به گزارشگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان؛ این روزها گشتی در شهر که میزنیم، کم نیستند انسانهایی که دارای معلولیت هستند و عدهای هم بیتعارف آنها را ناتوان میخوانند و براین باورند که دلسوزی برای آنها تنها کاری است که میشود در حقشان انجام داد.
زیستن بدون اتکا از عوامل رضایت انسان محسوب میشود لذا فرد معلول نیز همچون دیگر اقشار جامعه باید از فرصتهای شغلی مناسب توانمندی های خود برخوردار باشد.
اشتغال، یکی از موضوعات مهم در کشورهای در حال توسعه است و بسیاری از افراد، همواره با مساله پیدا کردن کار مناسب، دست در گریباناند. این موضوع در رابطه با افراد دارای معلولیت، بسیار دشوارتر و سختتر میشود، چراکه به دلیل موانع فرهنگی و شهری، امکان مشارکت اجتماعی و حضور در محل کار برای این قشر از جامعه بسیار پرچالشتر است. نادرند کارفرماهایی که در جذب نیروهای موردنیاز خود از افراد معلول استفاده کنند.
سید فریده شریعت پناهی کارآفرین ملی و مسئول اولین مرکز نگهداری معلولان ذهنی در استان سمنان بزرگترین افتخار زندگی اش را کارآفرینی برای معلولان می داند.
اما با مراجعه به مرکز آموزشی و توانبخشی فردای روشن جایی که خانه دوم معلولان ذهنی است، دلسوزی و ترحم را کنار خواهی گذاشت و با دیدی بازتر به جامعه معلولان توجه خواهید کرد.
بدون اغراق با حضور در این موسسه به این باور رسیدم که فرد معلول میتواند علاوه بر محدودیت و ناتوانی جسمی مانند یک فرد سالم در جامعه به خدمترسانی و ارائه خدمات مشغول باشد.
موضوع گفتوگوی امروز ما، سید فریده شریعت پناهی کارآفرین ملی و مسئول اولین مرکز نگهداری معلولان ذهنی دراستان سمنان با 17 سال سابقه فعالیت است. بزرگترین افتخار زندگی اش نگهداری و ارتقای توانایی و ایجاد اشتغال در زمینه خیاطی و بافتنی برای دختران دارای معلولیت است کسی که هیچ وقت عبارت نمی توانم را به کار نبرده است.
اما با حضور در این مرکز شاهد اشتیاق افراد معلول بودم که هر کدام به نحوی با تلاش و همت مشغول فعالیت بودند شک من به یقین تبدیل شد و من هم به این باور رسیدم تمام این محصولات بافتنی و خیاطی متعلق به دستان توانمندی است که با پشتکار و تلاشی مضاعف خلق شده و نظر هر مخاطبی را به خود جلب میکند و این سخن را در ذهن افراد طرح میکند که به راستی معلولان به باورمن میتوانم رسیدهاند.
سید فریده شریعت پناهی کارآفرین ملی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان با اشاره به اینکه در این مرکز فقط دختران معلول ذهنی نگهداری می شوند و آموزش می بینند گفت: وقتی یک معلول ذهنی به این مرکز وارد می شوند ابتدا سازماندهی شده و مهارت های خودیاری شامل: لباس پوشیدن، نحوه رفتار در خانواده، خواندن و نوشتن و ... را می آموزند و در مرحله بعد در زمینه خیاطی و بافتنی آموزش می بینند.
وی با بیان اینکه از ابتدای تاسیس این مرکز معلولان آموزش می دیدند و بعد از 3 الی 5 سال ترخیص می شدند افزود: نیاز به تکرار و تمرین برای بچه های معلول ذهنی این ایده در ذهن من شکل گرفت تا کارگاه خیاطی و بافتنی برای این بچه ها راه اندازی کنم تا بچه مشغول به کار شوند تا هرچه که یاد گرفتند فراموش نکنند.
شریعت پناهی کار آفرینی برای معلولان را افتخار دانست و گفت: الآن حدود 50 نفر از بچه های معلول آموزش دیده در کارگاه خیاطی و بافتنی مشغول کار هستند و هرچند بازده کار این بچه ها کم است ولی کار را به نحوی یاد گرفته اند که تمام تولیدات آن ها قابل رقابت در بازار آزاد است.
کارآفرین ملی با تاکید بر اینکه تعداد وسایلی که بچه های معلول تولید می کنند زیاد نیست، اما چون خوب و تمیز کار می کنند و مربی در تمام مراحل با حوصله به آن ها آموزش می دهد در بازار قابل فروش است گفت: من حتی به تعدادی از این بچه ها که وضعیت بهتری برای تولید دارند مبلغی به عنوان دستمزد پرداخت می کنم.
سید فریده شریعت پناهی افزود: تولیدات بچه های معلول چیزهایی مثل لحاف های روتختی ساده، تشک، بالش، پیش بند، دمکنی و دستگیره برای آشپزخانه و سیسمونی نوزاد است که دوختن آن ها ساده و این بچه ها از عهده انجام آن برمی آیند.
وی با اشاره به اینکه هدف من از کارآفرینی برای معلولان عایدات مالی نیست تصریح کرد: من می خواهم تعدادی از مردم را خوشحال کنم و به آنها ثابت کنم که این معلولین واقعا توانمند هستند و از حداقل توانی که دارند می توان استفاده کرد.
کارآفرین ملی تاکید کرد: من با 30 سال سابقه کار در بهزیستی از نزدیک مشکلات بچه های معلول را دیده بودم و عاشق آن ها هستم و آنها را مثل بچه های خودم دوست دارم، این بچه ها صاف و ساده و بی گناه هستند متأسفانه گاهی اوقات حتی خانواده ها هم به این بچه ها توجه نمی کنند.
سید فریده شریعت پناهی عامل موفقیت خود را عشق و پشتکار دانست و گفت: موفقیت احساسی است که انسان در تعامل بین خواسته های خود با امکاناتش به آن دست می یابد.
وی افزود: در کنار آموزش بافتنی و خیاطی خواندن و نوشتن را هم به بچه ها می آموزیم در کنار آن موسیقی درمانی هم داریم و با کمک این بچه ها گروه سرود تشکیل داده ایم.
فریده بهنادفر مربی خیاطی این بچه ها در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از سمنان ،گفت: اکثر این بچه ها آموزش پذیر هستند، من هم با حوصله اول خیاطی ساده و بعد کار با چرخ خیاطی را به آن ها آموزش می دهم.
مریم مربی کلاس بافتنی هم گفت: ابتدا بافتنی با دست، بعد شناخت دستگاه و رنگ ها و بعد سرانداختن و ساده بافی با دستگاه را آموزش می دهیم.
نتیجه گیری
معلولیت محدودیت نیست و معلولان توانایی های بالقوه ای دارند که باید کشف و شکوفا شود. شهروندان باید به معلولین احترام بگذارند، آنها را در جمع خود بپذیرند و دوستشان داشته باشند، آن ها هم انسان هستند و چون انسان اشرف مخلوقاتی است که شایسته احترام است.
گزارش از سمانه قربانی
انتهای پیام/ب