به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پوشش بازیگران یکی از موضوعاتی است که همیشه مورد توجه قرار گرفته و واکنشهای متفاوتی در جامعه نسبت به پوششهای عجیب برخی از بازیگران داشته است، اما آن چیزی که اهمیت دارد این است که بازیگران باید بدانند که پوششهای آنان تأثیر زیادی بر جوانان و مخصوصا خانمها دارد.
همه ساله جشنوارههای زیادی برگزار میگردد که بازیگران مشهور در آنها حضور پیدا میکنند. جشنوارههایی که این روزها بیشتر شبیه به جشنواره مد و لباسهای عجیب و غریب شدهاند؛ بازیگرانی که وارد محوطه برگزاری این مراسمها میگردند، از جلوی لنز دوربین خبرگزاریهای متعدد رد میشوند و در واقع از جلو چشم میلیونها نفر میگذرند، و مدتی بعد، در شهر که قدم میزنی، همان تیپ عجیب بازیگران را در تن جوانان میبینی.
روزگاری، واژه سلبریتی به کسانی گفته میشد که با بروز تواناییها و اقدامات منحصر به فرد خود، توانسته بودند به شهرت برسند و به الگویی برای دیگران تبدیل بگردند، اما امروزه واژه سلبریتی برای مردم معنای دیگری دارد؛ خیلیها سلبریتی را، لقبی برای افرادی میدانند که توانستهاند افکار و اعمال خود را به خورد مردم بدهند، این افکار میتواند سیاسی باشد که در انتخابات خرداد ماه امسال به وضوح دیده میشد، و یا طرز تفکر آنان درباره پوشش باشد که در جشنوارههای حوزه سینما به راحتی قابل مشاهده است. در ادامه به بررسی تأثیر پوشش بازیگران زن در حجاب جامعه، لباسهای غربی در تن بازیگران ایرانی، میپردازیم.
تمایل زنان به مد و پوششهای زیبا بیشتر از آقایان در جامعه است و از این رو، همواره به دنبال جدیدترین پوششها هستند. شاید بتوان گفت بازیگران زن، در جشنوارهها پوششهای جدیدی از خود نشان میدهند که مدتی بعد، همان پوشش در جامعه دیده میشود. این بازیگران با صرف هزینههای گزاف، با مراجعه به طراح مد و لباس شخصی خود، لباسی بر تن میکنند که علاوه بر زیبایی دلخواه خود، جدید باشد و نمونه آن قبلا در تن کسی دیده نشده باشد؛ لباسهایی که از حجاب لازم برخوردار نیستند.
متأسفانه پوشش بازیگران در جایی غیر از صحنه فیلمها، بخشی از مطلب است، چراکه نقد بزرگی به این پوششها در جلوی دوربین فیلمهایی که مدتی بعد به روی پرده سینماها میروند نیز وارد است. افراد در جامعه، حرکات و پوشش بازیگران را عرف میدانند و این طور برداشت میکنند که هر چیزی که از این فیلمها برداشت میشود، یک موضوع عادی و عرف جامعه است که نمی توان به آن ایراد گرفت، و مسئله حجاب نیز از این موضوع مستثنی نیست.
کاربرد حجاب در برخی از فیلمها به این صورت است که معمولا افرادی در نقش انسانهای فقیر و پر از مشکلات از آن برخوردارند، به گونهای که اگر بخواهند زنی را فقیر و یا پر از مشکلات گوناگون نشان دهند، پوشش حجاب برتر، چادر، را برای آن نقش برمیگزینند و اینگونه است که دختران جوان جامعه، از این حجاب برتر متنفر میشوند؛ حداقل کاری که افراد دخیل در تهیه فیلمها میتوانند برای حجاب برتر (چادر) بکنند این است که آن را به انسانهایی با نقش ضعیف و منفی اختصاص ندهند و توجه نمایند که قشر زیادی از دختران و زنان موفق جامعه، از این پوشش بخوردارند که هرگز در زندگی آنان مشکلاتی که در فیلم نشان داده میشود را ندارند.
با مقایسهای بین پوشش بازیگران ایرانی و بازیگران غربی، متوجه میشویم که این قشر از هنرمندان ایرانی، روز به روز به بازیگران غربی شبیهتر میگردند. به غیر از اینکه بازیگران با پوششهای خاص خود در جشنواره ها حضور پیدا می کنند یا به روی پرده سینما می روند، انتشار تصاویری از زندگی روزمره خود در پیج اینستاگرام نیز یکی از روشهایی است که هزاران نفر آنها را میبینند و الگو میگیرند.
در کشور ما ظرفیت قوی در حوزه طراحی لباس وجود دارد و طراحان لباس در کشور ما به خوبی توانایی طراحی لباسهایی که نشانهای از پوششهای خارجی در آن نباشد را دارند، و میتوانند مانع از ترویج پوششهای غربی در فیلمها شوند.
در پایان باید گفت، شایسته نیست که کشور ما، با فرهنگ غنی و تاریخی چند هزار ساله، از الگوهای وارداتی بهره ببرد و بایستی برای حفظ فرهنگ تلاش نمود، که این امر همت مسئولان مربوط، بازیگران و جامعه را میطلبد.
انتهای پیام/