حضرت زهرا (س) از جمله دختران مدینه و مکه بود که خواستگاران فراوانی داشت. رسول خدا (ص) به آن‌ها فرمودند که اختیار فاطمه در دست خداست. بنا بر آنچه که انس بن مالک نقل کرده است، عده‌ای دیگر از میان نامداران مهاجر، برای خواستگاری فاطمه (س) به نزد پیامبر (ص) رفتند و گفتند حاضریم برای این وصلت، مهر سنگینی را تقبل نماییم. رسول خدا (ص) همچنان مسأله را به نظر خداوند موکول می کرد تا سرانجام جبرئیل بر پیامبر (ص) نازل شد و گفت: «ای محمد! خدا بر تو سلام می‌رساند و می‌فرمایند فاطمه (س) را به عقد علی (ع) درآور، خداوند علی (ع)  را برای فاطمه و فاطمه را برای علی پسندیده است.»

 

حضرت علی (ع) نیز مانند دیگر مردان آن زمان از خواستگاران حضرت فاطمه (س) بودند تا با امر پروردگار این وصلت به سرانجام رسید.

 

امام علی (ع) نیز از خواستگاران فاطمه (علی‌ها السلام) بود و حضرت رسول بنا بر آنچه که ذکر گردید، به امر الهی با این وصلت موافقت نمود. مقدمات ازدواج حضرت فاطمه (س) با مهر کمی (بر خلاف رسوم جاهلی که مهر بزرگان بسیار بود) به خانه امام علی (ع) آمد. ثمره این ازدواج مبارک، ۵ فرزند به نام‌های حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن (که در جریان وقایع پس از پیامبر (ص) سقط شد)، بود. امام حسن و امام حسین (ع) از امامان ۱۲ گانه هستند، که در دامان چنین مادری تربیت شدند و ۹ امام دیگر (به غیر از امام علی (ع) و امام حسن (ع)) از ذریه امام حسین (ع) هستند و بدین ترتیب و از طریق فاطمه (س) به رسول خدا (ص) منتسب می‌گردند و از ذریه ایشان به شمار می‌روند.  و به خاطر منسوب بودن ائمه طاهرین (به غیر از امیر مؤمنان (ع)) به آن حضرت، فاطمه (س) را "ام الائمه" (مادر امامان) گویند.

 

نحوه شهادت و صیت حضرت زهرا (س)