به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حل مشکل بیکاری یکی از دغدغه های همیشگی دولت هاست و از نرخ بیکاری نیز همواره به عنوان نمادی برای نشان دادن میزان موفقیت دولت در اداره اقتصاد کشور استفاده می شود. کاهش نرخ بیکاری نشان از موفقیت سیاست های اقتصادی دولت ها دارد و افزایش نرخ بیکاری حاکی از نامناسب بودن آن سیاست هاست.

«رویترز» به نقل از بانک جهانی اعلام کرد که در جریان بحران اقتصادی دنیا پیدا کردن شغل تمام وقت یکی از اصلی ترین دغدغه های مردم بود. سال گذشته میلادی، امارات به عنوان کشوری که دارای بیشترین شانس یافتن یک شغل تمام وقت، معرفی شد. در این سال 59 درصد از مردم امارات دارای شغل تمام وقت بودند و سرانه تولید ناخالص داخلی در این کشور برابر با 30 هزار و 112 دلار آمریکا بود. این کشور از نظر سرانه تولید ناخالص داخلی در دنیا در جایگاه سی و دوم قرار داشت، در حالی که از نظر میزان تولید ناخالص داخلی در جایگاه بیست و هشتم دنیا بود. در سال گذشته میلادی نرخ سواد بزرگسالان در این کشور برابر با 90 درصد بود و از نظر نرخ سواد بعد از اغلب کشورهای آمریکایی و آمریکای شمالی در جایگاه هفتاد و سوم دنیا قرار گرفت.

 

در این فهرست بهترین کشورهای دنیا در پیدا کردن شغل مناسب نیز معرفی شده است. طبق این گزارش کشورهای ایسلند، بحرین، سوئد و روسیه به عنوان کشورهایی که بیشترین احتمال برای پیدا کردن شغل تمام وقت در آنها وجود دارد، معرفی شده اند. نرخ افراد دارای شغل تمام وقت به کل جمعیت کشور در ایسلند برابر با 54 درصد، در بحرین و سوئد برابر با 53 درصد و در روسیه برابر با 51 درصد بوده است. ایالات متحده آمریکا در این رده بندی در جایگاه دهم دنیا قرار دارد.

 

 

از طرف دیگر بورکینافاسو به عنوان بدترین کشور برای پیدا کردن شغل تمام وقت معرفی شده است. در این کشور نرخ اشتغال تمام وقت به جمعیت برابر با پنج درصد اعلام شده و سرانه تولید ناخالص داخلی این کشور برابر با یک هزار و 585 دلار آمریکا بوده است. در حالی که تولید ناخالص داخلی این کشور معادل 12.2 میلیارد دلار و نرخ سواد در این کشور برابر با 28.7 درصد جمعیت بزرگسال در این کشور اعلام شده است. در فهرست بدترین کشورهای دنیا از نظر اشتغال، کشورهای هائیتی، مالاوی، نیجر و اتیوپی در جایگاه دوم تا پنجم قرار گرفته اند.

 

 

سازمان بین المللی کار هشدار داد در حالی که افزایش نابرابری و رشد اقتصاد به صورت ناامید کننده ادامه دارد، ناآرامی های اجتماعی و مهاجرت در سال 2017 میلادی باز هم افزایش خواهد یافت. گزارش جدید سازمان بین المللی کار با عنوان «چشم انداز اشتغال و اجتماعی جهان – روندهای 2017» به ارزیابی تحولات اخیر در بازار جهانی کار پرداخته و نرخ بیکاری را در کشورهای توسعه یافته، نوظهور و در حال توسعه پیش بینی کرده است.

این گزارش پیش بینی کرده که نرخ بیکاری در جهان در سال 2017 اندکی افزایش یابد و از 5.7 به 5.8 درصد برسد که به معنای افزایش 3.4 میلیون نفری بیکاران جهان خواهد بود. در این گزارش با اشاره به پیشی گرفتن روند رشد نیروی کار از روند ایجاد فرصت های روند رشد نیروی کار از روند ایجاد فرصت های شغلی پیش بینی شده که تعداد بیکاران جهان در سال 2017 میلادی اندکی بالاتر از 201 میلیون نفر باشد و 2.7 میلیون نفر در سال 2018 به این تعداد اضافه شود، رشد اقتصادی هم از نظر سطح و هم از نظر کشورهای دربر گیرنده همچنان ناامید کننده و پایین است.

