به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشریه آمریکایی «فورچون» در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی نوشت: این تکبر غیرقابل تصور در بسیاری از ما وجود دارد که کشوری دیگر را «کثافت خانه» توصیف کنیم. متاسفانه این فقط یکی دیگر از اظهارات زننده، نژادپرستانه و کاملا احمقانه ای بود که ما از دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا انتظار داشتیم. اگر این رئیس جمهور به خود اجازه داده فراتر از زمین چمن آراسته مارالاگو یا کاخ سفید اظهارنظر کند باید بداند که آمریکا در جایگاهی نیست که درباره همسایگان جهانی ما قضاوت و آنها را تحقیر کند.

ترامپ گفته است چرا مردم از کشورهایی که «کثافت خانه» هستند مانند هائیتی، السالوادور، هندوراس و بعضی از کشورهای آفریقایی به آمریکا می روند و چرا از نروژ به این کشور نمی روند. ترامپ و مدافعانش نقش مستقیم و شرم آور آمریکا را در بدتر کردن اوضاع زندگی مردم در کشورهایی که وی نام برد به طور کامل نادیده گرفتند.

نویسنده این گزارش در ادامه تاکید کرد: آن چه مرا نگران کرده است بی توجهی کامل ترامپ به «کثافت خانه» ای است که خود آن را هدایت می کند.

گاندی به ما آموخت بزرگی یک کشور با ثروتمندترین افرادش سنجیده نمی شود بلکه با چگونگی رفتارش با آسیب پذیرترین قشر آن کشور سنجیده می شود. با این حساب، آمریکا قطعا یک کثافت خانه است. آمریکا ثروتمندترین کشور روی زمین است. اما از هر پنج کودک یک کودک در این کشور شب ها گرسنه می خوابد. سیزده میلیون کودک آمریکایی در فقر زندگی می کنند و این بالاترین میزان در میان کشورهای ثروتمند جهان است.

یک نکته روشن برای کودکان فقیر آمریکایی این است که تقریبا همه آنها بیمه درمانی دارند آن هم به لطف برنامه بیمه سلامت کودکان که در سال 1997 تصویب شد. این نور نیز اکنون کمی تاریک شده است زیرا کنگره حرف های زیادی درباره تامین مالی این برنامه می زند و زندگی میلیون ها کودک را بلاتکلیف نگه داشته است.

فیلیپ الستون، گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه فقر شدید، اواخر سال 2017 یک سفر دو هفته ای به آمریکا انجام داد و یکی از شدیدترین نابرابری ها در جهان را یافت.

آمریکا همچنین بیشترین میزان زندانی را در جهان و بالاترین میزان مرگ و میر نوزادان را در میان کشورهای توسعه یافته دارد و تنها کشور صنعتی در جهان است که مراقبت های پزشکی را به عنوان حقوق اساسی بشر تضمین نمی کند. این فهرست ادامه دارد اما شما اصل مطلب را متوجه شوید.

بر اساس اظهارات الستون، انتظار می رود مردم آمریکا در مقایسه با کسانی که در دیگر کشورهای دموکراتیک ثروتمند زندگی می کنند زندگی کوتاهتری داشته باشند و بیمارتر باشند. اما نمی توان گفت بسیاری از آمریکایی ها شاد زندگی نمی کنند و ثروتمند و سالم نیستند. چرا اینگونه زندگی می کنند و برخی از کودکان آمریکایی که در فقر به دنیا آمده اند روزی کار خواهند کرد و به امنیت مالی خواهند رسید. اما درصد کسانی که موفق می شوند به مراتب در حال کاهش است.

 با وجود شعار ترامپ، این کشور هرگز واقعا برای همه «عالی» نبوده است.کسانی هستند که برای تمیز کردن این کثافت خانه تلاش می کنند.

انتهای پیام/

انتقادها از اهانت ترامپ به کشورهای آفریقایی