به گزارش  خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛  جنگ سوریه در ششمین سال خود به یک ثبات نسبی رسیده است و در این موضوع عوامل مختلفی همچون حضور متحدان ارتش سوریه مانند روسیه، دفاع محور مقاومت از حدود سرزمینی سوریه، مباحث سیاسی، شکست پلکانی تکفیری‌ها در شمال، جنوب و مرکز سوریه و  غیره نقش ویژه‌ای داشته است.

یکی از عواملی که در ثبات نسبی ماه‌های اخیر جنگ سوریه نقش مهمی را ایفا کرد، اراده "مسکو" برای نبرد با تروریسم در شمال و جنوب سوریه بوده است.

روسیه از ماه اکتبر سال 2015 میلادی با هدف کمک به ارتش سوریه و نبرد با تروریست‌های تکفیری صهیونیستی داعش و هم‌پیمانانش وارد کارزار جنگ سوریه شد و حقیقتا تأثیر گذار ظاهر شد.

ارتش روسیه در این جنگ بنا به گفته فرماندهان ارشد وزارت دفاع روسیه در آزاد سازی ده‌ها هزار کیلومتر مربع از خاک سوریه در استان‌هایی همچون "حلب" ، "حماء" ، "حمص" ، "لاذقیه" ، "درعا" ، "ریف دمشق" و  غیره مشارکت داشته است.

اما این جنگ موجب شد تا ارتش روسیه تجهیزات نظامی خود را به صورت ویژه در جنگ سوریه استفاده کند و تجهیزاتی همچون "پهپاد اورلان" ، "موشک دریا به سطح کالیبر" ، "تانک تی-90" ، "جنگنده های سوخو 34" ، "سامانه دفاع موشکی پانتسیر" ، "سامانه دفاع موشکی اس-400" و غیره را در این جنگ به کار بگیرد.

**پهپاد "اورلان"

یکی از تجهیزات نظامی مهمی که روس‌ها در جنگ سوریه به کار بردند؛ پهپادهای رزمی و اطلاعاتی بود. یکی از سلاح هایی که ارتش روسیه برای شناسایی مواضع و پایگاه‌های نظامی تروریست‌ها در غرب سوریه به کار می‌برد ، پهپاد "اورلان 10" است که نقش مهمی در شناسایی مواضع گروه‌های مسلح دارد و این مهم باعث بمباران دقیق‌تر جنگنده‌های روسی می‌شود.

تحلیلگران نظامی در خصوص ویژگی‌های این پهپاد می‌گویند: پهپاد "اورلان 10" با وزن مفید 15 کیلوگرم، وزن حمل مفید 6 کیلوگرم، موتور بنزین سوز، سرعت سیر هوایی 90-150 کیلومتر بر ساعت ، حداکثر مدت زمان پرواز (مداومت پروازی) 16 ساعت است.

سایت روسا (Ruvsa) درباره پهپاد "اورلان 10 " نوشت: این پهپاد ساخت فدراسیون روسیه با موتور احتراق داخلی MTOW، وزنی نزدیک به 15 کیلوگرم، حداکثر بار 5 کیلوگرم، سرعت 90 تا 150 متر بر ثانیه، استقامت 16 ساعت، سقف پروازی 5 کیلومتر با توانمندی عکاسی و فیلمبرداری، تصویرساز مادون قرمز و دوربین های پیشرفته و شرایط عملیاتی دارای قابلیت‌های مختلفی است. این پهپاد در جنگ‌های سرنوشت ساز استان  "لاذقیه" نقش موثری داشته است.

**موشک دریا به سطح "کالیبر"

موشک دریا به سطح کالیبر در انواع و ابعاد مختلف ساخته شده که قابلیت چندگانه داشته و اهداف را می‌تواند در سطح و دریا مورد اصابت قرار دهد. اولین تجربه جنگی موشک‌های کالیبر سال ۲۰۱۵ در جریان حملات روسیه علیه داعش و مخالفان سوری بود که در آن کشتی‌های جنگی روسیه در دریای کاسپین ۲۶ فروند از مدل دوربرد آن‌ها را به سوی مواضع داعش در سوریه شلیک کردند.

گزارش‌ها از ویژگی‌های این موشک نشان می‌دهد کالیبر بین 6 تا 8.5 متر طول، سرعت بین 0/8 تا 3 ماخ، هدایت اینرسی (Inertial Guidance)/ آشیانه‌یاب فعال/ ماهواره‌ای و قابلیت حمل از طریق کشتی‌های جنگی و زیردریایی‌ها را دارد و کلاس‌های مختلف این موشک بین 250 تا بیش از 2000 کیلومتر برد دارند.

