حتی علما و فرهیختگان جامعه هم در طول تاریخ با حافظ فال بگیرند و هر کسی از ظن خود یار او شود و با توجه به خواسته قلبی خود از شعر حافظ برداشت کند. حتی افرادی با رویکرد غیر دینی هم حافظ را موافق احوالات خود دانستند. ویژگی های شعر حافظ این است که می تواند موافق احوال هر طبعی قرار بگیرد. آنچه در دلشان است با عالمی که به عالم غیب نزدیک است، مطابقت میکند. از همین رو به حافظ لسان الغیب میگویند.
وی افزود: شعر حافظ بین ما بسیار زنده است؛ گویا حرفی را برای روزگار ما گفته و دردهای ما تاریخی است. در زمان حافظ هم دردهایی در جامعه ما وجود داشت. دورویی و دورنگی که همچنان هست. بخش زیادی از شعر حافظ هم متشکل از همین دردهاست. به همین دلیل مردم همچنان حافظ را می فهمند. دغدغههایش را میفهمند و افزون بر آن ویژگیهای فنی و هنری که در شعر حافظ وجود دارد، بر زیبایی اثرش افزوده و یک اثر جاودان خلق کرده است. مهم این است که حافظ روی نقاطی انگشت گذاشته که دردهای تاریخی است.
این شاعر با اشاره به تاثیر تسلط حافظ به قرآن و آگاهی او از چهارده روایت آن در شعرش اظهار کرد: به هرحال آن برداشت هنری که حافظ از قرآن کرده است و انعکاسی که در شعرش وجود دارد، در برداشت های مختلفی که از شعر حافظ می شود تاثیر دارد. این برداشت به معنای ترجمه قرآن نیست. روحی از قرآن را برداشت کرده و آن را در شعرش آورده است. این مسئله سبب راز آلود و چند لایه شدن شعر حافظ شد. همچنین سبب شده است یک حس معلق بودن بین زمین و آسمان در شعرش ایجاد شود.
انتهای پیام/