به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی لطیفی بازیکن سابق باشگاه استقلال متولد یکم اسفند ۱۳۵۴ است. این بازیکن متولد شهر اردبیل است. لطیفی سابقه بازی در تیمهای مطرح لیگ برتر فوتبال ایران از جمله استقلال، پاس تهران، پیکان و ابومسلم مشهد را در کارنامه خود دارد. او در حال حاضر سرمربی تیم اکسین البرز است. به مناسبت فرارسیدن سال نو گپی دوستانه با او داشتیم.
سال هاست من لحظه سال تحویل حرم امام زاده صالح هستم و در آن لحظه به کسی پیام نمیدم و در ارتباط نیستم و با خودم میشینم خلوت میکنم و به دعا کردن میپردازم. بعد از ۲۰ دقیقه که دعا کردنم تمام شد به همسر و بچه هام زنگ میزنم و عید رو بهشون تبریک میگم.
قبل از این که جواب شما رو بدم میخوام بگم که من عاشق عیدم و بهترین اتفاقات زندگی من در عید بوده و یادم میآید آن روزایی رو که بچه بودم و سر سفره هفت سین مادربزرگ، همه فامیل دور هم جمع میشدیم و مادربزرگم سفره ۷ سین رو خیلی قشنگ میچید و در آن زمان مادربزرگم کتلت مخصوص و برنج پخته بسیار خوش مزه اش را میپخت که مزش همیشه زیر زبونمه و بهترین خاطرهای که از دوران ورزشی ام یادم میاد این بود که در سال ۷۷ با تیم ملی فرانسه بازی دوستانه داشتیم و بین 2 نیمه وقتی به رختکن رفتیم یک دوربین وارد رختکن شد و از ما داشت فیلم می گرفت و با تعدادی از بچه های تیم مصاحبه میکرد.
اگر بخوایم یکم فلسفی به این قضیه نگاه کنیم میبینیم تمام نعمتها عیدی هستند، اما بهترین عیدی رو از پدر و مادربزرگم گرفتم و اون موقع این بزرگوارها به ما ۵ تومنی عیدی میدادند.
من بهترین خاطرات و بدترین خاطراتم در فروردین ماه رخ داده است. یکی از تلخترین خاطرهای که از عید دارم به ۱۲ فروردین ۱۳۶۳ بر میگرده که یکی از عزیزانم رو از دست دادم. همچنین مادر من در فروردین ماه از دنیا رفت.
وقتی که بچه بودم بیشتر عیدی میگرفتم و الان که بزرگ شدم بیشتر عیدی میدهم، اما در کل عیدی برای بچهها است.
من مدتی هست که عید فقط میرم امام زاده صالح و تو این مدت بر خلاف سالهای گذشته دیگه لحظه سال تحویل دیگر نه کنار خانوادم هستم نه کنار دوستان فوتبالیم و عید پیش رو هم جای خاصی نمیروم.
سال ۹۶ برای شخص من و خانواده ام خوب بود.
فکر میکنم حادثه سانچی و سقوط هواپیمای تهران –یاسوج مهمترین خبر و تلخترین خبر برای ما ایرانیها بود.
راستش من به عکس سلفی علاقهای ندارم، اما در کل با ستارههای فوتبالی زیادی دیدار داشته ام که بین مارادونا، زیدان، پله، مالدینی و مسی بی شک لیونل مسی رو انتخاب میکنم، چون او رو خیلی قبول دارم.
دیدگاهم نسبت به این موضوع کمی متفاوته و راستش من هفت تاشو اندازه هم دوست دارم، چون هفت عدد مقدسه.
بی شک بهترین عیدی رو به همسر و فرزندم میدهم، چون مهمترین افراد زندگی من هستند.
کوفتههای همسرم و آش دوغ از غذاهای مورد علاقه من هستند.
صمیمیترین دوست دوران ورزشیم ناصر صادقی است.
صدرصد و اصولا در دوره ما همه بچهها عاشق 2 شغل بودند اولین دکتری و دومین خلبانی بود و یادم میاد که ۹۰ درصد بچهها وقتی ازشون سوال میکردند میگفتند میخواهم یا دکتر شوم یا خلبان. آن زمان ما در جنگ تحمیلی بودیم و دلیل این علاقه می تواند ریشه در این موضوع داشته باشد.