موشک کالیبر را می‌توان از زیردریایی‌های کلاس "کیلو (Kilo Class Submarine)"، "لادا (Lada)"، "آکولا (Lada)"، "یاسن (Yasen)"، "بویان ام (Buyan -M)"، "گورشکوف (Gorshkov)" و "گپارد (Gepard)" شلیک کرد.

ارتش روسیه در جنگ سوریه بارها از این موشک در دریای مدیترانه و کاسپین علیه تروریست‌های تکفیری استفاده کرد و 100 ها نفر از تروریست‌های داعش و جبهه النصره در استان‌های دیرالزور و ادلب با شلیک این موشک به هلاکت رسیدند.

**تانک تی 90
تانک‌های "تی 90" نیروی زمینی ارتش روسیه در پیشروی نیروهای سوری در استان‌های "حلب" و "حمص" نقش مهم و تأثیرگذاری را ایفا کرد.

 
تانک "تی 90 " از سال 1991 ساخت آن آغاز و در سال 2004 میلادی مدل‌های جدیدی از آن معرفی و در خدمت ارتش روسیه قرار گرفت. این تانک با وزن 46 تا 47 تن، طول قریب به 10 متر، عرض نزدیک به 4 متر و ارتفاع بیش از 2 متر توانایی حمل سه خدمه را دارد. تانک تی 90 از توپ‌های سنگین 125 میلی‌متری بهره می‌برد و دارای سلاح‌های 12.7 و 7.62 میلی‌متری بوده و برد عملیاتی آن معادل 340 مایل متری (بیش از 500 کیلومتر ) است و سرعتی معادل 60 کیلومتر بر ساعت را دارد.

**جنگنده سوخو-34

سوخو – 34 نیز که بارها تعدادی از آن به همراه چند فروند توپولف 22 ام - 3مواضع داعش و سایر گروه‌های تروریستی را در سوریه بمباران کرد، جدیدترین و پیشرفته‌ترین جنگنده روسیه برای انجام حملات هوا به هوا و هوا به زمین به شمار می‌رود. تولید این هواپیما از سال 2006 آغاز و در سال 2014 برای جایگزینی سوخو – 24 رسماً وارد ارتش روسیه شد. وبسایت نشنال اینترست، از این جنگنده با عنوان "پیشرفته‌ترین اسلحه روسیه برای نابودی داعش" یاد کرده است.

**جنگنده توپولوف 160

توپولف-۱۶۰  که در ناتو به نام بلک‌جک Blackjack شناخته می‌شود، یک بمب‌افکن استراتژیک مافوق صوت ساخت شرکت توپولف است. این بمب‌افکن تا حدی از خصوصیات پنهان‌کاری شامل کاهش نیمرخ راداری و بازتاب گرمایی برخوردار است و به طور کلی قابل مقایسه با بمب‌افکن آمریکایی بی-۱ لنسر به حساب می‌آيد؛ اما ابعاد آن بزرگتر است و ظرفیت حمل مهمات بیشتری دارد. این بمب افکن دارای قابلیت حمل بمب‌های هسته‌ای و تسليحات متعارف است .

**سامانه موشکی "اس 400"

"اس 400" یک سامانه دفاع موشکی است که بردی معادل 250مایل داشته و این سامانه شامل سه بخش "رادار" ، "تیوب" و موشک‌هایی با برد 120 تا 400 کیلومتر است. یک گردان اس 400 معادل دست کم 8 سکوی پرتاب 32 فروندی موشک و یک پست فرماندهی است. این سامانه موشکی در پایگاه حمیمیم مورد استفاده قرار گرفته است.

**راکت انداز "توس"

"توس Tos-1 " یک راکت انداز ساخت اتحاد جماهیر شوروی سابق است که سبقه استفاده از آن به جنگ افغانستان بازمی‌گردد . این راکت انداز دارای لانچر 24 تایی بوده که تا 6 کیلومتر برد موثر تقریبی داشته و وزن هر راکتی که حمل می‌کند تا 217 کیلوگرم است و می‌تواند مواضع دشمنان از جمله پست‌های فرماندهی را مورد اصابت قرار داده و منهدم کند. سایت میلیتاری تودی (Military -Today) درباره خصوصیات این راکت انداز می‌نویسد: این راکت انداز با وزن بیش از 44 تن، طول بیش از 7 متر و برد 6 کیلومتر دارد.

