به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ از قدیم الایام تا کنون ضربالمثلهایی در زبان فارسی دیده میشود که مردم آن را به کار میبرند.
یکی از این ضربالمثلها « آب که یکجا میماند، میگندد» است.
این ضربالمثل را برای هر چیزی به کار میبرند که حالت نو و تازگی خود را از دست داده و بیقدر و بی ارزش شده است.
انسان بی تحرک مانند آب راکد است؛ می گندد واز بین می رود. پس باید همیشه در جنب و جوش و تکاپو باشد. سکون و بی تحرکی موجب فساد است.
این ضرب المثل را به صورت «آب که یکجا بماند، بو میگیرد» هم به کار بردهاند. دقیقی طوسی از شاعران کشورمان نیز اشعاری با همین مضمون سروده است:
من اینجا دیر ماندم، خوار گشتم
عزیز از ماندن دایم شود خوار
چو آب اندر شمر بسیار ماند
شود طعمش بد از آرام بسیار
انتهای پیام/
بیشتر بخوانید؛
حکایت ضربالمثل «فلانی دستهگل به آب داده» را میدانید؟
حکایت ضربالمثل «سرکه نقد به از حلوای نسیه» را میدانید؟
حکایت ضربالمثل «فکر نان باش که خربزه آب است» را میدانید؟
حیف اینترنت که صرف این انشای الکی کنیم