به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درست است که در ساخت یک اثر سینمایی عوامل و آدم های متخصص مختلفی دخیل هستند؛ اما میتوان گفت کار تهیهکننده حرفهای از همه آنها مهمتر است. به خصوص تلاشی که باید برای اکران یک فیلم بکند.
بخش مهم دیگر از کار تهیهکننده برنامه ریزی برای تولید و شروع فعالیت است که مستقیم با بودجه در نظر گرفته، سر و کار دارد. در این میان هستند تهیه کنندگانی که بجز مبلغ قرارداد، سودی مازاد بر آن در بخش تولید به دست میآورند و کار را بلاتکلیف رها کرده و اصلا انگار نه انگار تعهدی نسبت به فیلم دارند.
در این راستا با برخی از سینماگران گفتگویی انجام دادیم و از عواقب چنین کار غیرحرفهای پرسیدیم که در ادامه میخوانید.
سید جمال ساداتیان تهیهکننده سینما در خصوص تمایل برخی تهیهکنندگان برای دریافت سود ناعادلانه در تولید گفت: برخی تهیه کنندگان پروژههای دولتی سودهای خوبی قبل از ساخت یک اثر به دست می آورند و اتفاقات پس از تولید و زمان اکران برای آنها اصلاً مهم نیست و به نوعی همه چیز را رها میکنند؛ پس این جریان معطوف به این بخش از تهیه کنندگان است.
وی افزود: بخش خصوصی که با سرمایه شخصی جلو میرود، به دنبال تولید با کیفیت، گیشه، جذب مخاطب بیشتر و درآمدزایی است و کار را رها نخواهد کرد و روی همه ابعاد آن فکر میکند.
این تهیه کننده اذعان داشت: اگر دقت کنید تا الان فقط تعداد اندکی از آثار دولتی در سینما مخاطب پسند بوده اند. تهیه کنندگان حرفهای که به اعتبارشان بیش از هر چیز اهمیت می دهند، سمت این نمونه آثار نمیروند.
ساداتیان خاطرنشان کرد: خروجی فیلمهایی که تهیه کننده و مابقی عوامل فقط به فکر سود خود هستند، جز بالا بردن دستمزدهای کاذب، تولید اثری بی کیفیت، دفع سرمایه گذار و در نهایت لطمه به بدنه سینما نخواهد بود.
سیاوش حقیقی تهیه کننده سینما در این باره عنوان کرد: تهیهکننده بین هفت تا پانزده درصد از سرمایهگذار در تولید یک اثر هزینه دریافت میکند و این منطقی است؛ چراکه باید مانند همه عوامل سود ببرد اما اینکه به صورت ناعادلانه و از راههای دیگری به فکر درآمدزایی باشد، درست نیست. البته نمیتوان گفت همه تهیهکنندگان حال حاضر سینما صرفا به این جریان فکر میکنند و به نظرم تعداد محدودی شاید دست به این کارها بزنند.
وی افزود: باید توجه داشت بیشترین سود را کارگردان و بازیگر طبق قراردادی که منعقد می شود، میبرند و از همه مهمتر اینکه مانند تهیهکننده وارد خیلی از موارد تولید تا اکران یک اثر نمی شوند. در صورتی که تهیه کننده حدود یک سال و نیم درگیر خواهد بود و کمتر از دوقشر مذکور سود میبرد.
تهیه کننده «مادری» اذعان داشت: عواقب تولید یک اثر بیشتر متوجه تهیه کننده است. مگر آنکه تولید در ارگان دولتی اتفاق بیفتد و اکران و مسائل دیگر برای آن دسته از تهیه کنندگانی که فقط به فکر سود هستند، مهم نباشد.
وی اذعان داشت: برخی از تهیه کنندگان ارگانی و نه بخش خصوصی روی ریال به ریال کار فکر می کنند. این اتفاق خوبی است و سوددهی بالایی دارد .
حقیقی اظهار داشت: با همه تفاسیر اگر دقت کنید بیشتر فیلم ها در بخش خصوصی تولید میشود؛ پس سرمایه گذار باری به هر جهت هزینه نمیکند و با دقت بالا پیش می رود.
انتهای پیام/