**ناوهواپیمابر "الکسی کوزنتسف"

"آدمیرا الکسی کوزنتسف" یا "کوزنیتسف" یک ناو هواپیمابر غول پیکر ساخت فدراسیون روسیه ( اتحاد جماهیر شوروی سابق) بوده که وظیفه اصلی آن پشتیبانی از شناورهای عملیاتی و جنگنده‌های ارتش است. ناو هواپیمابر مذکور ("الکسی کوزنتسف") با وزن قریب به 60 هزار تن، طول بیش از 300 و پهنای بیش از 70 متر و سرعت 29 گره دریایی (بیش از 50 کیلومتر در ساعت) دارای قابلیت‌های ویژه‌ای است. ناو هواپیمابر "آدمیرا الکسی کوزنتسف" عرشه ای برای پرواز دارد که برای بالا آوردن هواپیما ها و بالگرد ها از آشیانه به روی آن از 2 آسانسور استفاده می‌شود که هر کدام توانایی بالا بردن 40 تن بار را دارند. این ناو بارها به سواحل مدیترانه سفر کرده است و نقش مهمی را در عملیات های نظامی ارتش روسیه در سوریه داشته است.

**رزمناو مسکوا

رزمناو طولی بیش از 180 متر و وزنی نزدیک به 12 هزار تن داشته و سرعتی معادل 32 گره دریایی دارد و می‌تواند 19 هزار کیلومتر را بپیماید. ناو جنگی "مسکوا" از سال 2000 جایگزین ناو جنگی "آدمیرال گلوکوف" در دریای سیاه شده است. البته این ناو جنگی می‌تواند انواع سلاح‌ها را اعم از سامانه‌های موشکی ضدکشتی "پی 500" و "پی 1000"، سامانه‌های پدافندی "فورت" و "اس 300"، موشک‌های ضدزیردریایی و انواع هلیکوپترها از جمله "کا 25" و "کا 27" را حمل کند.

البته علاوه بر تجهیزات نظامی که ارتش روسیه در خاک سوریه از آن برای نبرد با تروریست‌ها استفاده کرد؛ این کشور از پایگاه‌های نظامی "طرطوس" و "حمیمیم" برای مبارزه با تروریسم و پشتیبانی هوایی نیروهای سطحی ارتش سوریه نیز استفاده کرد.

**پایگاه نظامی حمیمیم لاذقیه

پایگاه هوایی روسیه در "لاذقیه" یکی از بزرگترین پایگاه‌های هوایی سوریه به شمار می‌رود که اکنون جنگنده‌های روسی از آن برای ضربه زدن به مواضع داعش استفاده می‌کنند. جنگنده‌های روسیه در پایگاه‌های هوایی در استان ساحلی "لاذقیه" در غرب سوریه مستقر هستند؛ در این پایگاه ده‌ها فروند جت جنگنده و بالگرد و هواپیماهای ترابری نظامی با هدف مقابله با گروه‌های تروریستی حاضر در سوریه اماده پرواز هستند. سامانه‌های موشکی پنتسیر-اس۱ (Pantsir-S1) و بوک-ام۲ای (Buk-M2E) روسیه برای حفاظت از پایگاه هوایی لاذقیه در سوریه به کار گرفته شده‌اند.

پروازهای زیادی از این فرودگاه انجام می‌شود و همه هواپیماها به صورت 24 ساعته آماده پرواز هستند. همچنین هر جنگنده پس از انجام ماموریت خود، بار دیگر آماده انجام ماموریتی جدید می‌شود. این پایگاه نظامی در آزادسازی مناطقی همچون «حلب» ، «تدمر»، مناطق گسترده ای از «ریف دمشق» و «لاذقیه» نقش مهم و تأثیرگذاری را ایفا کرده است.

**پایگاه نظامی طرطوس

پایگاه نظامی "طرطوس" (در استان طرطوس غرب سوریه ) در راستای سفر و نگهداری از ادوات فدراسیون روسیه ایجاد شده و در سفر ناوگروه‌های این کشور در منطقه مدیترانه ایفای نقش می‌کند. این پایگاه نظامی فدراسیون روسیه در سال 1971 در جهت گسترش ناوگان اتحاد جماهیر شوروی سابق ایجاد شده است. پایگاه طرطوس می‌تواند انواع شناورهای نظامی از 100 تا بیش از 300 متر ( کوچک تا متوسط و بزرگ) را در اسکله میزبانی کند که از جمله آن می‌توان به ناوشکن "اودالوی" ، شناور "سالوا" و "کایروف" و ناوهواپیمابر "الکسی کوزنیتسف" اشاره کرد.

البته منابع رسانه‌ای و میدانی درباره وجود جنگنده‌های روسی در پایگاه نظامی کویرس (استان حلب) و پایگاه نظامی "الشعیرات (استان حمص) نیز گزارش‌هایی را منتشر کرده‌اند ؛ اما این پایگاه‌های نظامی صرفا به ارتش سوریه تعلق دارد.

گزارش از محمد زرچینی

انتهای پیام/