که هیچگاه مورد تایید قرار نگرفت... پس از گذشت 9 روز از عملیات خاموش کردن آتش و آواربرداری، همه امیدها به ناامیدی تبدیل شد و پیکر 16 آتش نشان و پنج نفر از مردم عادی پیدا شد. پس از این سانحه کمیته های مختلفی برای پیگیری ابعاد ماجرا و مقصران آن تشکیل شد که با وجود اعلام صرف زمان طولانی اما نتیجه ملموسی در پی نداشت. عنوان شد انفجار یک گاز پیک نیکی در یکی از طبقات باعث به وجود آمدن حریق شده و سپس به دلیل عدم ایمنی های لازم ساختمان که تحت مالکیت بنیاد مستضعفان بوده، آتش آن گسترده شد. در نهایت چیزی نماند جز خاکستر و کسبه های سرگردان پلاسکو و 21 خانواده داغدیده.

 

 

 

13 اردیبهشت امسال ناگهان در شهر آزادشهر استان گلستان در یکی از معادن انفجار مهیبی رخ داد. کارگردان معدن «یورت» مشغول کار بودند که بر اثر این انفجار ناگهان سنگ ها ریزش کردند و کارگران در عمق 1300 گرفتار شدند؛ فضایی که در آن از گازهای سمی پر بود و هر لحظه امکان سانحه برای کارگران وجود داشت. در اینجا هم منتظر معجزه بودیم اما باز هم رخ نداد و پس از چند روز بیم و امید پیکر 43 کارگر معدن یورت از زیر آوار پیدا شد. علت های زیادی در مورد این سانحه مطرح شد اما در نهایت استاندار گلستان درباره دلیل وقوع حادثه انفجار گفت:

 

«به علت توقف واگن و لکوموتیو در داخل تونل و سهل انگاری از طرف یکی از تعمیرکاران که موجب ایجاد جرقه ای شد، انفجار در تونل معدن رخ داد.» کارفرمای این معدن نیز گفته بود: «به دنبال از کار افتادن موتور دیزل این معدن، کارگران توسط یک دستگاه باتری قصد روشن کردن موتور دیزل کشنده لکوموتیو را داشتند که به محض برقراری اتصال با جرقه ایجاد شده تونل منفجر می شود.» از سوی دیگر برخی کارشناسان و کارگران معدن اعلام کردند معدن یورت آزادشهر سنسور تشخیص نشت گاز ندارد و علت اصلی این حادثه هم انفجار گاز به دلیل نشت آن بود. این ادعا هیچ گاه مورد تایید قرار نگرفت.

 

 

ماجرا را همه می دانیم. 9 روز بیم و امید در آخر ناامید. حادثه تصادف دو کشتی در آب های چین بود. روز شنبه 16 دی 1396 نفتکش ایرانی سانچی از عسلویه حرکت کرده بود و قرار بود جهت تحویل میعانات گازی عازم داسان کره جنوبی شود. در راه با یک کشتی باری چینی با بار لوبیا در سواحل چین برخورد کرد. نفتکش سانچی حامل 136 هزار تُن نفت خام و میعانات سبک نفتی بود. طول این نفتکش 274 متر بود و با پرچم پاناما بر روی دریا تردد می کرد. محموله نفتکش سانچی نفت فوق سبک با درجه اشتعال بسیار بالا بود که این موجب آتش سوزی سریع کشتی شد.

 

بر اثر برخورد این نفتکش با یک کشتی باربری در سواحل شرقی چین 30 ایرانی و دو تبعه بنگلادشی ناپدید شدند. در روز یکشنبه 24 دی 1396 تیم جست و جوی بندر شانگهای چین اعلام کرد که کشتی سانچی به طور کامل غرق شد. به گفته رییس سازمان دریانوردی شانگهای در گفت و گو با خبرنگار ایلنا نظر کارشناسان چینی بر درگذشت تمام خدمه بر اثر انفجار اولیه بوده اما ایران خواستار تداوم عملیات تا یافتن اجساد کارکنان نفتکش است.

 

 

 

در اردیبهشت سال 1394 ناگهان خبری شوکه کننده منتشر شد: «با گذشت 30 سال از عملیات کربلای 4، کمیته جست و جوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح ایران اعلام کرد که اجساد 175 غواص ایرانی را که با دستان بسته شهید شدهاند، در منطقه ابوفلوس عراق کشف کرده است. فرمانده این ستاد همچنین اعلام کرد برخی از اجساد کشف شده دارای هیچ جراحتی نیستند و نیروهای بعثی آنها را زنده به گور کرده اند.»

پیکر این غواصان به همراه 100 رزمنده گمنام دیگر طی مراسمی در روز 26 خرداد 1394 در تهران و از میدان بهارستان تا معراج شهدا تشییع شد. پس از پیدا شدن پیکرهای این غواصان تا مدت ها تمام مردم ایران داغدار بودند و روایت های مختلفی از نحوه به شهادت رسیدن آنها مطرح میشد. خبرگزاری تسنیم در مورد دلیل این ماجرا نوشته بود: «این شهدا که جمعی از غواصان و خط شکنان شهید عملیات کربلای 4 بودند در دی ماه سال 65 در جریان عملیات کربلای 4 که طرح آن توسط آواکس های آمریکایی لو رفته بود، خط عملیاتی اروند را شکستند و حتی از جزیره ام الرصاص هم عبور کردند.

 

طبق شواهد موجود، این رزمندگان در حالی که بیشتر آنها مجروح بودند، جلوتر از خط مقدم به اسارت دشمن درآمدند و پیکرشان با دست ها و بعضا با پاهای بسته شده در یک گور دسته جمعی دفن شده بودند و پیکر مطهر آنان بعد از 30 سال توسط تیم تفحص کشف شد. نقطه ای که شهدا در آن پیدا شدند، 15 کیلومتر جلوتر از خط مقدم یعنی ابوفلوس در منطقه ابوالخصیب عراق بود.»

 

 

 

 

منبع: برترین ها

 

انتهای پیام/