به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با بررسی موفقیت های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه گذشته به این واقعیت پی خواهیم برد که عرصه روستایی کشور با جهش و پیشرفت خیره کننده ای همراه شده است.

به طور یقین طرح این موضوع به معنای نفی و انکار مشکلات موجود در بخش مذکور نبوده و نیست اما انصاف حکم می‌کند با توجه هر چه بیشتر به نقاط عطف و قوت موجود، به موفقیت‌های حاصل شده، عرصه روستایی در چهار دهه اخیر و وجود تمایز و تفاوت‌های جدی میان شرایط موجود و آنچه که در دوران پیش از انقلاب بوده، توجه هر چه بیشتری شود.

فقر زیرساخت ها در روستاهای ایرانِ دوران پهلوی آن‌چنان مشهود و جدی بود که جز در موارد معدودی، نارسایی در عرصه مذکور موج می زد.

برای کشوری که بخش عمده اقتصاد آن به زراعت و کشاورزی متکی است، توجه به حوزه روستایی، ضرورتی انکار ناپذیر است، اما با این وجود غفلت از آبادانی روستاها، شرایطی را برای اقتصاد ایران در آن زمان رقم زد که از حیث امکانات و زیر ساخت ها، شکاف و فاصله‌ای جدی میان امکانات موجود در شهرها با آنچه که روستانشینان از آن برخوردار بودند، احساس می‌شد و این در شرایطی است که بخش زیادی از مواد غذایی مورد نیاز کشور از طریق روستانشینان تامین می شد و با وجود چنین نارسایی هایی ، توان تولیدی در این حوزه تحت الشعاع قرار می‌گرفت.

طبق گزارش های موجود بنیه تولید مواد غذایی در کشور(در زمان پهلوی) حدود 33 روز بود اما اکنون با وجود افزایش بیش از دو برابری جمعیت، این توان قریب به 300 روز افزایش یافته است.

در دوران پیش از انقلاب، بسیاری از مواد غذایی مورد نیاز سبد خانوارها که از آن تحت عنوان اقلام ضروری و استراتژیک یاد می شود (مرغ،گوشت،تخم مرغ، سیب و مواد لبنی) به ترتیب از کشورهای فرانسه، استرالیا،رژیم صهیونیستی، لبنان و دانمارک وارد کشور می شد و این میزان از وابستگی، آن هم در تامین چنین اقلامی، موید عمق ناتوانی کشور در استقلال و امنیت غذایی بود.

ارتباط میان حوزه های روستایی با شهری

ارتباط مواصلاتی میان حوزه های روستایی و شهری از دیگر مولفه‌های تعیین کننده در حصول پیشرفت اقتصادی به شمار می رود. در صورت نبود وجود ارتباطی منطقی میان دو حوزه اشاره شده، امکان بهره گیری حداکثری از ظرفیت های موجود، شوار و در بسیاری از موارد ناممکن خواهد بود.

با چنین اوصافی در سایه سنگین فقر زیرساخت ها، بروز خلل در تعاملات میان روستاها و شهرها با چالش مواجه خواهد شد و پیامدهای این کاستی و نارسایی بصورت مستقیم عرصه اقتصادی کشور را هدف قرار می دهد.

با عنایت به نقش تعیین‌کننده روستاها در رونق هر چه بیشتر زراعت و دامداری به عنوان دو رکن در پویایی و طراوت اقتصادی کشور، ضعف و کاستی در عرصه حمل و نقل تا حدود بسیاری، ضریب حصول موفقیت های اقتصادی (حداقل در بخش اقتصاد روستایی) را تحت الشعاع قرار خواهد داد.

اگرچه در دوران کنونی، در برخی مناطق روستایی، شاهد وجود خلل و نارسایی در مسیرهای روستایی هستیم، اما با در نظر گرفتن تکثر جمعیتی و افزایش تعداد روستاها این واقعیت مُبَرَهن می شود که حوزه حمل و نقل روستاها در چهار دهه اخیر با رشد و پیشرفت کم نظیر و خیره‌کننده‌ای همراه شده است.

از تقسیم و توزیع انرژی در مناطق روستایی تا بهداشت و سلامت

در شرایطی که بسیاری از روستاهای کشور، پیش از سال 57، از نعمت برق محروم بودند، امروز شاهد وسعت و گسترش شبکه سراسری توزیع برق هستیم و گاهی شاهدیم به موازات تولیدِ برقِ مورد نیاز کشور در بخش صادرات نیروی برق نیز به توانمندی های موثری نائل شده ایم.

در بخش توزیع گاز نیز،حصول پیشرفت و موفقیت آنچنان مشهود است که با یک بررسی میدانی در مناطق مسکونی کشور اعم از روستایی و شهری به عمق و ضریب موفقیت های به دست آمده در بخش گازرسانی پی خواهیم برد.

طبق آمار در سال 1357 ،حداکثر 51 هزار خانوار ایرانی از نعمت گاز برخوردار بودند، در حالیکه اکنون بیش از 14 میلیون خانوار ایرانی از این انرژی پاک و حیاتی برخوردار هستند، بنابراین بخشی از این جمعیت مشمول خانوارهای ساکن در مناطق روستایی می شود که با عنایت به هدف گذاری و عزم دولت در سالیان اخیر، روند گاز رسانی به روستاهای کشور،در حال افزایش روز افزون است.

در بخش بهداشت و سلامت عمومی نیز رشد، پیشرفت و تحول و زیرساخت ها آن‌چنان پر رنگ بوده که امروزه در اکثر مناطق روستایی شاهد فعالیت مراکز بهداشتی و درمانی در حوزه های مذکور هستیم و حتی در دور افتاده ترین مناطق روستایی نیز، اماکنی برای ارائه خدمات درمانیِ ضروری راه اندازی شده اند که طبیعتا وجود چنین مراکزی در کنترل و کاهش هر چه بیشتر هزینه های کشور، نقش تاثیرگذاری را ایفا خواهد کرد و این موفقیتی است که در دوران پیش از انقلاب با این تراز و مختصات کنونی شاهد آن نبوده ایم.

کاهش میزان مرگ و میر کودکان از 110 نفر به 26 تن (در یک هزار نفر) و افزایش سن امید به زندگی ، به روشنی پیشرفت و توفیقات حاصل شده در این عرصه را به تصویر خواهد کشید.

بدون تردید،موفقیت های مذکور با برنامه ریزی، تعیین، تعریف و تامین و تزریق بودجه و اعتبارات و نگاه ژرف مسئولان نظام به موضوع توزیع متوازن و عادلانه امکانات بخصوص در بخش های حساس همچون بهداشت و درمان به دست آمده است.

البته تردیدی وجود ندارد که همچنان با افق و چشم انداز ترسیم شده توسعه روستاها در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، فاصله بسیار داریم و انتظارات مردم و مسئولان فراتر از داشته های موجود است اما این موضوع، نفی‌کننده میزان موفقیت کسب شده و دستاوردهای انقلاب اسلامی در عرصه روستاها نبوده است.

گزارش : ناصر رمضانی

انتهای پیام/