انتظار می‌رود ترامپ در کره‌جنوبی سخنرانی کند که با واکنش تند مردم این کشور شده است. معترضان به سفر رئیس جمهور آمریکا  در خیابان های این کشور با شعار " به کره نیا" اعتراض خود را آستانه این سفر نشان دادند. 

کره جنوبی یکی از متحدان اصلی آمریکا و میزبان 28 هزار و 500 نیروی آمریکایی است، اما بسیاری از منتقدان ترامپ در این کشور، وی را فردی می‌دانند که جنگ لفظی‌اش با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی و دفاع وی از کره جنوبی تنش ها را تشدید کرده است.

همه می‌دانند که اصلی‌ترین دلیل سفر ترامپ به شرق دور؛ مقایله با کره شمالی است. درگیری پرخطر هسته‌ای ترامپ با کره‌شمالی، در نهایت پیامد دیگری نخواهد داشت به‌جز مسابقه تسلیحاتی هسته‌ای، آن هم نه در شبه‌جزیره کره، بلکه میان ایالات متحده و متحدان کره‌شمالی؛ یعنی چین و روسیه. با توجه به اینکه هدف اصلی فعالیت‌های کره‌شمالی چیزی به‌ جز دریافت تضمین امنیتی و بازدارندگی از جانب ایالات متحده نیست، پرسش این است که اگر دولت ایالات متحده گزینه نظامی که سال‌هاست فقط روی میز است را عملی کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ 

حتی خود دونالد ترامپ هم می‌داند که نمی‌تواند به کره شمالی حمله نظامی کند، زیرا وی به حمایت بین‌المللی مطلوب برای چنین کاری دست نیافته است. ترامپ به دستیابی حمایت روسیه و چین برای انجام حمله محدود که باعث کم شدن توان کره شمالی شود امیدوار بود، اما از این حمایت بهره‌مند نشد و بلعکس پکن و مسکو پیام‌هایی مبنی بر عواقب حمله نظامی به کره شمالی به وی دادند.

تفرقه بینداز و حکومت کن

اگر جنگ 70ساله میان دو کره سرانجام پایان یابد و صلح در منطقه ایجاد شود که نهایتا به نفع مردم کره و منطقه آسیای جنوب‌شرقی است، آمریکا تمام منافع خود در جنوب شرق آسیا را از بین رفته خواهد دید، زیرا با از میان‌رفتن دشمنی مانند کره‌شمالی، ایالات متحده دلیل پوشالی خود برای تضمین امنیت کره‌جنوبی، ژاپن، اندونزی، مالزی و سایر کشورهای آسیایی را از دست خواهد داد. بعلاوه واشنگتن نیز نقش سلطه‌گرانه خود در آسیای جنوب‌شرقی را یک‌شبه تقلیل یافته خواهد دید.

تاجری که تجارت را خوب بلد است

تفاوت میان دولت ترامپ با دولت‌های سابق آمریکا فقط در این است که ترامپ تاجری است که تجارت را خوب بلد است. وی با تحریکات پی‌درپی خود در قبال کره‌شمالی، این کشور را به سمت تولید تسلیحات هسته‌ای بیشتر سوق می‌دهد تا بازار رقابت تسلیحاتی در آسیا را هر چه‌ بیشتر گرم نگاه دارد، زیرا بازار خوبی برای کشورش دارد و تجهیزات نظامی خود را به کشورهای شرق آسیا می‌فروشد؛ درست مثل کاری که در سفرش به سرزمین عربستان با ملک سلمان و کاخ‌نشینان سعودی کرد و محموله‌ای تسلیحاتی به ارزش 300 میلیارد دلار را فروخت.

ترامپ با سیاست‌هایش نشان داد که خود عامل تشدید ناامنی است که در سال 2006 دولت جورج دبلیو بوش آن را ایجاد کرده بود. قطعا برندگان اصلی رقابت تسلیحاتی، تولیدکنندگان جهانی تسلیحات و قبل از همه مجمع صنایع نظامی- تسلیحاتی آمریکا هستند. بازندگان اصلی این رقابت‌ها تمام منطقه‌هایی هستند که در آنها جنگ، جنایت‌های کلان و کشتار مردمان بی‌گناه در راستای منافع صنایع نظامی شکل می‌گیرد. شواهد نشان می‌دهد که ترامپ به شرق آسیا سفر کرده تا بتواند هم بازاری تسلیحاتی برای خود دست و پا کند و هم بتواند کره شمالی را در تنگنا قرار دهد.