برای مردم آرزو میکنم که همیشه در صلح و آرامش باشند.
در زندگی فوتبالیم یکسری برنامهها وجود دارد و در هر کار و رشتهای باشم دنبال قهرمانی هستم و امیدوارم که به عنوان سرمربی بتوانم به کمک بچهها قهرمان شویم و در زندگی شخصیم هم تلاش میکنم با یاری و کمک خدا گرمای آرامش را در خانه نگهدارم و بتونم که یه خونه بخرم، چون الان من مستاجر هستم.
راضی هستم، اما در فوتبال چیزهایی رو میبینم که بسیار ناراحتم میکند و از اون روزی که ادعای صعود کردیم داورها پوست ما را کندند و بسیار ما را اذیت کردند و این نا برابریها مرا به شدت آزرده کرد. این موضوع باعث میشه که بعضی موقعها این فکر به ذهن من بیاید که از فوتبال برم بیرون، اما ورزش فوتبال را بسیار دوست دارم به ویژه کار مربیگری و عشقی که به مربی مربیگری دارم اصلا در جای دیگهای نداشتم.
واقعیت اینه که باید سال گذشته این بلا سر تیم پارس می اومد که به لیگ دسته سه بره، اما این لطف خدا بود که به ما نظر کرده و در شرایطی که همه میگفتند این تیم سقوط میکنه و بالا نمیره توانستیم سبب صعود تیم شویم. احتمال این موضوع که تیم پاس در دسته 2 بمونه فقط یک درصد بود و دیدیم که از وقتی وارد باشگاه پاس شدم بردهای پیاپی را داشتیم و مشکلی که وجود داشت ندانم کاریها و دزدی دلیل اصلی سقوط این تیم بودند. رحیمی مدیر عامل این تیم بسیاری از این مشکلات را دید، اما نمیتوانست کاری کند.
در حال حاضر بازیکنان قرارداد میبندند یک میلیارد، اما ۵۰۰ میلیون هم نمیگیرند عمر مفید یک فوتبالیست بین ۵ تا ۸ سال در فوتبال است و کار دیگری غیر از فوتبال بازی کردن هم اکثرشون بلد نیستند و روزی که از فوتبال خداحافظی کردم با پول قراردادهایی که بسته بودم خواستم کاری رو راه بندازم که نتیجش شد شکست و مستاجری. اگه بخوام صادقانه بگم کسانی که در حاشیه فوتبال هستند نسبت به کسانی که فوتبال بازی میکنند پول بسیار بیشتری میگیرند.
از لحاظ مالی با تیمهای دیگر اصلاً قابل مقایسه نیستیم و تیمهای را میبینیم که ۲۰ میلیارد از ما بیشتر هزینه کردند، اما ما با 2 و نیم میلیارد تومان کارمان را پیش بردیم. حمایت مالی از ما صورت نگرفته هرچند مالک باشگاه بسیار فرد شریفی است با این حال به دلیل این که شاید زیاد به فوتبال سر نمیزند باعث شده کار در این تیم را بسیار سخت کند. مسئولان استانی هیچ حمایتی از ما نکرده اند و علاوه بر این که حمایت نکردند برای ما هم مشکل به وجود آورده اند، به قول معروف چوب لای چرخ ما میگذارند و کسی که از ما حمایت میکند فقط خداست.
آیا به این فکر کردی که کاش هیچ وقت وارد فوتبال نمیشدی؟
نسبت تحصیلاتی که داشتم بارها به فکرم خطور کرد که دست از فوتبال بردارم و در رشته خودم فعالیت کنم.
به خاطر اینکه پدرم من شخص تحصیل کردهای بود، بر روی تحصیلات من بسیار حساس بود؛ و با من در زمینهی ورزش و فوتبال بسیار مخالفت میکرد، چون نظرش این بود که فوتبال یک نوع علافی است.
در تیم پرسپولیس در جام باشگاههای غرب آسیا کمکی بازی کردم، اما علاقه خاصی به تیم استقلال دارم. استقلال در پوست و گوشت وخونه منه.
انتهای پیام/