 

در نتیجه، انتظار می رود تعداد نیروی کاری که در مشاغل آسیب پذیر اشتغال دارند، سالانه 11 میلیون نفر افزایش یابد و جنوب آسیا و آفریقای زیر صحرا بیشترین نقش را در این افزایش داشته باشد. نویسندگان گزارش همچنین هشدار دادند که چالش های ناشی از بیکاری به ویژه در کشورهای آمریکای لاتین، منطقه کارائیب و آفریقای زیر صحرا جدی تر است.

تعداد متقاضیان دوره تحصیلات تکمیلی و دوره دکتری در همه جای دنیا افزایش یافته است. این موضوع از طرفی عدالت و ارتقای سطح آموزش قلمداد می شود ولی از سوی دیگر تبعاتی منفی نیز دارد که دولت ها را نسبت به کنترل این فرآیند حساس کرده است.

به گزارش «رویترز» با این سرعتی که دانشگاه های دنیا در حال تحویل دادن فارغ التحصیلان دکتری در جامعه هستند، زمان آن فرا رسیده که دولت ها از خود بپرسند نباید خط تولید «دکترها» را کاهش دهند؟ مطالعات جدید نشان می دهد که کشور چین به عنوان پیشروی کشورهای جهان در تولید دکتری در سال 2010 از ایالات متحده پیشی گرفت. با این حال، در سراسر جهان، دانشگاه ها همچنان به تولید بیشتر دانشجویان دکتری ادامه می دهند.

در ایالات متحده حدود 400 موسسه در حال حاضر برنامه های دکتری ارائه می دهند و بیش از یک میلیون و 350 هزار دانشجوی دکتری بین سال های 1920 و 1999 در این کشور فارغ التحصیل شده اند. از این تعداد 62 درصد در علوم مهندسی فارغ التحصیل شده اند. در برزیل تعداد دانشجویان دکتری در طول یک دهه دو برابر شده است. در مصر، ثبت نام دکتری بین سال های 1998 و 2009 دو برابر شده و به 35 هزار نفر رسیده است.

 

 

حتی کشور فقیر زیمبابوه می خواهد هر استاد در دانشگاه تا سال 2015 مدرک دکتری داشته باشد. طبق هدف گذاری در کشور مالزی قرار است تا سال 2023 تعداد دارندگان مدرک دکتری به 60 هزار افزایش یابد و از سوی دیگر هند امیدوار است به سقف 20 هزار دکتری در یک سال برسد.

بیکاری در میان فارغ التحصیلان مقاطع تحصیلات تکمیلی در چین به نسبت بیکاران در مقاطع پایین تر ظرف هفت سال گذشته رشد داشته و همین موضوع سیاستمداران چینی را به سمت تحصیلات دکتری حرفه ای و حرکت به تحقیقات در صنعت سوق داده است. بخشی از مشکلات به عقیده وی از آنجا ناشی می شود که بسیاری از فارغ التحصیلان قادر به پیدا کردن موقعیت های آکادمیک نیستند و افراد دیگر نیز به موقعیت های پاره وقت و حداقلی اکتفا می کنند.

به نظر می آید جامعه و دولت ها هر دو به اهمیت آموزش عالی واقفند ولی با توجه به افزایش تعداد فارغ التحصیلان دکتری در سراسر جهان متاسفانه فرصت های شغلی موجود برای فارغ التحصیلان دکتری مهیا نیست و امنیت و دستاورد این سیاست علمی متناسب با هزینه های تحصیل در رشته دکتری نیست.

گزارش دفتر آمار Bureau of Labor در آمریکا نشان می دهد 317 هزار پیشخدمت در ایالات متحده آمریکا با تحصیلات دانشگاهی وجود دارند که از این تعداد بیش از هشت هزار نفر آنها درجه دکتری و مدارک حرفه ای دارند. در بریتانیا نیز تقریبا 80 درصد از افرادی که در رشته های علوم پایه فارغ التحصیل می شوند، در نهایت فرصت های شغلی بی ارتباط به حیطه علمی خود پیدا می کنند.

منبع:روزنامه آسمان آبی

 

انتهای پیام/