به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل ازactivebeatاینطور ثابت شده که نوع ورزش و دوز آن در بهبود انواع مختلف مشکلات روانی تاثیر دارد:

ارتقای سلامت روان عمومی: ورزش بر کاهش خشم و احساسات منفی نیز اثر می گذارد. علاوه بر این، انجام فعالیت های ورزشی گروهی حس اعتماد به نفس و احساس تسلط را تقویت می کند. ورزش در افزایش کیفیت خواب و بهبود عملکرد شناختی سالمندان نیز موثر است و مطالعات ثابت کرده اند سالمندانی که بیشترین میزان ورزش های هوازی را انجام می دهند، کمتر به مشکلات زوال شناختی مبتلا می شوند.

افسردگی: ورزش می تواند مانند یک داروی ضد افسردگی نقش مهمی در درمان این بیماری داشته باشد. علاوه بر این، شواهد نشان می دهد که تمرینات هوازی و مقاومتی متوسط تا شدید در درمان افسردگی اساسی نقش مهمی دارد. روان شناسان پیشنهاد کرده اند که برای بدست آوردن بیشترین فواید ورزشی در مبتلایان به افسردگی، انجام آن بهتر است از طریق یک گروه باشد.

اضطراب: همه ما کم و بیش دچار اضطراب روزانه مربوط به شغل، وضعیت مالی، مشکلات خانوادگی و ... هستیم که امری اجتناب ناپذیر است. اما برخی افراد دچار اضطراب مزمن بالینی هستند که می تواند باعث ناراحتی روحی مانند افسردگی شود. ورزش برای رفع هر ۲ نوع اضطراب مفید است. زیرا باعث ترشح هورمون آندورفین در بدن می شود که به بهبود خلق و خو در فرد می انجامد. افرادی که ورزش می کنند نسبت به دیگران ۲۵ درصد کمتر دچار اضطراب می شوند. ورزش های مقامتی و انعطاف پذیری که روی نفس کشیدن تمرکز می کند مانند یوگا مفید است. برای رفع اضطراب روزانه، هر نوع ورزشی مفید است به ویژه اگر شدت آن بیشتر باشد.

استرس مزمن: قطعا یکی از راه های مدیریت استرس، ورزش است و محققان گزارش داده اند افزایش ضربان قلب برای چند بار در طول هفته باعث کاهش ردپای استرس در طول بازه ای که انرژی بالایی دارید خواهد شد. حتی چند دقیقه ورزش می تواند تغییرات بزرگی را ایجاد کند. ورزش ‌هایی که باعث می ‌شوند اکسیژن رسانی به بدن بیشتر شود، در کاهش استرس بیشترین تاثیر را دارند.

اختلالات خوردن: ورزش یک ابزار قدرتمند برای کاهش وزن موثر شناخته شده است. مطالعاتی که در سال ۲۰۰۲ در مجله طب ورزشی در ایالات متحده منتشر شد، نشان داد استفاده از ورزش درمانی برای درمان اختلالات خوردن بسیار موثرتر از درمان شناختی رفتاری است.

بیش فعالی: اگرچه اختلال کم توجهی - بیش فعالی هیچ نوع درمانی ندارد، اما ورزش می تواند تمرکز شخص را افزایش و ناآرامی فرد را کاهش دهد. ورزش به طور موقت میزان دوپامین را بالا می برد و همانند داروهای «ریتالین» و «آدرال» نتیجه می دهد. ورزش آن قسمت از مغز را که وظیفه تصمیم گیری دارد، تحریک می کند. ورزش اضطراب ناشی از این اختلال را از بین می برد. بزرگسالان می توانند از هر نوع ورزش بهره ببرند اما کودکان بهتر است به فعالیت های ایروبیک بپردازند که از طریق آن کار گروهی را فرا می گیرند و اعتماد به نفس شان افزایش می یابد.

از دست دادن حافظه/ مشکلات شناختی: ورزش، روند خون رسانی به مغز را افزایش می دهد. به طور کلی ورزش در بهبود عملکرد مغز نقش موثری دارد به ویژه در قسمت هایی که مرتبط با حافظه است. نتایج بررسی ها نشان داد، افرادی که ورزش می کنند در تست های حافظه، توجه، تصمیم گیری و برنامه ریزی نمرات بالاتری می گیرند. تکرار یک ورزش همانند یادگیری یک کار جدید، مغز را تحریک نمی کند. بنابراین ورزش های جدید یاد بگیرید، از جمله تنیس، ورزش های رزمی یا هنگام پیاده روی مسیرهای مختلف را طی کنید و ...

مشکلات خواب: ورزش کردن با وزنه همانند مصرف قرص خواب، موثر است. ورزش در ایجاد خواب عمیق و با کیفیت نقش دارد. کم خوابی، باعث افزایش وزن، خستگی مفرط، بیماری قلبی و استرس می شود. هر نوع ورزش ۳۰ دقیقه ای به ویژه ورزش های آرامش بخش مانند یوگا، در ایجاد خواب راحت موثر است.

منبع: آوای سلامت

انتهای پیام/